အခ်စ္တဲ့......ရင္ထဲမွာသူ႕ကိုခ်စ္မိတဲ့အခ်စ္ေတြတိုးလာတာနဲ႕အမွ်ထိုအခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့slide effectေတြကလည္းတစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕မ်ားလာခဲ့သည္။အျခားသူေတြကေတာ့ေျပာၾကတယ္....အခ်စ္ကေပးဆပ္ျခင္း..အခ်စ္ကေပ်ာ္႐ြင္ျခင္းတဲ့။ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့အခ်စ္ကနာက်င္ျခင္းျဖစ္ေနခဲ့သည္။နာက်င္ရင္စြန႔္လႊတ္လိုက္ပါလားတဲ့.....ဘယ္လိုလုပ္မလဲကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့နာက်င္ေစတဲ့အခ်စ္ကိုဘဲျမတ္နိုးမိေနတာကိုး။႐ုန္းထြက္လို႔မရတဲ့အခ်စ္ႏြံေလးတစ္ခု....။ထိုအခ်စ္ႏြံေလးကေန႐ုန္းေလေလပိုၿပီးနစ္ေလေလျဖစ္ေနသည္။ကိုယ္တိုင္ကလည္းအခ်စ္ႏြံေလးထဲကေန႐ုန္းထြက္ဖို႔ဆႏၵမရွိခဲ့ဘူး။ဘယ္ေလာက္ဘဲအဲ့အခ်စ္ႏြံေလးကနာက်င္ေအာင္လုပ္ပါေစနာက်င္ေအာင္လုပ္ေနတဲ့အခ်စ္ႏြံေလးကိုဘဲေသသည္အထိဖက္တြယ္သြားျခင္ခဲ့တယ္။နာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့ထိုအခ်စ္ႏြံေလးကိုေမာင္.....ဟုေခၚသည္။
ေႏွာင္းအခန္းထဲရွိတဲ့ေမာင္နဲ႕ေႏွာင္းရဲ႕weddingဓာတ္ပုံကိုၾကည့္ေနမိတယ္။ဓာတ္ပုံထဲမွာေႏွာင္းကၿပဳံးေနသေလာက္ေမာင္မ်က္ႏွာမာထန္ေနသည္။ဒီဓာတ္ပုံေလးတစ္ပုံရဖို႔ေတာင္မာမီတို႔ဝိုင္းေျပာၾကတာ။အင္းးေႏွာင္းဖြဲ႕ႀကိဳးဆိုတဲ့ကိုယ္ကေမာင့္ဆီေရာက္ဖို႔ေရွ႕တစ္လွမ္းတိုးရင္ေမာင္ကေနာက္ႏွစ္လွမ္းျပန္ဆုတ္တာမ်ိဳး။မာနေတြကလည္းေမာင့္ကိုခ်စ္မိခ်ိန္ကစၿပီးဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ေမာင္နဲ႕ပတ္သတ္ရင္ကိုယ့္ရဲ႕မာနကေမာင့္ေျခဖဝါးေအာက္ကိုအလိုလိုေရာက္သြားခဲ့သည္။ေႏွာင္းေတြးေနတာကိုဖ်က္ကာေမာင့္အတြက္မနက္စာျပင္ဖို႔ေအာက္ဆင္းေတာ့သည္။ေအာက္ေရာက္တာနဲ႕ေမာင့္အတြက္ထမင္းေၾကာ္နဲ႕အတူblack coffeeကိုစားပြဲေပၚတင္ကာေမာင့္ကိုထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ခနေနက်ေတာ့ေမာင္ကအေပၚထပ္ကေနဆင္းလာၿပီးအျပင္ထြက္ဖို႔လုပ္ေတာ့ေမာင့္အနားေျပးသြားကာ
"ေမာင္....ငါေမာင္ႀကိဳက္တဲ့မနက္စာလုပ္ေပးထားတယ္...စားသြားအုန္းေနာ္ေမာင္ဗိုက္ဆာေနမယ္"
တံခြန္သူ႕မ်က္ႏွာမျမင္ခ်င္လို႔ကိုေက်ာ္သြားတာအတင္းေခၚေနတဲ့သူေၾကာင့္
