CATCH BY CASSANOVA ARMS [ ASTINE SERIES #1 ]

27

Chapter 27

        Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Dylan nanghihinang natumba ito. Napasandal tuloy ako sa pader habang ang mukha niya ay nasa leeg ko.

“Anong ginagawa mo dito? Dapat nandoon kana sa condo mo, para matulog kana don.”

Hindi ako makakilos ng maigi dahil nakayakap ang braso niya sa baywang ko. Wala akong takas sa pagkakayakap niya.

“Oyy Dylan, ano na tulog kana dyan?” Tinapik ko ang pisngi niya.

“Ayaw mo ba talaga ako na makasama?” mahinang tanong niya sa'kin sa lasing na boses.

Hindi naman agad ako makapagsalita. “Kung ayaw kitang makasama dapat wala ako dito ngayon  sa pilipinas dahil sa deal ng brand namin at mall nyo. At isa pa magkatapat lang condo natin,” sagot ko sa kanya.

“So in four years you don't want to see me? You come here it because of deal,” may bahid ng sakit na sabi niya.

“Yes.. Are you expecting something why I came back? I have a busy schedule and I have a lot of work to do. I have a lot of responsibility. I don't have time to entertain someone.” I explained a little frustrated.

Ano bang gusto niyang sabihin. Na umuwi ako para sa kaniya. Mapait akong natawa. Umalis ako dahil sa kanya dahil nasaktan niya ako.

“I really miss you, Ali!” Nataasan yata ang balahibo ko sa bawat salitang sinasabi niya. It's feel so new when I heard him saying his endearment for me.

May kakaibang epekto pa din talaga, kapag tinatawag niya ako sa inderment niya sa'kin.

  “I miss you very much! I wish for every single day your not here. ” Aniya.

“Dylan your already drunk, you should sleep.” pag-iiba ko sa usapan namin. Tinulak ko ang katawan niya palayo sa'kin. Bumitaw din naman siya at ngumiti ng tipid sa'kin. 

Hindi ko kaya ang usapang ito, ang hirap para sa'kin. Gusto kong ipamukha sa kaniyang bakit andali para sa kanya. Bakit niya ako ginaganto.

“I should go now... I'm sorry.. I disturb you!” mag sasalita pa sana ako pero agad siyang tumalikod sa'kin, naglakad papalayo.

Napa buntong-hininga na lang ako ng makapasok ako sa condo ko. Nagbabad ako sa bath tub ng matagal, mga ilang minuto muntik pa akong makatulog. Kung hindi lang ako nagising muntik na akong malunod.

Agad akong napatayo habang hinahabol ang paghinga ko. I almost drown my self. Sinampal ko ang sarili ko dahil sa pagsisi.

Siguro I should consult my doctor again, ayaw ko na bumalik sa dati. Unti unti kong naman na sinisira ang sarili ko dahil sa mga ginagawa ko.

“Good morning, Ma'am!” I give a smile on my employee. I was holding a cup of star buck coffee on my left hand while walking.

Nang makapasok ako sa office sinabit ko ang coat ko sa may backrest ng sofa. Bago umupo sa swivel chair.

I design gown the gown Mark  sudgest. For his sister debut it was a month from now. It was of shoulder gown subrang pa baloon talaga siya.  I meet her sister  last time she's so beautiful. She's talkative too.

I get my personal phone and and answer the when it ring. “Hello Fyline De Chaves speaking?”  Kahit personal phone baka dahil sa business kaya ako tinawagan hindi naka save number. Dalawa phone ko personal ang for work. May iPad din ako kapag nag scetch online or sa loptop nalang.

“It's me!” dinig kung sabi sa kabilang linya. Madali kong nakilala ang boses niya. Pero saan niya nakuha number ko.

“Do you need something?” I asked.