Even bleef ik verstard staan. Toen ik daarna voetstappen hoorde, dook ik zonder na te denken onder de jeep. Ik smakte hard tegen de grond maar schoof zo ver mogelijk van de deur weg. Stom dat ik er niet op had gelet als er camera's hingen.
"Flora?" Maxim sprak mijn naam langzaam uit. Ik voelde aan dat dat niet veel goeds kon betekenen en beet zenuwachtig op mijn nagels. Zijn voetstappen klonken steeds luider en ik waagde het om snel vanonder de jeep te gluren. Toen ik zag dat hij in mijn richting kwam gelopen, trok ik me vliegensvlug terug. Zijn afgetrapte All Stars bleven geen 20 centimeter van mijn neus stil staan.
"Flora, antwoord!"
Zijn stem kreeg een gevaarlijke bijklank en ik weerstond de reflex om toch tevoorschijn te komen. Sjips. Zijn voeten stinken, schoot er door mijn hoofd. Maxim zei niets meer en liep naar de deur, die gebarricadeerd was door de auto waaronder ik lag. Hij morrelde aan de deurklink en daarna uitte hij een reeks vloeken. Toen ik zijn sleutelbos hoorde rammelen, schoot ik in paniek. Zou hij die auto verzetten om te kijken achter die ene deur? Was het dan zo belangrijk wat erachter lag? Dat moest ik nog noteren. Als ik hier toch weggeraakte.
Mijn vermoeden werd bevestigd toen ik zijn schoenen nog dichter zag naderen. De luide knal die ik hoorde toen de motor in gang schoot, deed me huiveren. Als ik hier bleef liggen, werd ik sowieso gevonden door Maxim. In het beste geval bibberend, en anders zo plat als het maar kon. MI6 undercover agente platgereden door 'vriendje' tijdens missie. Ik zag het al helemaal voor me. Ik besefte dat ik al meer dan genoeg tijd had verspilt en schoof op mijn buik naar voren. Achter me bevond zich de deur waarin Maxim geinteresseerd was, en voor me niets speciaals. Als ik via achteren weg probeerde te geraken, was de kans groot dat hij me zag doordat hij gefocust was op die deur. Als ik naar voren schoof, kon ik alleen maar hopen dat hij zo bezig was met de achteruit spiegels dat hij me niet zag. Op het moment dat ik hem gas hoorde geven, schoot ik zo snel mogelijk naar voren. In plaats van rechtdoor zoals ik verwacht had, maakte hij een bocht. Ik verlamde helemaal van angst toen ik de brede wielen op me zag afkomen.
Helder nadenken lukte me niet meer en met gesloten ogen strekte ik mijn armen. Verrast voelde ik een metalen buis, die ik razendsnel beet greep. Ik trok me op en beet hard op mijn tanden. Net zoals een koala, dacht ik geamuseerd. De uitlaatgassen verstikten me. Ik kon niets anders doen zachtjes kuchen. Zelfs toen Maxim de auto aan de kant parkeerde, bleef ik kuchen.
"Flora?!" Hoorde ik hem voor de derde keer roepen. Ik hield me muisstil. Toen ik mijn neus voelde kriebelen, balde ik mijn vuisten in paniek. Op het moment dat hij de deur opentrok, niesde ik. Verstijfd van angst bleef ik zitten. Ik hoorde niets en schoof vanonder de auto vandaan. Terwijl ik over de jeep heen gluurde, zag ik dat hij in die andere ruimte was gegaan. Door mijn nieuwsgierigheid wou ik weten wat er daar zo belangrijk was, maar mijn verstand won het. Vliegensvlug sloop ik langs de auto's naar de gang. Gelukkig was die leeg.
Terwijl ik de trappen op liep, schoot het me te binnen dat ik een geldig alibi moest vinden. Als hij me nu in mijn bed terug vond, zou hij me nooit geloven. Ik duwde de eerste deur open die ik zag. Het was een balzaal. Ik giechelde en probeerde de familie Lockwood voor te stellen tijdens een bal. Snel duwde ik de volgende deur open en merkte tevreden op dat het een bibliotheek was. Als ik in een van de zetels ging zitten, kon ik perfect doen alsof ik hier in slaap was gevallen. Met het eerste boek dat ik tegenkwam, kroop ik in een gezellige zetel.
__________________
"Flooooraaa!!!" Met een ruk schoot ik wakker. Crap. Die zag er woest uit.
Voor me stond Maxim. Zijn haar stond alle kanten op en zijn ogen fonkelden woedend. "Waar was je vannacht? Ik ben naar je kamer gekomen, maar je was er niet."
Ik keek hem onschuldig aan. "Ik was naar de bib gekomen en toen ik een interessant boek zag liggen, heb ik erin gelezen totdat ik in slaap viel."
"Welk boek?"
Ik nam het boek, dat tijdens mijn slaap op de grond gevallen was, vast en gaf het aan hem. Hij keek me sceptisch aan en trok een wenkbrauw op.
"Heb je echt dit boek gelezen?" Vol overtuiging knikte ik. Langzaam draaide hij de cover naar me toe. Mijn ogen werden groot. 'Hoe overleef je je eerste date" las ik.
Meteen herpakte ik me. "Jup, ik heb altijd al willen weten hoe dat bij sommige mensen zat. Er zaten echt veel goeie stukken in, je zou het ook eens moeten lezen, want.."
Voordat ik kon uitspreken, onderbrak hij me.
"Ben je dan nog een beginner, qua daten enzo?"
Ik schuifelde met mijn voeten. "Niet echt, maar een serieuze relatie heb ik nog niet gehad."
"Dus het is aan mij om jou alles te leren?"
"Jij. Bent. Een. Stouterik!"
Hij lachtte vrolijk en greep me beet. Terwijl ik tegenspartelde, porde hij aan één stuk door in mijn buik en zij. Hij wist dat ik daar niet tegen kon.
"Nee! Stop. Sorry, je bent toch braaf!" Helemaal rood aangelopen keek ik hem smekend aan.
"Hoorde ik nu net het woord braaf?" We keken allebei naar de deuropening. Een man van middelbare leeftijd keek ons aan. Hij kwam afstandelijk over, terwijl hij toch interesse probeerde te tonen. Snel vergeleek ik zijn gezicht met dat van Maxim. Ze leken echt op elkaar.
"Pa." Meer zei Maxim niet. Zijn vader knikte enkel en liep naar ons toe.
"Ben jij zijn nieuw liefje?"
Mr Lockwood keek me afwachtend aan. Ik knikte.
"Ik heb over een kwartiertje een afspraak, maar zouden we vanavond eens samen kunnen eten? Ik zou je graag wat beter leren kennen, aangezien er niet veel meisjes zijn waarmee Maxim het langer dan een dag mee uithoudt."
Dit was mijn kans.
JE LEEST
Undercover girlfriend •1
Storie d'amoreFlora (17) is een undercover agente van MI6. Haar nieuwe missie: uitpluizen met welke duistere zaakjes de steenrijke Mr. Lockwood zich bezighoudt. Daarvoor moet ze contact zoeken met zijn zoon Maxim Lockwood. Maar Flora's missie loopt in het honderd...