Het Schaduw iets

Hoofdstuk 27

Ik lag in bed. Ik lag in bed in het donker naar het plafond te staren. Waarom? Waarom moest dit zo gaan? Vroeg ik me zelf af. Waarom kon ik mezelf er niet bij neerleggen en naar een andere jongen op zoek gaan? Kwam het omdat het leek alsof hij mij ook wel leuk vond? Of was dat echt als in VOND? Ik wist het allemaal niet meer.

Ik draaide me om en sloeg mijn ene arm om het kleine behaarde lichaampje van Neo. Hij lag vredig te slapen. Ik kon mijn leven nu al niet meer voorstellen zonder hem, al kende ik hem niet langer dan drie weken. Zonder hem als kat of als tweelingbroertje. Zijn warmte gaf me het gevoel dat er altijd iemand voor me klaar zou staan. Misschien dan wel op zijn katachtige manieren, maar toch hij zou er voor me zijn en dat gaf me een gevoel van rust. Ik ademde diep in en ontspande. Langzaam werd ik in de dromen wereld gezogen.

In de ochtend werd ik wakker door de zon die door mijn raam op mij scheen. Ik had vandaag werk te doen. Maandag, tijd om aan te kleden dus.

Neo at voor het eerst als een mens. Het zag er heel grappig uit aangezien hij heel onhandig een broodje smeerde en het er uitzag alsof hij als 17 jarige bijna 18 jarige jongen niet eens een broodje kon smeren. Het was zo hilarisch dat ik bijna in mijn eigen broodje stikte. We gingen vroeg weg omdat ik bang was dat mijn ouders wakker werden en Neo zagen s ochtends vroeg. Mijn ouders zouden gek worden. Neo en ik kwamen vroeg aan en om langs Jackson te komen veranderde Neo even in kattenvorm. Jackson bekeek Neo even vluchtig of het goed hem ging en complimenteerde me aangezien hij zo goed groeide en er erg goed uitzag.

In de katten kennel legde ik Neo uit wat ik altijd deed. Natuurlijk wist hij al wel een gedeelte, maar niet hoe hij het schoon moest maken. Ik liet het hem zien en nadat, hij zelf een had gedaan en had gevraagd of hij het goed gedaan had, ging het snel. We waren al binnen een kwartiertje klaar en Neo stond te springen om met zijn vriendjes te gaan spelen. Neo ging spelen en ik verschoonde de grote kattenbakken in de speel kamer.

Na de laatste kattenbak liet ik mezelf op de grond vallen. Ik lag daar op de grond nutteloos naar het dak te staren. Te denken over mijn gevoelens en wat mijn hersenen zeiden over dit gedoe. Zijn vriendin moest maar blij zijn met zo'n lieve jongen die naar je toe komt als je het koud had, maar tegelijkertijd had ze een jongen die bij een andere meid blijft slapen omdat ze het koud heeft. Best dubbel op. Hij ging min of meer door mijn toe doen vreemd. Moet ik hem dan wel vertrouwen, moet ik met hem een relatie willen. Eigenlijk niet, zeiden mijn hersenen. Maar, jah in dit soort dingen had die weinig te vertellen, want mijn hart antwoorde daar op: too bad, je blijft hem nog een hele tijd leuk vinden. Nanana.

Ik Haalde diep adem. Ik keek op zij. Er kwam een van de katjes naar me toe gelopen het was de rode kater waar Neo laatst mee speelde. Zijn naam was geloof ik: "idun". Hij klom op mijn buik en ging daar opgerold op liggen. Ik aaide hem over zijn bolletje en kriebelde hem op zijn kin. Gedachteloos aaide ik hem. Ik keek even op mijn horloge. Noë zou er al moeten zijn. Ik legde mijn hoofd neer en deed m'n ogen dicht. 'Slapen mag niet op werk hè' hoorde ik Noë zeggen. Ik deed mijn ogen open en zag Noë zijn gezicht met een brede grijns er op.'heej laat komer' en ik grijnsde. 'Er is al heel wat gedaan ik dacht dat ik el een pauze verdiende' en gaf hem een knip oog. Noë kwam naast me zitten en aaide de rode kater eventjes. "Wat heb je allemaal gedaan al?"

"Ik heb de kooitjes van de katten schoon en de katten bakken zijn schoon" zei ik. Ik kwam half overeind, maar zorgde dat idun kon blijven liggen. Neo en nog een kat kwamen aangerend,besprongen mijn buik en idun en renden snel weg. Idun was nu klaar wakker en rende de twee achteraan. Ik kwam nu helemaal overeind, zodat ik zat. "Zullen we de eerste paar honden dan maar uitlaten?" Zei Noë en stond op. Ik knikte en pakte de uitgestoken hand van Noë. Vanaf het moment dat mijn hand zijn hand raakte vlogen er tintelingen door mijn hand. Fijne tintelingen. Mijn hard begon sneller te gaan. Duidelijk had Noë dit gevoel ook ,want hij trok me met iets te veel kracht omhoog waardoor ik tegen hem op botste en bijna weer omviel. Gelukkig was Noë snel en had me voordat ik viel. Noë had zijn arm om me heen drukte me tegen zich aan. Ik voelde langzaam de warmte van Noë zijn lichaam om me heen. De warmte bracht tintelingen aan op de oppervlakte van mij huid. Ik voelde mijn hart razen in mijn borstkas. Mijn handen rustte op zijn borstkas, waardoor ik voelde dat zijn hart ook te keer ging.

Ik bedacht me dat dit niet hoorde en stapte weg. "Laten we maar de honden uitlaten"zei ik meer fluisterend. Dit was heel normaal toch. Een jongen die een meisje omhoog helpt, maar als nog bijna valt en de jongen zorgt er voor dat ze niet valt. Zijn hart ging snel door de kleine adrenaline kick. Ik probeerde het mezelf wijs te maken maar mijn hart wou het niet geloven.

Even later stonden we allebei met twee honden bij ons buiten. We liepen een grote ronde, we hadden alleen maar grote energieke honden bij ons, en praatte over alles en nog wat. Het was heel gezellig en het zonnetje was heerlijk warm. Op de heide was het heerlijk warm en zijn we even gaan liggen. De honden renden heen en weer.

Die middag hebben we alle honden naar buiten gelaten op het grote veld achter het gebouw. Daar was schaduw en er was zon. We hadden er heel wat bakken met water neergezet voor dorstige honden. Noë en ik zaten nu in het gras in de zon te kijken naar de honden. "Ik ga met ze mee doen" zei Noë opeens en stond op. Hij deed eerst zijn shirt uit zodat die niet kapot zou gaan. Het was immers werk kleding "Ja dat lijkt me leuk" zei ik en deed ook mijn werkshirt uit. Voordat ik door had dat ik nog "niet" kon veranderen, had ik mezelf al veranderd en liep ik op vier poten. Noë stond achter me. Hij keek met zijn kop schuin mij aan. "Wil je dat ik het uitleg of..." En ik keek naar de honden "wil je spelen". Met dat gezegd nam ik een speel houding aan en begon heen en weer te springen. Al renden we achter elkaar aan en duwden tegen elkaar aan. De honden speelden opgewonden mee. Sommige lagen in de schaduw, maar de meeste speelde mee.

----••---------•••-----------••--------------

Hey mensen,

Weer een update. Het spijt me als er veel fouten in zitten en het een stom hoofdstuk is maar ik heb hem helemaal op m'n mobiel geschreven ook heb ik heel veel dingen op school. Laat ff weten wat jullie er van vinden