ေႏွာင္း..ရေဝရဲ႕ေခြးကိစၥၿပီးသြားတဲ့ေန႕ကစၿပီးေမာင့္ကိုမေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ဒါေပမဲ့ေႏွာင္းႀကိဳက္တဲ့မုန႔္ေတြေတာ့အၿမဲေရာက္ေရာက္လာတယ္။ေႏွာင္းေမာင့္အေၾကာင္းေတြးေနတုန္းမွာဘဲဖုန္းလာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဖိုးဖိုးျဖစ္ေနတယ္။
ring ...ring....ring
"Helloဖိုးဖိုးးး"
"ေနေကာင္းလားးေျမး"
"ဟုတ္...ဖိုးေရာေနေကာင္းလားး"
"ေကာင္းးပါ့.....အခုတေလာဘာေတြလုပ္ေနလဲေျမးး."
"ေႏွာင္းလားးးးအိပ္တယ္...စားတယ္...TVၾကည့္တယ္....အိမ္သာသြားတယ္...ၿပီးရင္ျပန္စားတယ္ျပန္အိပ္တယ္ေလဖိုးရဲ႕"
"ေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳး!!!!"
ေႏွာင္းးဖုန္းထဲကေနေအာ္လိုက္တဲ့ဖိုးေၾကာင့္အူသြားတဲ့နားကိုပိတ္ကာ
"အားးးးဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ေအာ္တာလဲဖိုးရာ...ေႏွာင္းနားေကာင္းပါတယ္ဆို...အယ္..မဟုတ္မွလြဲေရာဖိုးနားမေကာင္းေတာ့လို႔လားးးအဲ့ဆိုအခုခ်က္ခ်င္းဘဲေဆးခန္းသြားေနည္ဖိုးးမဟုတ္ရင္နားကန္းသြားတက္တယ္ဖိုးရဲ႕"
"ေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳးး!!!ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"ေႏွာင္းကကိုယ့္အဖိုးနားကန္းသြားမွာစိုးလို႔ပါ"
"ငါ့နားကအေကာင္းႀကီးေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳးးးးေနစမ္းပါဉီးအလုပ္မလုပ္ဘူးလားး"
"လုပ္ပါတယ္ဖိုးရဲ႕...ေျမးးေန႕တိုင္းဝတ္ထားတဲ့အက်ီေတြေလွ်ာ္တယ္....ထမင္းခ်က္စားတယ္ေလ...ပန္းကန္ေတြေဆးတယ္....စားထားတဲ့အမွိုက္ေတြကိုပစ္တယ္ေလဖိုးရဲ႕"
"ေအာင္မေလးးးေလးးးအဲ့ဒါေတြကအလုပ္လားေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳးရဲ႕....ငါေသြးတက္ေနၿပီးးေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳးးးးးအသက္ကျဖင့္ႀကီးလို႔လင္ကရေနၿပီးအခုထိအလုပ္ကမရွိေသးဘူး"
"ဟြင့္....ေႏွာင္းအလုပ္မလုပ္လည္းရတယ္....ေႏွာင္းမွာMommyနဲ႕Daddyေပးထားတဲ့အေမြလည္းရွိတယ္။ဖိုးဖိုးေပးမဲ့အေမြလည္းရွိတယ္...ၿပီးေတာ့ေႏွာင္းယူထားတာBossႀကီးေနာ္....ေမာင္ပိုင္တာေႏွာင္းပိုင္တာဘဲေပါ့ဖိုးရဲ႕...လင္ပစၥည္းမယားပိုင္...အယ္မဟုတ္ေသးပါဘူးးလင္ပစၥည္းးးးသူ႕လင္ျဖစ္တဲ့ေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳးပိုင္ေလဖိုးရဲ႕"
