Hoofdstuk 26

167 11 0
                                    

"Ik voelde dat je het koud had. Ik hoorde je denken dat je wou dat ik er was en ik en me vriendin hadden ruzie" zei hij. Ik voelde mijn hoofd warm worden. " waarover hadden jullie ruzie?" Vroeg ik. "Over jou" en hij keek me aan. Onze blikken hielden elkaar vast. Ik voelde tranen op komen. Was ik zijn relatie aan het verpesten? Waarom was dit toch zo moeilijk. Noe liep weg en ik bleef nog even kijken naar Neo. Ik voelde me waanzinnig klote.

Thuis aan gekomen at ik snel wat en gaf Neo zijn katten voer. Op mijn kamer aangekomen plofte ik op mijn bed. Ik kon wel janken. Waarom was dit zo moeilijk? Waarom vind ik hem leuk? Kan het niet gewoon iemand anders zijn? Dat was veel makkelijker geweest. Iemand waar ik geen dagelijks contact mee had. Iemand die niet mijn mentor was voor in de pack. Dat was Noë ongeveer voor mij. Ik wou bij hem zijn!

Het liefst wou ik aan niks denken en niets vielen. Het beste wat daar tegen werkte was krachttraining. Ik liet me dan ook maar van het bed rollen en begon op te drukken. Zolang tot mij armen branden van de pijn en ik niet meer omhoog kon komen. Ik draaide om en begon sit-ups te doen totdat ik niet meer omhoog kon komen.

Als ik dacht ik niet meer kon, kreeg ik weer sterkte er bij door mijn boosheid op me zelf.

Ik lag op de grond, mijn buik deed zeer en mijn armen kon ik niet meer optillen. Ik had twee uur getraind. De stootzak in mijn kamer bewoog nog heen en weer. Neo zat op mijn bed en had alles bekeken. "Zullen we veranderen oefenen?" Vroeg hij me in me hoofd. Ik knikte, dat kon ik wel. Ik ging rechtop zitten en Neo kwam voor me zitten. Onze voorhoofden raakten elkaar. Ik stelde me Neo voor als een jongen, een gewone jongen. Ik had hem al een keer gezien.

De wind speelde even met mijn haren en gaf me kippen vel. Ik deed mijn ogen open om te kijken hoe het kwam dat er ineens wind was. Daar zat hij dan Neo, als een jongen. "uhmm,,,, Neo?,," Ik raakte zijn schouder aan. Neo verloor zijn concentratie en keek me aan. "uhm ,, zal ik even wat kleren van joachim halen?" zei ik en bloosde. Toen pas had hij door dat hij veranderd was. Hij keek naar zijn handen en toen naar zijn lichaam. Hij bloosde ook een knikte. Ik liep snel de kamer uit.

Ik was snel terug met boxers en een korte broek. "hier" en ik gooide het richting Neo zonder naar hem te kijken. "je kan veilig kijken" riep hij even later. "Nu is het tijd voor een knuffel zusje " lachte hij. Ik lachte en gaf hem een knuffel. "Je lijkt wel op mij he" zei hij lachend en gaf me een knip oog. ik lachte. "dus wat wil je gaan doen?" vroeg Neo. "nou als eerst hoe gaan mijn ouders weten dat ik ineens een tweeling ben zonder dat ze een tweeling gekregen hebben?" vroeg ik en begon na te denken. "Dat lukt niet" zei Neo " dat zullen we dan aan de alfa moeten vragen. Ik bedoel het was een schok voor ze toen je ineens met mij kwam aan zetten als kat. Ik denk niet dat ze je gaan geloven als je zegt: Hej pap en mam, ik heb iemand gevonden die mijn tweeling broertje is, we zijn boven als je ons zoekt. Zij waren er bij toen jij ter wereld kwam, neem ik aan" en hij lacht even om wat hij als laatste zei. " we komen er wel achter hoe we dat gaan doen, tot nu toe ben je een vriend van me als je als mens bent oke?" hij knikte. "pffff niks kan ook maar makkelijk gaan he" Hierbij schudde Neo zijn hoofd.

=======================================================================================

sorry dat jullie zolang moeten wachten telkens op de updates, maar ik heb weinig tijd voor het verhaal en ik heb nu al dat ik de hoofdstukken slecht schrijf, sorry mensen ben er niet bij met mijn hoofd. Na dit school jaar zal het wel weer meer komen dankje voor het lezen :)

Het Schaduw ietsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu