34

1.6K 28 1
                                    

Mugto ang mga mata ko habang naghahanda sa pag-alis ko papuntang Paris. Mabigat din ang pakiramdam ko pero bumangon ako. I believed that we should honor our parents, but honor is for those parents who loves us and treat as properly and equaly.

Tinulungan niya akomg mag ayos ng gamit ko. Nag luto siya para may laman ang tyan ko. At ginawa niya lahat para I comfort ako. Halos si Dylan na ang gumawa ng lahat.

"Dylan thank you for everything. I will really miss you." He extended his arms and pulled me in hug again.

"I will miss you too, kapag umiyak kapa ulit doon. Hindi ako magdadalawang isip na puntahan ka. Kahit Paris pa yan," bulong niya habang pinapatakan ng halik ang noo ko.

"This is so corny, when I came back. Ahmm would you do your best to... to get my love and trust again? We'll talk about us." Tumingala ako habang yakap siya para makita ang reaksyon niya.

Bakas ang gulat sa mukha niya pero nangingibabaw ang saya at pag asa. "I will do my best to prove you how sincere I am. I will do my best to be perfect man for you." Ngumiti ako bago humiwalay sa kaniya.

"Goodbye, always take care of yourself! Two or three weeks lang naman ako doon. I call you, when I'm free." I waved my hand. He nodded, napa-iwas pa siya ng tingin hindi maipaliwanag ang saya at lungkot.

"Ingat." Napangiti na lang ako bago naglakad para ipa-check ang baggade ko. Ngayon aalis akong maagaan ang loob kahit paano. Aalis ako at alam ko na may naghihitay sa'kin. Hindi lang kaibigan ko. Kundi pati yung taong handang mahalin at tangapin kung sino man ako.

More than twenty-four hours flight, and here I go. Nasa departure ng Paris naka tanaw sa ibat ibang mukha dito sa loob ng airport.

Another minute's travel from airport to hotel I book. Dito gaganapin ang event. Hotel ni Mr. Norway I book presidential suite for me. Pagkatapos kasi ng event yung fashion runaway dadaluhan ko dahil under Fyline yung isang designer na sasali doon.

"Miss na agad kita," he said in husky voice when he called.

Gaya ng sabi ko tinawagan ko nga si Dylan. Ito naman agad siya sa ka kornihan niya. Nagising ko nga lang ata.

"Are you sleppy that much?" I gently asked with a worried tone.

Nakita niya ang pagiling ni Dylan sa screen habang yakap ang unan nito. "No. narinig ko lang ang boses mo ayos na ako." Napangiti nalang ako ng marnig ang masigla niyang boses.

"Hindi mo ako madadala sa pambubula mo, akala mo naman susuyuin kita." I mocked.


Naging magulo ang camera niya na parang nahulog. Noong maging stable ang camera bumungad sa akin ang nakabusangot niyang mukha. "I didn't expect that."


I rolled my eyes.


"Do you want to watch our fashion show on Saturday?"


Lumiwanang ang mukha niya. "Sure!"

"Pwede ka na manood noon online." Alok ko sa kanya.

"If you said more earlier pwede akong sumama na lang sayo. Do you really want me to watch it?" Tama ako sa hilala ko sasama talaga siya.

"Diba may usapan tayo?" paalala ko sa kanya. I start doing my night skin care routine. Habang kausap siya.

I heard him sighed. "I will watch it. I will..." he repeats again.

Kinabukasan wala naman akong masyadong ginawa. Pero naiisipan kong tapusin na ibang trabaho ko. Pag uwi ko ulit sa pilipinas mag leave mo na siguro ako. Pitong taon ko na ginugol ang sarili ko sa trabaho. Magpapahinga na siguro ako for good.

In the evening pumunta ako sa party ni Mr. Norway.

"Let's all give a round of applause and greet Mr. Norway for her new achievement. We're here to celebrate with him." I clap my hand while watching Mr. Norway na pumapanhik ngayon pa puntang mini stage habang may hawak na glass wine.

"Thank you everyone for being here, and also to my wife. He is my strength, thank you because you are always there for me. You hugged me and you gave color to my life. And to friend's partner thank for being here this evening. Let's make a toss for our success." Lahat kami ay tinaas ang aming wine glass.

"Thank you!" ngumiti siya saamin.

"Cheers!" We all said in union and drink wine.

"Congrats Mr. Norway and also thank you for inviting me here." He laughed and messed my hair.

Until now she treated me like a kid. "Come on Alexis of course I will invite you. You seem to be what my wife is thinking about during her pregnancy. I can believe he kicked me out of our house when I said you can't," he said while shaking his head, and his wife stared at him sharply. Now his arm is wrapped around his arm

My eyes widened and I even covered my mouth in shocked. "Wow, it's a double celebration today, congratulations. That's why you're so happy I can see it when you smile, Mr. Norway." I'm happy for them.

"Alexis don't call him, Mr. Norway, he looks older every time you call him that." I just laughed at what Mrs. Windy said.

If you're wondering why they were super close to me when Mrs. Windy was almost got miscarriage. I saw him, I knew then that they were fighting. Fortunately, I passed the fire exit of the mall that I went to. That's where he ran to hide, at that time I was too scared for him. But that was also one of the best things that ever happened to me. They also help me, and my company Fyline wasn't super well known before, but Mr. Norway help me, and he even taught me what I need to do.

"Love if you're not pregnant I'll think you don't want me anymore." He muttered about what Windy said.

Natutuwa akong kausap sila habang naglalambing ang dalawa. Nang kami nalang ni Mrs. Windy ganoon pa rin. Syempre kailangan din ni Daniel na kausapin ang bisita niya.

Pagkatapos ng party nag kulong ako sa hotel room ko. Balak ko sanang bisitahin yung bahay ko kaso medyo malayo iyon.

"Surprised!" Nabitawan ko ang dala ko ng bumungad pag bukas ng pinto si Dylan. Napakurap ako ng ilang beses at mahinag tinampal ang pisngi ko.

Subra ko na ba siyang iniisip kaya iniisip kong pupunta siya dito. Kagagaling ko lang sa branch namin dito.

Bukas na kasi yung fashion show inayos ko lang yung mga damit at yung model. Naka usap ko na rin yung Designer under Fyline.

"Dylan." Nakangiti siya at dali daling na yumakap sa'kin. "Bakit ka nandito?"

Pinatakan niya ng halik ang noo ko. "Did you remember I will watch your fashion show. I can be with you. I can miss this achievement of yours, ito ang unang beses na inimbita mo ako." Aniya.

"Eh--" Pinutol niya ang dapat sabihin ko. "Shh, I have a meeting tomorrow morning with my partners. In evening I will attend your fashion show. Then next day babalik na ulit ako." Niyakap niya ulit ako.

"Na miss na nga kita.. galit kapa sakin," hesaid in gentle tone and rub my chicks. "Ang ganda ganda mo palagi, mas lalo kitang minamahal."

CATCH BY CASSANOVA ARMS [ ASTINE SERIES #1 ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon