CATCH BY CASSANOVA ARMS [ ASTINE SERIES #1 ]

17

“Dylan!” Narinig kung sigaw sa pangalan niya. Na bosesan ko kaagad tama nga ako kapatid ko na naman yun.

Kita ko ang saya sa mga mata ng kapatid ko masaya ng makita niya si Dylan. Nang malakapit si Mara sa'min agad na nawala ang ngiti niya. Naging pilit na lang 'yon habang palihim ako na pinapatay sa mga tingin.

“Let's go!” Kinuha niya ang kamay ko bago pinasilakop 'yon. That make her looked more darker. Kung nakakamatay ang tingin sa oras na ito hindi na sigurado hindi na ako humihinga.

Manood pala sila ng banda sa isang bar. Pinaghugot niya pa ako ng upuan, nasa harap kami kaya naman kitang kita ang pagtugtog ng banda. I thanked him because of what he did.

“Mahilig pala kayo sa rock?” pukaw ko sa atensyon niya. Tumango naman siya. “Libangan naming mag barkada, lalo na pag walang gagawin.”

I was holding his hands habang naka tingin sa kanila. “Dylan ang saya pala dito pwede ba ako na sumama sainyo ulit?” singit ni Mara.

Talaga bang gusto niya yung ganito kasi ako hindi ko gusto ang ginagawa niya. Pilit na sinisingit ang sarili niya hindi ba siya marunong umintindi. May jowa na yung tao at isa pa kapatid niya ako.

Napahigpit ang hawak ko sa kaniya. “Well pwede mo naman na isama kaibigan mo rito. Masaya kapag marami kang kasama.” Nakahinga ako ng kaunti akala ko naman papayag siya.

Biglang sumimangot ang mukha niya. “Pero I don't have friends.” Nag salubong ang kilay ni Dylan. Don't tell me hindi niya ako pinaniniwalaan. Natawa ako kaya napalingon din siya sa'kin.

Lumayo ako sa pagkakahilig sa balikat niya para makita ang mukha na kapatid ko. Para maayos ko ng matingnan at makita ang mukha niya.

“Sa totoo lang..” I chunked.  “....hilig mo na ba ngayon ang mag sinungaling inu ulit ulit mo ata na ginagawa yun, ” sarkastikong sabi ko.

“I'm not lying!” Irita niyang sagot sa'kin, salubong pa ang kilay.

“Wag kayo na mag away dito, ” sabi ni Dylan. Sinasaway niya kami siguro ay ayaw niya na magka galit kami. Pero hindi na talaga 'yon magbabago.

“Well hindi naman kami nagaaway syempre bilang ate syempre sasawayin ko ang mali niyang ginagawa. Katulad na lang ng pagsisinungaling. Madami naman siyang kaibigan si Ycel, lyn, Hillary!” bangit ko sa mga pangalan ng ilan sa kaibigan niya.

“Can you stop talking hindi ikaw ang kausap ko.” Tinaasan ko siya ng kilay.  “Ganyan kana ba ngayon? “

“Mara, respect your sister.” Napa-ngisi na ako. Hindi na talaga kami magkaka sundo. Walang pag asa ko.

“Excuse me pupunta lang ako sa CR” Tumayo ito at umalis.

“Anong ngyari doon?” takang tanong noong dalawa habang nakasunod ang tingin kay Mara. Umiling ako bago tinuon ang atensyon ko sa banda.

Ilang saglit pa ay umilaw yung phone para bang may tumatawag. Bigla rin akong nakaramdam ng kaba. Kakaiba ba ang pakiramdam ko.

“Your phone.” Ini-abot ko 'yon kay Dylan.

“What the!! Where are you? Okay stay there, pupuntahan kita.” He looked worried and mad kaya mas lalo akong kinabahan.

“Babe what's wrong?” tanong ko kay Dylan habang hawak ang braso niya.

“Mark, samahan mo 'ko.” Tawag ko sa atensyon ni Mark. Mabilis ang bawat galaw ko. Subra akong nagmamadali.

“Susundan ko sila!” Paalam ko kay Benidict mabilis kung kinuha ang bag ko. Agad naman siyang napatayo at sinundan ako. Papunta kami sa may cr medyo madilim 'yon doon.