Call Me Baby (FILIPINO) - CHANBAEK FF ✔

CHAPTER 24 Part 2

*

24.2

"Wala akong pakealam kahit ano pang gawin mo."

Napayuko na lang si Baekhyun nang marinig niya ang sinabi ni Chanyeol. Ang sakit mo pa ring magsalita, Chanyeol.

Pero tama ka. Bakit nga ba ako nagpapaliwanag? Dahil ba umaasa akong kahit papano may pakealam ka sakin? Imposible nga pala. Ano nga bang pakealam mo?

Pero hindi kita maintindihan, Chanyeol. Bakit mo ako pinuntahan sa Bucheon? Bakit mo pinapakitang may concern ka sakin? Bakit mo ako niyakap nung gabing yun? Bakit mo hinawakan ang kamay ko? Bakit mo pinaparamdam saking special ako?

Wala lang ba yun sayo? Masyado lang ba talaga akong umaasa?

"Oo nga pala, wala kang pakealam," sagot ni Baekhyun nang nakatingin na siya mata ni Chanyeol.

Kitang kita ni Chanyeol sa mata ni Baekhyun na sobrang nasaktan talaga ito sa sinabi niya. Halatang nagpipigil lang ng luha si Baekhyun sa harap niya. Gustong gusto mang bawiin ni Chanyeol yung sinabi niya kanina at sabihing hindi niya yun sinasadya, wala. Hindi niya maibuka ang bibig niya para magsalita.

"Ako lang naman kasi itong si tanga na laging umaasa sayo," sabi ni Baekhyun sabay ngiti nang mapait at iwas ng tingin.

Nakita ni Chanyeol na nagmadaling pinunasan ni Baekhyun yung luha nito sa pisngi niya. Nakatingin lang si Chanyeol kay Baekhyun na parang namanhid na ang buo niyang katawan.

"Ano nga ba ako sayo, Chanyeol? Babysitter lang naman ako dito."

Pagkasabi ni Baekhyun nun, umalis na siya at naglakad pabalik sa kwarto ni Sehun. Naiwan lang si Chanyeol na nakatayo sa gitna ng hallway.

"Tangina, tangina mo Chanyeol," galit na sabi ni Chanyeol sa sarili niya, nakatakip ng dalawang kamay ang mukha niya.

"Ugh! Wala ka nang nasabing tama!"

*

Napansin ni Baekhyun na tulog na si Sehun sa tabi niya kaya bumangon na siya sa kama. Inayos niya ang kumot nito tapos kiniss niya si Sehun sa noo.

"Good night, baby," bulong ni Baekhyun tapos sinuot na niya ang backpack niya sa likod niya.

Lumabas na siya ng kwarto ni Sehun at napansin niyang nakapatay na lahat ng ilaw sa buong mansion. Tumingin siya sa relo niya. 10:45 na pala, kailangan ko nang umuwi.

Bumaba siya ng hagdan habang inaalala pa rin yung sinabi ni Chanyeol sa kanya.

Bakit ka nagpapaliwanag? Sa tingin mo ba, may pakealam ako?

Wala akong pakealam kahit ano pang gawin mo.

Umiling si Baekhyun para maalis ang alaala sa isip niya. Ayaw na niyang umiyak. Hindi siya iiyak nang dahil lang kay Chanyeol.

Nang nakababa na si Baekhyun sa living room, nakita niyang nakabukas pa pala ang ilaw sa may doorstep. Naiwan kaya ni Yixing-hyung na nakabukas to?

"Baekhyun," tawag ng isang boses kaya napalingon si Baekhyun. Nakita niyang may nakaupo pang tao sa couch sa madilim na living room.

"Bakit gising ka pa, Yixing-hyung?" tanong ni Baekhyun habang nagpapalit ng shoes niyang panglabas. "Gabi na ah."

"Hinintay kasi kita," sagot ni Yixing habang naglalakad na papunta sa may ilaw. "Walang maghahatid sayo. Nag-away kayo ni Chanyeol diba."

Umiwas na lang ng tingin si Baekhyun. "Kaya ko namang umuwi kahit walang maghatid sakin. Magtataxi na lang ako."