My Childhood Is You | Sope

1.5-What The Fuck Is That?

[2 hafta sonra]

Biyolojiye çalışırken dosyamı çıkarıp bir tane daha a4 kağıdı çıkarmaya çalışmıştım. Fakat bütün kağıtlarım bitmişti. Çekmecelerede bakarken bir tane daha bulmuştum. Kaldığım konuya tekrardan bakınca konunun sonuna geldiğimi gördüm. Bir sonraki konuya tam başlamışken masadan kalkıp kağıt almak yerine şimdi almanın daha mantıklı olduğunu düşündüm. Anneme sormak için yerimden kalkınca belimi kıtlattım ve salona geçtim.

"oğlum? Birşey mi oldu?"

"masama aldığım kağıtlar bitmiş. Başka a4 kağıdı var mı?"

"bizim yatağın bazasında olması lazım"

"bakayım bi"

"tamam oğlum"

Annemlerin odasına girip bazayı açtım. Yorganların altlarına bakarken yere bir dosya düştü. Sonra kaldırırım diyerek a4 kağıtlarını aramaya devam etmiştim. Sonunda bir poşetin içinde iki top a4 kağıdı bulunca ikisini de çıkarmıştım. Yere düşen dosyayı alıp yerine koyacakken dosyanın içindekilerinin belge olduğunu fark ettim. Merakımdan belgenin içeriğine bakınca okuduğum başlık ilgimi çekmişti. Başlıkta "evlat edinme mahkeme kararı" yazıyordu. Davacılar annem ve babamdı. Davalı ise tanımadığım iki kişiydi.

Açıklamalar

1- Müvekkillerim 5/10/199x yılında evlenmiş, fakat bayan Min gebelikten korktuğu için çocukları olmamıştır. Ekonomik ve sosyal durumları çok iyidir. Mutlu ve huzurlu bir evlilikleri bulunmaktadır. Bir çocuğun ihtiyaç duyacağı her şeyi temin edebilecek durumdadırlar. 7 yıl boyunca evli olup birlikte evlat edinmek istemektedirler.

2- Evlatlık almak istedikleri küçük ise 3 aylıktır. Sağlık sebepleri yüzünden gerçek anne babası küçüğü çocuk esirgeme kurumuna bırakıp kaçmışlardır.

3- Müvekkillerimin ile evlat edinecekleri küçüğün arasında 18 yaştan daha fazla yaş farkı vardır. Küçüğün öz anne babasının da bu evlat edinmeye rızaları bulunmaktadır.

...

Sonuç ve talep: yukarıda kısaca açıklanan nedenlerle ve duruşma sırasında belirecek durumlar karşısında müvekkillerimin küçük Yoongi'yi evlat edinmelerine ve verilen karar kesinleştiğinde kararın nüfusa tesciline karar verilmesini, davacıların vekili olarak saygılarımla arz ve talep ederim. 19/5/200x

Okuduğum şeylerle gözüm dolmuştu. İsmimin olduğu yeri tekrardan okurken göz yaşlarım gözlerimden aktı. Sessizce ağlamaya başladığımda anne dediğim kadının adım seslerini duydum.

"Yoongi bulamadın- Yoongi?! Ne oldu?"

Bana yaklaşıp sarılmaya çalışınca onu ittim. Elimdeki kağıdı görmüş olacak ki duraksamıştı.

"ne zaman bana söylemeyi planlıyordunuz?!"

"Yoongi, oğlum be-"

"oğlum deme bana!"

Sinirle ayağa kalkıp gözlerine bakmıştım.

"neden bu yaşıma kadar beklediniz ki?!"

"Yoongi dinle be-"

"neyini dinleyeceğim ya? Neyini?!"

"Yoongi! Bana bak, bir daha bağırırsan-"

"ne? Ne yaparsın?! Evlatlıktan mı reddedersin?!"

Yanağımda bir acı hissetmemle kafam sağa doğru düşmüştü. Gözyaşlarımı tutamayıp "annemin" yanından ayrılmış ve evden çıkmıştım. Yerde sadece kadın ayakkabıları olduğu için kendi ayakkabılarımı çıkarmaya uğraşmadan kapıyı kapatıp ayağımda sadece çoraplarla aşağıya inmiştim. Nereye gideceğimi bilmiyordum. Sadece, sadece Hoseok'un yanında olmak istiyordum. Fakat hayır. Hoseok'un yanında olsaydım beni eve götürürdü. O yüzden... Şuan onu da istemiyordum. Tek istediğim beni kimsenin bulamayacağı bir yerde oturmaktı.