Korhan Cihanbey ve Karaca Demirkan... İki ayrı dünyaların insanı gibi görünseler de birbirini tamamlayan iki parçaydılar. Aralarında engel var gibi gözükse de aşklarından asla vazgeçmediler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KorhanCihanbey
Türkiye
Az önce doyasıya öptüğüm kadını ardımda bırakıp banyoya girmiştim. Etkilendiğini, üzüldüğünü, kahrolduğunu biliyordum. Anlamak da zor değildi zaten. Gözlerinden okunuyordu bu.
Banyodan belime sardığım havlu ile çıktım. Odaya girdiğimde Karaca'yı görememiştim. Muhtemelen aşağıya inmişti. Telefonu da komidinin üzerinde duruyordu.
Üstümü değiştirip odadan çıktım ve merdivenleri inmeye başladım. Mutfağın ışığı yanıyordu. Oradaydı sanırım. Mutfağa girdiğimde karşımda Karaca değil, Aynur hala vardı. "Korhan?" diye sordu.
"Hala, Karaca'yı gördün mü?" diye sordum. Biraz durdu ve kafasını olumsuz anlamda salladı.
Mutfaktan ayrıldığımda salona geçtim. Dedem hâlâ koltuğun üzerinde oturuyordu. Önündeki kahvesini içmekle meşguldü. Bakışları bana döndü ve bir kaç saniye bekledi. "Bir şey mi oldu Korhan?" diye sordu.
"Karaca'yı bulamıyorum. Buraya uğradı mı hiç?" diye sordum.
"Görmedim. Hava almaya çıkmıştır, dışarı da bak." dedi. Kafamı salladım ve salondan ayrılıp kapıya doğru yürüdüm. Evin büyük kapısını açtığımda bahçeye adımladım.
Bakışlarım etrafta dolandığında Karaca'yı görememiştim. Arabalara baktığımda ise Dinçer'in arabasını göremedim. Kaşlarım hafif çatılırken elimde tuttuğum telefonun ekranını açtım ve Dinçer'i aradım. İlk çalışta açmamıştı. İkinci aradığımı ise gecikmeli açmıştı. "Efendim Korhan?" dedi telefonu açar açmaz.
"Neredesin?" diye sordum.
"Eve geliyorum. Ne oldu?"
"Karaca'yı bulamıyorum. Dedem de halam da görmemiş. Sen gördün mü?"
"Görmedim. Yalnız kalmak istiyordur, ben eve geleyim bakarız." dedi. Bir şey demeden telefonu kapattım ve bıkkın bir nefes verdim. Eve geçtim ve salona ilerledim. Dedemin karşı koltuğuna oturdum ve gözlerimi yumup kafamı koltuğun başlığına yasladım.
"Ne yapacaksın Korhan?" diye sordu dedem sessizliği bozarak. "Karaca ile ne yapacaksın? Kıza sahip mi çıkacaksın yoksa ne hâli varsa görsün mü diyeceksin?"
"Onu asla bırakmam dede." dedim gözlerimi açmayarak. "O da beni bırakmaz. Tabii ki sahip çıkacağım. Benden başka kimi kaldı ki?"
