“You didn't text me.”
I showed him my phone. Marami akong message sa kanya bago ako makarating dito. Palihim akong natatawa kapag naririnig ko ang sermon ni Mark sa mga kaibigan niya mula sa sala.
“I text you, hindi mo naman binasa, eh. “
Hinilot niya ang kanyang ilong. “I'm sorry, I didn't know na aabutan mo sila ng ganoon.” Umiling ako ng kaunti. Sa totoo lang nahihiya ako. Ako yung nakakaramdam ng hiya para sa kanila.
“Did you guys drink last night?”
“They did kausap kita kagabi at may tinapos din ako.Hindi naku sumama sa kanilang uminom.” Napatango ako oo nga pala. Kausap ko siya ka gabi bago ako matulog.
“Bakit sila, ahm.. Alam mo na!” Naiilang kong sabi tila pinamumulahan din ako ng aking mga pisngi.
“Nabasa damit nila kaya pinatangal ko sana para magpalit. I'm sorry hindi ko talaga alam na pupunta ka. Sana inayos man lang namin ang condo. ” Halata ang kaniyang pagkapahiya dahil sa ngyari.
“Nah, ayos lang sa'kin, I was like so shocked na ganoon aabutan ko,” sabi ko. ”Mas mabuti na rin dito na lang kayo umiinom kaysa sa bar. ”
“Mga sawi sila kaya ganoon “
“Hindi mo sinabi na iisa kayo ng condo?” Na panguso ako parang bata
“Don't be mad, It wasn't important for me, maliit na bagay lang naman 'yon.” Napanguso ako lalo.
Nang isa isang pumasok yung tatlo at umupo sa harap ko napakamot pa ng ulo.
“My head hurts, pare!” reklamo ni Benedict habang hawak ang ulo niya.
“Bakit kasi kayo uminom, drinking can't erase your promlem. It can't solve your problem, baka ma-dagdagan pa ng alak ang problema nyo!” sabat ko bago binigay din sila ng coffee yung para sa'kin binigay ko na rin.
“Si Benidect kasi inaya ako kagabi,” sabi noong isa nila na kasama hindi ko kilala.
Agad namang umangal si Benedict. “Tinuro mo pa ako, gago! Ikaw yung hindi na mapigilan kagabi,” asik nito habang masama ang tingin sa lalaki.
“Mahiya naman kayo..” Sinaway naman kaagad si Dylan. Masungit siya ibang tao kapag nasa labas siya ng condo nila or school.
“Walang hiya naman talaga yan bro.” Natatawang sabi ni Mark sabay inom sa kape niya.
Napatingin ako kay Dylan ng hinawakan niya ang kamay ko sa ilalim ng lamesa. Mahina niya iyong pinisil.
“Let's go?” Tinaasan ko siya ng kilay, saan kami pupunta.
“We're we going?”
“Kahit saan wag lang dito.” Tumango ako bago kumaway sa mga kaibigan niya. Ni hindi man lang niya ako pinakilala sa isa niyang friend.
“Ang sungit mo ngayon.. meron ka?” I joked.
“It's embracing, you see them with that state. Walang hiya ang mga kaibigan ko. Sa labas na lang mo na tayo,” sagot niya sa'kin mukhang bother talaga siya I don't mind promise.
Kinurot ko na lang ang pisngi niya. “Nah! I don't mind.“
Dinala niya ako sa isang mini park malapit sa building nila. Nag palipas kami roon ng oras. Sabi niya date na raw namin yun. Noong lunch kumain kami sa isang restaurant. Hinatid niya ako sa bahay pagkatapos.
Nang paakyat ako nagulat ako ng hirang ako ng kapatid ko. Galit na galit ang mukha niya habang naka tingin sa'kin.
“Kayo na?”sigaw niyang tanong.
BINABASA MO ANG
CATCH BY CASSANOVA ARMS [ ASTINE SERIES #1 ]
RomanceASTINE SERIES #1 [ COMPLETE] Read at your own risk ➜ Dylan was known as "number one Cassanova" in their university. He changes girl so easily, he changes girl when he wanted to, and he can break girls' heart so easy and find another. he's a Cassan...