Korhan Cihanbey ve Karaca Demirkan... İki ayrı dünyaların insanı gibi görünseler de birbirini tamamlayan iki parçaydılar. Aralarında engel var gibi gözükse de aşklarından asla vazgeçmediler...
BölümŞarkısı; İkiye On Kala - İyi ve Güzel Kadınlar Hep Ağlar
🕯️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Söze nereden, nasıl başlasam bilemiyorum. İçimde burukluk var. İyi bir yazar olamayabilirim, hatalarım olmuş olabilir, bu çok normal ama bilemiyorum, garip hissediyorum kendimi.
İyisiyle kötüsüyle, yanlışıyla doğrusuyla bir kitap bitti. Sizleri seviyorum, diğer kurgularda görüşürüz ❤️
*****
Gözlerimi açtığımda etrafa kısaca bakındım ve bir hastane odasında olduğumu gördüm. Ağrım vardı, göz kapaklarım açık durmak için direniyordu. Kendimde güç bulamıyordum. Sanki bu dünyada yokmuşum gibi hissediyordum.
Ölmemiştim.
Yüzde onluk kısım, benim hayatımı kurtarmıştı. Ben, yaşıyordum ve bebeklerime annelik yapabilecektim. Çektiğim videolar, gerçekleştirdiğim vedalar boş yereydi. Ben, Korhan'dan ve bebeklerimden kopmamıştım.
Gözlerim kapanmadan önce son hatırladığım ağlama sesi duymamdı. İkizlerime ait olan ağlama sesi... Ben, anne olmuştum. 19 yaşında iki tane bebeğim olmuştu. Korhan, bu hayatta en çok olmak istediği şeyi olmuştu. Ben yaşıyordum ve biz iyi bir aile olacaktık.
Yerimde hareket etmeye çalıştığım an, vücuduma ağır bir ağrı saplandı. Normal doğum olmuştu. Doktorum normal doğum yapabileceğimi söylemişti ve öyle de olmuştu. İki tane bebek doğurmuştum. İki tane bebeğin annesi olmuştum. Bebek seslerini duyduktan sonra görüntü gitmişti, gerisini ise hatırlamıyordum.
Odanın kapısı yavaşça açıldı. Bakışlarım hemen o yönü bulduğunda gözümden akan bir damla yaşı elimin tersiyle sildim ve boğazımı hafifçe temizledim. Kapıdan içeri doktorum girdi. Beni görünce kocaman gülümsedi. Kapıyı kapattı ve yanıma doğru adımladı. "Karaca Hanım, ne desem az gelecek. Hayatımda girdiğim en zorlu ve mucize dolu olan doğumdu. Seni asla unutamayacağım." dedi. Burukça gülümsedim.
"Bebekler, onlar iyi değil mi?"
"İkisi de çok iyiler. Küvezdeler, babaları da başında bekliyor. O kadar güzeller ki, hayran kaldım." dedi.
"Hastalıktan dolayı, bir sorun olacak mı?" diye sordum. Sıkıntım var mı bilmek istiyordum.
"Bebekleri emziremezsiniz, Korhan Bey'e de anlattım. Düzenli kontrole gelmeniz gerek. Ayrıca, bir daha hamile kalmanız da sıkıntılı." dedi.
