"Benim çocukluğum sensin Yoongi"
"ama Hoseok... Ben ölüyorum"
Dedi genç çocuk son zamanlarını yaşadığını bilerek. Ardından bir gözyaşı düştü dudaklarına. Karşıdaki gözlere baktı ve burukça gülümsedi.
Yaşayabilecek miydi? İçindeki aşk onu yaşatacak m...
Hoseok bugün yine şehir dışına çıkmıştı. Okuldan eve kulağımda kulaklıkla yürürken arkamdan bir ses duydum. Arkama baktığımda kimse yoktu. Hızlı adımlarla eve yürümeye devam ettim. Telefonuma mesaj gelince kontrol ettim. Hoseok "eve geçince yaz bana" yazmıştı. Cevap verip daha hızlı yürüdüm. Apartmana girince demir kapıyı anahtarla açmış ve içeri gitmiştim. Katları çıkarken yine nefesim kesildi. Derin nefesler aldım bir süre. Ardından merdivenleri çıkmaya devam ettim. Bizim dairenin önüne gelince içeri girmiştim. Anneme geldiğimi haber verip odama girdim. Fakat yatağımın önünde sarı renkli yavru kedi görmemle duraksadım. Bu bir şakaydı değil mi?
"anne?!"
Arkamdan adım sesleri duymamla arkama döndüm. Annemin bana gülümseyerek baktığını görünce kediye geri döndüm.
"beğendin mi?"
Kediye doğru ilerleyip elimi uzattım. Biraz kokladıktan sonra elime sürtündü. Tatlılığına gülümseyip kucağıma aldım.
"nerden aldınız bunu?"
"yan binadaki kedili kadın var ya. Onun kedilerinden biri doğum yapmış. Birini rica ettik"
Gülümseyip kediyi sevmeye devam ettim. Annem yatağın yanına oturup benimle birlikte sevmeye devam etti.
