CATCH BY CASSANOVA ARMS [ ASTINE SERIES #1 ]

30

Maaga akong nagising kinabukasan dahil hindi naman maayos ang naging tulog ko simula noong pag uusap namin ni Dylan. Hindi ko pa rin nakalimutan at isa pa yun sa nagpagulo ng isip ko. Marami rin ako na nabuo na katanungan katulad ng, mahal pa ba niya ako? mahal ko pa ba siya? Did I heal myself already?

Did I heal myself already kaya pinagiisipan ko kung subukan ulit na sumugal para sa pagmamahal ko. Noong nasa college pa naman kami ay kahit sa mga panahon na 'yon subrang saya ko. He never failed to make me the happiest woman alived. Yung pakiramdam na 'yon... hindi matutumbasan ng kahit ano. I treasure it kahit masakit ang naging bunga.

"Lalabas ka po ba miss tulala ka sa pinto mo?" Napatalon ako sa gulat.

Nanlaki ang mata ko ng mapagsino ang lalaking sumaway sa'kin. Naka board short 'to at plain white sando, hitik na hitik ang kanyang mga muscle sa suot niya.

"Lucas!" gulat kong tawag.

He waved his hand shly. "Hello Alexis, how are you?"

"I'm fine... Why are you here akala ko ba nasa ibang bansa ka rin?" tanong ko sa kaniya bago tuluyan nang sinara ang pinto ng hotel room ko.

"Would you like to have a breakfast with me?" Doon din nga pala ako pa punta kaya nasa labas ako.

Kaso nga lang naalala ko naman yung kagabi kaya tuloy kung saan saan napunta ang isip ko. Puro ba naman kaguluhan na nararamdaman ko nagsama-sama. Feeling ko nga sasabog na ang ulo ko sa dami ng mga iniisip ko.

Tumango agad ako. "I would love to. Sakto kakain na rin talaga ako, may iniisip lang kaya mukhang tulala," sagot ko sa kaniya.

Tinawanan niya ako. "Kaya pala tulala ka ryan, anlalim ng iniisip mo. Hindi maka-decide kung ano ang kakainin."

Tumawa na ako. Pinatulan ko na ang pagkakaintindi niya sa sinabi ko para hindi na magpaliwanag pa.

"It's nothing may inaalala lang ako kaya ganoon. Alam mo na work, nakalimutan ko kasi yung design na ginagawa ko."I explain para maligtas ko ang sarili ko sa kahihiyan.

"You should take a rest to refresh your mind. Ang hirap mag isip lalo na kung may iba pa na laman ang isip natin." Pinaghila niya ako ng upuan.

Napili namin na kumain sa isang simple restaurant dito malapit sa dagat. Hindi rin naman ito kalayuan sa beach. At sa hotel kung saan ako nag stay. Ano nga ulit ginagawa niya rito?

"Why are you here nga pala?"

"Vacation. . . Dito ako dumeresto pagkagaling ko sa Spain, " simpleng sagot niya.

"Kumusta naman yung Spain? Nasaan yung pasalubong ko?"biro ko pa.

"I forgot to buy you one. I didn't expect I will see you here." Tumawa ako, I'm just joking baka naman seryosohin niya.

I pouted my lips. "What can you offer Mr. Lucas?" I use my serios tone, when I'm dealing someone with business.

"I let you invest in my company?" Hindi sigurado na ani niya. let me think about it to.

There company was big and famous worldwide. If I invest in them that would be good partnership, rigth?

"75%?"sa isip ko lang. Masyado na malaki pero hindi naman yan aayaw si Lucas.

Tumawa lang siya. "Ikaw bahala."

Tinago ko ang ngisi ko sa pag inom ng tubig. "I wire money agad agad then, let's cheers for our partnership with shake hands. You can send me the copy of the contract, or we can meet some other time in Manila." Napangiwi ako ng mahawakan ko ang kamay niya at maramdaman kung gaano 'yon kalamig.