CATCH BY CASSANOVA ARMS [ ASTINE SERIES #1 ]

35

"Ma'am we have a problem." sabay kami na napalingon ni jha sa assistant niya na ngayon at parang pasan ang mundo habang naglalakad.

"What is it, we will start in few minutes?" Medyo kinakabahan kung tanong. "The one of our model can't come because she's sick. The one we have been waiting for." My mouth fell open in shock. Why now? she is the main model now.

"They can just say it sooner. Why no one tell me." Napamasahe ako sa sintido ko.

Napayuko ang isa kong tauhan.

"Jha!" Tumingin ako kay Jha ngayon na bagsak din ang balikat. "Tawagin mo yung isang make up artist ako na ang papalit sa kaniya." Even though they were shocked, the happiest and hope could still be seen on their faces.

My assistant left immediately, and I went to the dressing room. I have to do this; I don't have to be nervous because I've already done it before.

Dahan dahan ang lakad ko papasok sa runaway. Some of light are fucos on me pero gagawin ko ang makakaya ko. I smile and slowly ramp on runaway nahagip ko ang tingin sa'kin ni Dylan pero focus ako na pagrampa ko. I did 3 pose and rumampa ulit ako pabalik sa backstage.

Agad na lumapit sa akin si Jha, ngumiti lang ako ng tipid. Problem solve pero hindi nga lang ako nakapaghanda.

The fashion went well, umuwi na rin ako pagkatapos. Kasama si Dylan syempre sumabay lang ako sa kaniya.

"You looked hot and sexy earlier," puri ni Dylan.

"Ayos ba yung lakad ko kanina, I'm bit nervous and I'm not ready." Napahilamos ako sa mukha ko.

"Yeah, you did great."

"I brought groceries for you, bumili rin ako ng kape. And some needs also I buy you scarf." Nakamasid lang ako kay Dylan habang abala siya sa pag-aayos ng mga binili niya para sa 'kin. Pag gising ko wala siya yun pala nag groceries. Pwede naman ako magpahatid na lang sa crew pero mabuti na raw yong meron ako. Anytime pwede ko na kainin o lutuin.

Aalis na naman kasi siya mamaya pabalik na ulit sa pilipinas. Habang ako maiiwan wala pa akong one week dito. Tatapusin ko pa ibang trabaho ko dito.

"Did you understand, Alexis?" seryosong sabi niya sa'kin.

Sumadalo ako sa kaniya sabay sabing, "Yes boss!" Napakamot ako sa huli hindi ko naintindihan iba niyang sinabi. Naaliw ako sa kakatitig sa kaniya habang nag-aayos.

"And if you have a problem my phone was always open. So don't hesitate to call me. Alam ko na matigas ang ulo mo," paalala pa niya.

Napailing nalang ako at tumango, andami niyang bilin. Two weeks lang. Sa dami niyang paalala parang hindi na ako babalik.

"Hey nakatulala ka naman dyan." Lumapit na siya sa'kin at yumakap sa bewang ko.

"Andami mo kasing paalala para naman ang tagal ko dito. Sa malaki na ako. Alam ko na gagawin ko boss." Pinanggigilan ko ang ilong niya at yumakap sa leeg niya.

"Syempre para alam mo ang gagawin mo, at saka alam kong busy ka. Baka nakalimutan muna kumain, mag pahinga at alagaan ang sarili mo." I rest my head in his chest.

"Yeah.. Syempre makikita ko pa lang mukha mo na umuusok sa galit pag hindi ko sinunod paalala mo." Napailing ako.

"Why? Mali ba ako, pinapabayaan mo ba naman sarili mo syempre. Pero hindi ako galit, when it is. Nag-aalala lang ako sayo." Ungot niya sa naglalambing na boses.

"Oo na po boss.. Hindi na promise."

"Ingat ka..."I give him small smile.

Ayaw kong sumama sa kaniya sa airport. Matagal din yun three weeks no. Baka sumama ako niyan sa kaniya pagnagkataon.

"I will... take care of yourself. I love you!" He hugs me for one last time and kiss my forehead.

Napaupo ako ng mawala siya sa paningin ko. Nilibot ko ang paningin sa room ko. At tipid na ngumiti, malungkot pala kapag mag-isa. Mag isa na naman ako, matagal bago ako tumayo.

Kung hindi lang tumatak sa isip ko ang mga paalala ni Dylan. Ngayon ay pinapagalitan na ako sa isip ko.

Ginugol ko ulit ang oras ko sa mga trabaho ko. Madalas nag video call kami ni Dylan habang nagtatrabaho ako. Syempre hindi ko pinabayaan ang sarili ko. I eat three times a day pero control pa din.

Baka tumaba ako pero every morning nag gym naman ako. Para nabawasan din mga cholesterol sa kinakain ko. Minsan kasi nag pa serve na lang ako sa crew ng pagkain.

"Malapit kanang umuwi I can wait to see you. I really miss you that much." Napasiksik na lang ako sa comforter ko.

"I'm sleepy... " mahina kung sabi sa kaniya.

"Just sleep pagmamasdan muna kita." Umiling ako antok na talaga ako.

Five pm pa lang ata sa pilipinas pero dito eleven pm na. Kanina ko pa talaga nilalabanan ang antok ko. Tinapos ko kasi yung mga pinirmahan ko tapos tumawag si Dylan noong matutulog naku.

"Good night, Dylan!" I said in sleepy tone. He smile at me sweetly. "Good night, Ali!"

Another few days and here I am nasa tapat na ng airport. Babalik na ako sa pilipinas dahil tapos ko na ang mga gagawin ko rito.

"Baby Alexis ko uuwi ka na ngayon diba?" Natawa ako sa tawag sa'kin ni Venaira. Habang papasok ako sa airport hilahila maleta ko.

"Oo nga Alexis miss kana namin saka si ano haha," pang-aasar naman ni Khate.

"Magkakasama kayo ah, kaya pala ang ingay." Nakita ko sa screen ang mukha ng kaibigan ko na nasisiksikan.

"Oo bhe nag kwentohan lang kami. Sinabi rin pala ni Chion yung ngyari, sabunutan ko na ba kapatid mo na makapal ang mukha!" gigil na sabi ni Sheena.

"Wag n---" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng may mag video call naman sa'kin. Awtomatikong napangiti ako noong makitang tumatawag si Dylan.

"Bye na.. may tumatawag sakin."

Nagkantsawan sila. "Wow ah. Tumatawag lang si Dylan eh pinagpalit mo na kami. Bye na miss kana namin. Bilisan mo pag uwi oo.." They wave at me and give me flying kiss.

"Oo na, sige," Nahihiya kung sabi bago pinataway ang tawag at sinagot ang video call ni Dylan.

Nakakunot ang noo niya ang bumungad sa'kin. "May kausap ka ba? Palaging drop ang call ko sayo. " Salubong na kilay niyang tanong.

"Kausap ko sila, Venaira.. high blood ka naman masyado. " Tinawanan niya ang mukha nito.

Napairap siya sa'kin. "Aba. Iniirapan mo pa ako, baka makakalimutan mo Dylan Harniel!" banta ko sa kaniya.

"Sorry na, ma'am!" Lumambot ang expression niya at nag peace sign sa akin parang bata.

"Miss mo lang ako," pang-aasar ko pa. Umupo sa bench sa waiting area. Habang naghihitay tawagin ang flight ko.

"Can wait to see you, my baby Alexis!"