Het Schaduw iets

Hoofdstuk 22

"Hoi?" Zei ik voorzichtig. "Raad eens?" Zei hij opgewekt. Hij probeerde het eerst zachtjes te zeggen, maar naar de eerste letter kon hij zich niet meer inhouden. "Vind ze je leuk?" Zei ik enthousiast. "Ja!" Zei hij dolgelukkig. "Ze zei zelfs dat ze van me houdt, sukini ze vindt me even leuk als ik haar vind. Ze vindt me ook al heel lang leuk" ik lachte, wat lief. Ik keek even vanuit mijn ooghoeken naar Noë, die meneer onschuldig probeerde te spelen en een slok van zijn drinken nam. "En hebben jullie nu wat?" Vroeg ik. Ik hoorde hem bijna knikken. "Jah" zei hij " we gaan morgen naar de film, alleen ik vond het een beetje eng en heb gevraagd of ze het erg vond als jij ook meeging. Ga alsjeblief mee? Toe? Neem maar iemand mee" zeurde hij. Ik lachte en keek weer naar Noë onze ogen hielden elkaar vast en ik zei gedachteloos " is goed, ik zal kijken of ik iemand mee kan krijgen oké?" "Is goed tot vanmiddag" en dat was het gesprek tussen mij en Kiem. Ik was zo blij voor hem. Er was toch nog iets van rechtvaardigheid.

Ik stopte mijn mobiel in me broekzak en liep terug naar de tafel. " je broertje, toch?" Vroeg Noë, zijn gezicht stond nieuwsgierig en het zag er verdomd schattig uit. Ik knikte en vertelde hem over zijn nieuwe en eerste vriendin. Hij vond het heel lief.

"Hij wou graag dat ik mee ga naar de film." Ik liet mijn blik naar de tafel gaan en beet zachtjes op mijn lip. "Alleen dan zit ik naast een stelletje, alleen." Ik keek nog steeds naar de tafel. "Ik hoorde het net al dat hij dat vroeg, eigenlijk heb ik de helft van het gesprek gehoord" lachte hij half. Ik keek weer naar Noë. Zijn lach was echt en bijna betoverend. "Ik wil wel mee gaan" zei hij. Onze ogen nog steeds op elkaar gericht. Zijn glimlach was ietsje minder geworden, maar ik wist dat dat was omdat hij serieus was. Hij wou wel met mij naar de film. Mijn hart begon sneller te kloppen en er begon een vreemd gevoel in mijn buik te komen. Ik knikte "lijkt me leuk."

Die avond was ik al zenuwachtig voor de volgende avond. Ik was doodmoe en wou niets liever dan slapen. Neo was met mij mee gekomen. Hij had extra aandacht en verzorging nodig. Ook al waren we nu gemind-linked, hadden we liever dat Neo iemand had die op hem lette. Ik had natuurlijk de voorkeurs stem van Noë. Daar boven op kwam dat ik Neo al in huis wou nemen.

Neo was alleen niet het probleem waarom ik niet kon slapen. Hij lag voldaan op mijn bed, zijn buikje rond van het flesje melk. Ik lag naast hem, hij lag naast mij. Er waren allemaal scenario's van mij en Noë in de bioscoop aan het afspelen in mijn hoofd. Niet dat dit zou gebeuren, maar wie niet droomt, wie niet leeft. Niet dat dromen dingen makkelijker maakten, maar ach. Ik rilde even en Neo kroop onder me arm onder het deken tegen me aan. Ook al was hij een klein pluizig mini katje, hij straalde wel warmte uit. Langzaam vielen mijn gedachten ten prooi aan de droomwereld.

Ik werd uit mijn droomwereld gehaald door mijn wekker, tijd voor Neo zijn flesje. Hij kon nu wel op vast voedsel, maar dat kreeg hij niet goed naar binnen. We moesten hem nog steeds eten geven. Neo lag nog steeds naast me. Hij keek me duf aan. "Wil je eten?" Hij knikte met zijn koppie. Ik stapte uit bed en pakte het flesje dat ik al klaar had gezet. Eenmaal bij Neo in mijn bed, gaf ik Neo de fles. Na een kwartier had hij de nodige inhoud op. We lagen weer in bed en ik probeerde te gaan slapen. Het duurde even. Gedachten vlogen rond mijn hoofd, maar toen Neo nog iets dichter tegen mij aan kwam liggen viel ik weer in slaap.

-----"""""

Let me know what you think ;)