"Hoşgeldin Misook"
"Hoşbulduk komşu"
Misook abla içeri girerken arkasına baktım. Hoseok'ta gelmişti. Hoseok'un gelmesine sevinirken bana verilen ceketi askılığa asmış, ve annemin sesini duymuştum.
"Hoşgeldin Hoseok oğlum"
"Hoşbuldum Younghee abla"
Hoseok'un sesini duyunca kalbim çarpmaya başladı. Ceketi astıktan sonra salona geçtim. Hoseok ile annesine bakıp gülümsedim.
"Hoşgeldiniz"
Saygıyla eğilince Misook abla güldü.
"Hoşbulduk Yoongi'cim"
"Hoşbulduk Yoongi"
Hoseok'un sesini duymamla gülümsedim. Koltuğa oturduğumda konuşmaya başladılar. Arada bir Hoseok'a kaçamak bakışlar atıyordum. Göz göze geldiğimizde ise kızarıyordum tabii. Yaklaşık 2 yıldır sevgiliydik. Fakat dokunma, el ele tutuşma, sarılma ve küçük öpücükler dışında temasımız yoktu. Hoseok teması çok severdi. Ben ise onun temasını severdim sadece. İlişkide baskın taraf oydu. Ben ise daha çok utangaç ve altta olan taraftım. Annemle Misook ablanın muhabbeti okullara gelince Misook abla bana baktı.
"dersler nasıl Yoongi?"
"iyi Misook abla"
"arkadaşlarınla aran nasıl? Zorbalık gibi durumlar yok değil mi?"
"sınıftakilerle çok konuşmasam da zorbalık durumları yok"
"iyi bari ilkokulda ki gibi zorbalık olayları da yok"
Gülümsedim. Ilkokulda çok konuşkan bir çocuktum. Zorbalık göre göre sessizleşmiştim. Her ne kadar Hoseok bana zorbalık yapan çocukları durdursa da sessiz kalmıştım.
"anne artık şu konuyu açma. Hoşlanmıyor biliyorsun"
Hoseok annesini uyarınca panikledim nedensizce.
"yo sorun değil. Eskiden kalmış birşey zaten uyarmana gerek yok anneni"
Hoseok ile annesi bir anda bana bakınca elim ayağım dolaşmıştı.
"y-yani şey bu konuyu aç- yani açmakta sorun-"
"tamam, sorun değil. Anladık biz ne demeye çalıştığını. Kendini açıklamana gerek yok"
Misook abla beni sakinleştirince derin bir nefes alarak gülümsedim. Annem kıkırdayıp önüne döndüğünde Hoseok'a bakmıştı.
"Hoseok senin dersler nasıl?"
"biraz kötüye gidiyor maalesef"
"aaa, neden ki?"
"derslerden hiçbir şey anlamamaya başladım niyeyse. Çalışsamda anlayamıyorum ve haliyle sınavlarım da düşük geliyor"
"istersen Yoongi sana ders çalıştırabilir"
Hoseok bana bakıp gülümseyince kızarmıştım. Tekrardan kıkırtı sesi duyunca ona baktım.
"olabilir aslına. Arada gelip ders çalışırız"
"sence de iyi olmaz mı Yoon?"
Bana yönelttilen soruyla anneme baktım.
"e-evet iyi olur hem benim iyi olmadığım derslerde de ben Hoseok'tan yardım alırım"
"yarın gel istersen Hoseok"
"olur Younghee abla"
Hoseok ile tekrardan göz göze geldiğimizde gülümsedi. Bende utangaç bir gülümseme sununca annemin sesi duyuldu.
"ne kadar mütevazi ve saygılı bir çocuk yetiştirmişsin Misook"
Misook abla utançla kıkırdayıp anneme baktı.
"sende aynı şekilde çok saygılı ve mütevazi bir çocuk yetiştirmişsin"
Annem ise egoyla gülünce Misook ablaya baktım. Misook abla bu konuda utanmasına rağmen annem çok egolu davranmıştı. Gerçekten çok saygısızca bir davranıştı bu yaptığı. Annem Hoseok'a dönüp tekrardan soru yöneltti.
"eee? Kız arkadaşın var mı bakalım?"
Nur topu gibi bir yeni serimiz var hayırlı uğurlu olsunn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Childhood Is You | Sope
Fanfiction"Benim çocukluğum sensin Yoongi" "ama Hoseok... Ben ölüyorum" Dedi genç çocuk son zamanlarını yaşadığını bilerek. Ardından bir gözyaşı düştü dudaklarına. Karşıdaki gözlere baktı ve burukça gülümsedi. Yaşayabilecek miydi? İçindeki aşk onu yaşatacak m...
