Don't Touch My Wife !!! [ Completed ]

''52''

[ Warning: This chapter is 🌚🌚🌚 ]

ဝမ္ရီေပၚက ​ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕အေၾကာင္းကို ​ေတြးေနတုန္းမွာပဲ ေ႐ွာင္က်န္႔က ေရာက္႐ွိလာတယ္ ။ နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေခြၽးေစးေတြထြက္တဲ့ နဖူးျပင္ေလးက ေဝဒနာတစ္ခုခုကို ခံစားေနရတဲ့လား? ။ ဝမ္ရီေပၚက မ်က္ခံုးေတြတြန္႔ခ်ိဳးသြားတယ္ ။ ေ႐ွာင္းက တစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္ ။

" ေ႐ွာင္း "

" ဝမ္.. ဝမ္ရီေပၚ ''

ေ႐ွာင္က်န္႔က သတိျပန္ရ​ေနတဲ့ဝမ္ရီေပၚေျကာင့္ မ်က္လံုးေလးေတြဝိုင္းစက္သြားတယ္ ။ ဘယ္လိုလုပ္.. ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးသတိ႐ွိေနတာလဲ? ။ သူထြက္မသြားခင္တုန္းက ေသခ်ာေပါက္ေဆးတိုက္ခဲ့တာပါ ။ မဟုတ္မွလြဲေရာ အဲ့ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ခ်က္လား? ။ ေ႐ွာင္က်န္႔က သူရဲ႕ေမြးစားကေလးႏွစ္ေယာက္ကို စိတ္ထဲကေနျကိမ္းေမာင္းလို႔ေနတယ္ ။ သူ.. သူ ဝမ္ရီေပၚနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲဘူး ။ ဝမ္ရီေပၚေျပာလာမဲ့စကားေတြကိုလည္း နားမေထာင္ရဲဘူး ။

ဝမ္ရီေပၚက သူ႔ကိုကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အမ်ားႀကီးနာက်င္ခဲ့ၿပီး ဒဏ္ရာေတြလည္းရခဲ့တယ္ ။ဒါ​ေပမဲ့သူကေတာ့ တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ လွည့္မၾကည့္ခဲ့ဘူး ။ ဝမ္ေကာေကာမဟုတ္ရင္မျဖစ္ဘူးဆိုျပီး အေဝးကိုထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္ ။ သူရဲ႕ႏွလံုးသားကိုပိတ္ေလွာင္ထားၿပီး ေခါင္းမာခဲ့တယ္ ။ ေ႐ွာင္က်န္႔က အျပစ္႐ွိသလိုခံစားေနတယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူလက္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး ။ အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ဝမ္ရီေပၚကို သူရဲ႕ပိုင္နက္ထဲေခၚလာခဲ့ၿပီး အခုလိုမ်ိဳးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရေတာ့တာပဲ ။

" ေ႐ွာင္း မင္းအဆင္ေျပရဲလား? "

ဝမ္ရီေပၚက မ်က္ႏွာပ်က္သထက္ပ်က္လာတဲ့ ေ႐ွာင္က်န္႔ေၾကာင့္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြျမင့္တက္လာတယ္ ။ အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕အနားကို မသိမသာခ်ည္းကပ္ရင္း ဆိုလိုက္တယ္ ။

အာရံုေတြမ်ားေနတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔က ဝမ္ရီေပၚရဲ႕ခ်ည္းကပ္လာမႈကို သတိမထားမိခဲ့ေခ် ။ သူသတိထားမိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဝမ္ရီေပၚက သူ႔ရဲ႕အနားကိုေတာင္ေရာက္ေနၿပီ ။ လန္႔ျဖတ္သြားတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔က ခ်က္ျခင္းပဲေနာက္လွည့္ကာ ထြက္ေျပးဖို႔ျပင္ေတာ့တယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း ဝမ္ရီေပၚကို အဲ့ဒီလိုလုပ္လို႔ရမယ္တဲ့လား? ။