ေႏွာင္းတစ္ေယာက္သူ႕ေရွ႕ကရေဝေျပာတာၾကာၿပီးေသေတာင္ေသခ်င္သြားတယ္။ေႏွာင္းကနားညီးလြန္းလို႔သူတို႔ေခြးေတြကိုမဂ္လာေဆာင္ေပးမယ္လို႔ေျပာလိုက္တာေလ။အဲ့တာကိုတကယ္ႀကီးမဂ္လာေဆာင္ေပးပါတဲ့။အီးဟီးးးးးးးးေသခ်င္တယ္။ေခြးကိုဘယ္လိုမဂ္လာေဆာင္ေပးရမွာလဲလို႔။ရေဝကိုေဆး႐ုံေစာဆင္းခိုင္းလိုက္တာမွားသြားတယ္။အစတည္းကေဆး႐ုံမွာဘဲထားထားရမွာ။အခုေတာ့သူ႐ူးခ်င္ေနၿပီး။
ရေဝသမီးေလးကိုေခါင္းပြတ္ေပးေနရင္းနဲ႕ေရွ႕မွာငိုခ်င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕ထိုင္ေနတဲ့ေႏွာင္းကိုၾကည့္ကာ...
"ေႏွာင္းးးငါ့သမီးေလးကိုမဂ္လာေဆာင္ေပးမယ္ဆို"
"ငါကဘယ္လိုမဂ္လာေဆာင္ေပးရမွာလဲလို႔"
"မသိဘူးေလ.....မင္းဘဲမဂ္လာေဆာင္ေပးလို႔ေျပာတာေလ...ရေအာင္ေဆာင္ေပး"
"ေအးေအးးးငါေဆာင္ေပးမယ္....ဘယ္ေတာ့ေဆာင္ခ်င္လဲ"
"အခုဘဲေလ"
"ဘာာာာ"
ေႏွာင္းရေဝေျပာတဲ့စကားလည္းၾကားေရာေသြးေတာင္ေဆာင့္တက္သြားတယ္။
"အခုဘဲေဆာင္ေပးေတာ့...ငါ့သမီးကဗိုက္ႀကီးေနတာေတာ္ၾကာဗိုက္ပူမွေဆာင္ရင္မလွဘဲေနမယ္"
"ရေဝ....ေသြးတိုးက်ေဆးရွိလားး"
"ဟမ္....မရွိဘူး...ေသြးတိုးေနလို႔လားး"
"အင္းးးးး"
"ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕ေသြးတိုးတာမေကာင္းဘူးေႏွာင္းးအငန္ေတြေလ်ာ့စားၾကားလား"
ေႏွာင္းရေဝေျပာတဲ့စကားကိုၾကားၿပီးးးနင္တို႔လုပ္လို႔ေသြးတိုးတာလို႔ေျပာခ်င္ေနတာလက္ကုန္ဘဲ။ေျပာလိုက္ရင္လည္းထေသာင္းက်န္းမွာေၾကာက္လို႔ၿငိမ္ေနတာ။
"ေအးပါ"
ရေဝ...သူ႕ေခြးကိုအစာေကြၽးေနတဲ့ေ႐ႊဇင္ကိုၾကည့္ကာ
"ေ႐ႊဇင္...နင့္သားငါ့သမီးကိုတာဝန္ယူရမယ္ေနာ္"
"ယူမယ္..ယူမယ္...အကယ္၍ငါ့သားကကြာရွင္းခ်င္ရင္ေတာ့မျငင္းရဘူးေနာ္"
"ေအးးးးး"
ေႏွာင္းးသူတို႔ေျပာတာလည္းၾကားၿပီးေရာ
