Het Schaduw iets

Hoofdstuk 30

Mensen !!!!! K heb het een en ander veranderd als je het hoofdstuk al hebt gelezen, lees het dan nog een keer aub :p

--------------------------------------------

Die ochtend werd ik wakker doordat mijn mobiel hevig lag te trillen op mijn nachtkastje. Slaperig wreef ik in mijn ogen. Neo keek me geïrriteerd aan en strekte zich uit. Hij sprong van mijn bed en nestelde zich ergens anders. Mijn mobiel bleef trillen en ik pakte hem op om te kijken wie het was. Jason?! Ik had hem al velen sms'jes gestuurd, over dat ik wou praten. Natuurlijk had hij niet gereageerd. Ik twijfelde even of ik hem op zou nemen of niet. Ik deed het toch.

"Hoi" kraakte mijn stem.

"Het is uit, ik heb iemand anders. Ze is mooi, niet lelijk zoals jij" hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Er ging een schok door me heen. Hij noemde me lelijk. Ik vond het niet erg dat hij het uitmaakte, maar dat hij zei dat ik lelijk was raakte meer dan ik zou denken.

"Ga het nu maar uithuilen, want ik weet dat jij mij echt geweldig vond" hoorde ik hem verder brabbelen. Wat was er van hem geworden? Heb ik hem dan nooit echt gekend?

Ik raapte mezelf weer bij elkaar en zij vrolijk mogelijk, wat goed lukte want ik was gewoon vrolijk.

" is goed, veel plezier met de rest van je leven. Ben opgelucht dat jij dit doet, anders had ik het moeten doen" ik lachte even en hing op net voordat hij wat kon zeggen.

Dat ging beter dan gedacht. Ik zuchtte diep.

Welke dag was het eigenlijk vandaag? Dinsdag, ochtend dienst. Ik kin het nog steeds niet geloven Noë/Eon vind mij ook leuk! Ik dacht aan de zoen gister het leek alsof de vonken er van af vlogen. De vlinders begonnen te kriebelen in mijn maag bij het denken aan gisteren. Ik lag nog op mijn bed te dromen over Noë. Ineens kwam Neo voor mij staan in zijn menselijke gedaante. Hij sliep steeds vaker als mens, aangezien dat zijn normale vorm was, veranderde hij steeds vaker weer terug als hij in slaap viel naar mens. Het was voor hem minder inspannend om mens te zijn dan kat.

Neo had zijn broek laag op zijn heupen hangen en sprong met een noodvaart op mij af voor een kieteldood. Ik begon te schaterlachen van het kietelen. Al snel liepen er tranen over mijn wangen van het lachen. Met mijn motto: aanval is de beste verdediging, probeerde ik Neo ook te kietelen gelukkig kon hij er niet tegen.

Ik hoorde een deur en stopte direct met kietelen. Hadden we mijn ouders wakker gemaakt? Ik hield mijn adem in. Gelukkig was Neo ook gestopt, hij had het ook gehoord. "Snel verander!" Fluisterde ik. Ik stond op en ging me snel omkleden. Neo en ik liepen langzaam de trap af kijkend naar wie dat daar net had kunnen zijn. Er was niemand beneden. Raar!

We kwamen aan bij het centrum Neo ging met de katjes spelen en Noë en ik maakten schoon. Het was weer mooi weer en we lagen in de pauze op het gras in de zon. Onze armen raakten elkaar net en onze handen waren verstrengeld. Ik genoot van het gevoel. Toch zat me ook nog wat dwars. Ik wou hem over wat ik vroeger had meegemaakt vertellen, maar ik wist niet hoe. Noë ging op z'n zij liggen en keek me aan. " weet je dat je beeldschoon bent?" Ik glimlachte. "Nee, dat wist ik niet" glimlachte ik. Ik ging ook op mijn zij liggen waardoor onze lichamen tegen elkaar aan lagen. Ik keek van zijn ogen naar zijn rode lippen. Langzaam kwamen we dichter bij elkaar. Onze lippen raakten elkaar, ik sloot mijn ogen. Tintelingen vulde me van top tot teen. Ik sloeg een arm om zijn rug heen en voelde zijn hand op mijn rug me dichter tegen hem aan trekken. Instinctief ging mijn hand naar zijn nek. Mijn hand bewoog zich door zijn zijn haar, terwijl onze lippen tegelijk bewogen. Mijn andere hand lag op zijn rug. Hij had zijn shirt uitgedaan en mijn vinger tekende patroontjes op zijn rug. Ik trok langzaam terug. Ik had zuurstof nodig. Zijn zoenen waren zo intens dat ik vergat te ademhalen. Ik liet mijn hoofd rusten op zijn schouder. Ik begon kusjes te geven op zijn nek van overgang naar schouder. Zijn adem versnelde. Ik begon zachtjes hier en daar in zijn zijde zachte huid te bijten. Zijn adem versnelde nog meer. Zijn lippen vonden de mijne weer. Noë maakte zich los uit de zoen en begon aan een reeks van kusjes naar mijn nek. Ik liet mezelf weer terug gaan naar zijn nek. Ik voelde een lijn van vuur vanaf mijn wang naar mijn nek. Zachtjes beet ook Noë in mijn nek. Mijn ademhaling versnelde. Er kwam een ijzer-schrift smaak in mijn mond. Ik likte het stukje van zijn schouder. Ik voelde dat hij het zelfde deed. Ik hoorde een hevig gehijg boven me en ik stopte en bleef precies liggen zoals ik lag. Ik opende mijn ogen keek omhoog. Ja hoor daar stond een van de grote honden. Toevallig was dit een bennersennerhond. Ik keek hem recht aan en hij gaf een lik over mijn hele gezicht. "Ieuw" schreeuwde ik sarcastisch. Er zat allemaal kwijl op mijn gezicht. Ik vergde het snel van me gezicht. Naast me hoorde ik Noë zachtjes gniffelen. Ik ging boven op hem liggen en wees zij gezicht aan. De hond begon hem direct vrolijk te likken. Noë probeerde hem met zijn handen weg te houden, maar het mislukte. Ik schaterlachte naast hem.

Uiteindelijk lukte het hem de hond van hem af te duwen. Hij begon zijn wraak te nemen op mij door mij te kietelen. Ik rende snel we, maar kwam vast te staan tussen een muur en hem. Hij duwde me zachtjes tegen muur aan en pookte me in de buik, ik kreunde en liet een half piepje horen. Hij liet zijn armen om mijn schouders glijden en trok me in een knuffel. Ik lachte zachtjes. Noë hield me op arm lengte van zich af en bekeek me. Hij keek naar mijn schouder. Zijn uitdrukking veranderde. "Gelovismij.." Fluisterde hij zachtjes. Ik keek hem aan. Onze blikken vast op elkaar. "Hebben we elkaar gemarkeerd" fluisterde hij. Hij keek. "We hebben elkaar geclaimd, ingeprint " zei hij nu luider en met verbazing. Zijn ogen veranderde iets en hij keek me aan met een liefdevolle blik in zijn mooie blauw/ groene ogen. Zijn pupillen leken wat groter en zijn iris leek bijna te gloeien. "Je bent zo toch vrij??" Ik knikte. "Naar Fengari toe om te vragen wat dit betekent?" Gokte ik, aangezien ik zoiets zachtjes op de achtergrond in mijn hoofd hoorde. Hij knikte. "Ik haal Neo even op, de anderen zijn er vast al" ik begon naar de deur te lopen, maar Noë greep mijn hand en trok me naar hem toe. Hij gaf me een passievolle kus en fluisterde met een beetje schore stem. Wat klonk hij sexy. Ik beet op mijn lip."you're mine now and will be till the end". Onze lippen ontmoeten elkaar weer. Ik verloor me zelf bijna in de kus. Zachtjes trok ik terug. We keken elkaar in de ogen. Zijn pupillen waren groter en zijn ogen leken te gloeien. Ik gaf hem een kus en fluisterde "ik zou niets liever willen, I'm yours now and forever". In het Engels klonk het mooier. Ik dacht er nog bij "nu haal ik Neo op" en knipoogde naar hem.

We stonden voor Fengari. Neo was wat met de andere leden van de pack aan het praten. "Umm.... Waar moet ik beginnen" zei Noë blozend. " umm.. Oke" hij rolde zijn schouders " ik had je vertel over sukini en mij." De alfa knikte en zijn ogen begonnen te glinsteren. Wist hij iets wat wij nog niet wisten?

"Ik denk dat wel elkaar hebben gemarkeerd" gooide Noë er uit. Fengari glimlachte "het was een kwestie van tijd voordat dat gebeurde" lachte hij. We keken elkaar niet begrijpend aan. " ik zal het jullie uitleggen. Ik had al heel wat gehoord van Noë over jullie twee" begon hij. " de wolven in jullie willen bij elkaar zijn om maar een reden..." Hij pauzeerde. Ik dacht dat hij dat deed om de spanning op te bouwen. Ineens klikten het bij me. De beelden van Fengari en Artemis (de Luna) kwamen terug. Zou het kunnen?

Ik fluisterde zachtjes "soulmates?" Mijn stem kwam er zekerder uit dan ik had verwacht. Fengari knikte en bevestigde mijn vermoedens. We waren soulmates. "Soulmates claimen elkaar vaak snel, het is verrassend dat jullie twee het zo snel hebben gedaan zonder te weten dat jullie soulmates zijn." Vertelde Fengari. Ik lachte en keek Noë aan. Hij grijnsde breed, maar keek ook verbaasd. Er kwam een angst bij me opzetten. Wou hij niet dat ik zijn soulmate was?

"Fengari?" Zei Noë zijn blik afwendend van de mijne. Fengari knikte. "Hoe lang wist je dit al?" Vroeg Noë. Ik wist niet meer hoe Noë zich voelde. Ik kon het niet meer thuis brengen. "Vanaf het moment dat je zei dat je haar had gezoend, je zei dat je het deed zonder er een seconde over na gedacht te hebben. Je zei het en ik kon het gewoon voelen. De aura die om je heen hing schreeuwde het". Ik volgde het niet meer, waarom had niets eerder gezegd?

Alsof hij mijn gedachten kon lezen vroeg Noë het. Wacht.... Noë kon dat ook.

"Ik wou eerst weten of het feit dat jullie soulmates waren wat uit zou maken. Sommigen vinden elkaar, maar houden eerst helemaal niet van elkaar en zien later pas dat ze van elkaar houden. Het was zo mooi om jullie steeds verliefder te zien worden. Ik wou eerst ook kijken of een van jullie het door had. Toch vind ik het verrassend dat jullie na het claimen komen" vertelde Fengari en grinnikte er bij. Ik kon het wel begrijpen. Het maakte me nu ook niets meer uit, alles was nu goed.

We liepen richting Noë zijn huisje. Neo was nog gezellig bij de anderen.

"Noë ik moet je wat vertellen, over wat ik vroeger heb meegemaakt...."

------------------------------------------------------------/-/----------

Hej mensjes :)

Een nieuwe update het volgende hoofdstuk is ws het laatste laat aub comments achter wat jullie er van vinden. Ik heb ook nog andere verhalen en begin aan een andere na deze. Laat ff weten wat jullie vinden. Ik ben niet heel goed in het schrijven van zoen scènes en zo. In het Engels klinkt het allemaal mooier xD maar let

me know :3

Ow jah

Noë -) mensen vorm

Eon -) wolf vorm ;)