Het Schaduw iets

Hoofdstuk 16:Dreams,dreams

Eon liep nu langzaam naast mij, ik was al een paar meter terug afgestapt. Ik hield mijn hand op zijn rug. Het gaf mij een vreemd rustoig gevoel en gevoel van warmte. Twijfelend stopte ik op de rand van de open plek. Eon liep in een drafje verder. Hij ging naast een wolf zitten, een vrouwtjes wolf. Even wreef ze haar hoofd langs zijn snuit, het was meer om hallo te zeggen, maar toch voelde ik een klein beetje jaloers. Er ging een lichte pijn door mijn hart, maar negeerde het zo goed mogelijk. Ik ademde diep in en liet het langzaam ontsnappen. Ik liep langzaam richting het groepje wolven dat zich nu had verzameld bij Eon. Op de helft begon ik zachtjes op mijn lip te bijten. Er was geen ontkomen meer aan, Ik stond voor een roedel wolven die in een U- vorm zaten en mij nieuwsgierig aan keken. Enkele zagen er zeker jonger uit dan andere. Met al mijn zintuigen op het hoogste, observeerde ik de groep aandachtig. Een van de grotere wolven bewoog zich richting mij, ik draaide direct mijn gezicht naar hem toe en maakte me klaar om op elk moment proberen te veranderen. Gelukkig liep hij een aantal stappen richting mij. Mijn verdeging zakte een beetje en ik bekeek hem. Deze wolf kwam minstens tot mijn borst en was zeker al een oudere wolf. De Alfa stelde ik vast. 

Hij veranderde, omdat ik dit nog nooit had gezien, voelden het alsof mijn ogen schoteltjes waren geworden. Het zag er geweldig mooi uit. Snel herstelde ik me weer en nam de nu uitgestoken hand van de man uit. Opnieuw bekeek ik hem, hij was rond de achtentwintig misschien iets ouder. 

"Hallo, Ik ben de Alfa, Mijn naam is Fengari en het betekent maan" Zijn stem was zwaar en doordrenkt met gezag, achter hem bewoog een andere wolf en veranderde. Het was een hele mooie vrouw, rond dezelfde leeftijd als de Alfa. Het was een hele mooie vrouw. Ze had zwart lang haar tot aan haar middel. Haar donkerbruine ogen leek op de kleur van de bast van een boom. De vrouw legde haar hand op de brede schouder van de Alfa. "dit is mijn mate, mijn soul mate: Artemis, wat maangodin betekent". Ik boog mijn hoofd nederig, onderdanig aan hun macht. "leuk U te ontmoeten Alfa's" zei ik, ik hoopte dat ik niet al te zenuwachtig klonk. Dit zou mijn tweede familie worden.

Er kwamen nu zes wolven aan hobbelen. De grootste en oudst veranderde. "ik ben Djino wat schatje betekent" Er kwam onbedoeld een glimlach op mijn gezicht. Het was een knappe jongen van een jaar of twintig. "heeft mijn moeder bedacht" dit gromde hij half, maar wel zo dat ik het alleen kon horen. Mijn glimlach werd nog ietsje breder. 

Een andere wolf veranderde en werd een ongeveer negentien jarige jongen, met heel veel sproeten. "Jaroah is de naam" vertelde hij mij en ik schudde hem de hand.

"Dit is mijn vriendin" hij wees naar de wolf naast hem . " haar naam is Tjila." De wolf was helemaal lichtgrijs, geen enkele andere verkleuring. 

"Dit is Jippe, mijn jongere broertje" Hij wees naar een van de kleinere wolven die nog over was. Hij leek op grootte een jaar of acht , maar zou ouder kunnen zijn. Het kleine wolfje kwam naar mij toe gelopen en sprong zachtjes tegen mijn been aan. Een grinnik ontsnapte mijn mond en ik aaide de knul over zijn hoofd.  Hij sprong enthousiast en vol energie weg. blijkbaar had hij zijn energie ingehouden, want hij rende even snel een rondje om alle wolven heen. 

Jaroah ging onverstoorbaar verder met zijn broers en zus voor te stellen. Hij wees nu naar een nog kleinere wolf. Het had net geen donshaartjes meer, maar stond al stevig op haar poten en keek slim uit haar ogen. "Dat is Nikri en betekent grijs. Spreekt voor zichzelf waarom" Het was logisch, ze was een mooie grijze wolf. Daarna wees hij naar de even grote wolf naast haar. "Dat is haar soulmate, wat betekent dat zij het volgende alfa paar worden in een roedel" Ik knikte naar de wolven. Ik was een beetje verbaasd dat zij nu al haar soulmate gevonden had. Ze leek nog erg jong.

Lang kon ik er niet over na denken, de rest moest nog voorgesteld worden. Eon veranderde en even kon ik mijn blik niet van zijn buik afhouden. Je zag zijn buikspieren duidelijk onder zijn huid. 

Er was Ilvy, zijn vriendin, die ik per ongeluk een jaloerse blik toeworp, Joren (ongeveer 18) en Jijana (ongeveer 17), Vycho en Kina( beiden 25) , Niall ( 18 ), Omorfia (18), Rix (18) en Exall (19). Ik hoopte vurig dat ik alle namen zou onthouden. Nadat Eon hun had voorgesteld, vertelde Niall trots dat zijn naam kampioen betekende. Ik moest lachen en hij keek mij ietwat beteuterd aan. Ik stelde mij nog even in het algemeen voor. " Ik ben sukini, ik ben 17 jaar" ( had ik al gezegt hoe oud ze was?  hoop t niet ).   Eon was 3 jaar ouder dan ik was. En zijn vriendin een jaar ouder dan ik.  

De alfa, Fengari, liep naar voren. "Laten we maar eens wat gaan bikken in het grote packhuis" riep hij luid. Waardoor er, vooral door de jongens, luid gejuicht werd. Sommigen veranderden snel en raceten elkaar wie het eerst er was. Jippe liep half neuriënd naast mij. Ik hoop in ieder geval dat het neuriën was, het klonk heel grappig, omdat hij nog in zijn wolf gedaante was. Het was een mix van piep en grom geluidjes, voordat we bij het huis waren liep ik ook vrolijk mee te neuriën. 

Toen iedereen in het packhuis was zag ik een tafel vol met bouten en grote hompen vlees. Sommigen likten hun lippen af, andere veranderden snel terug in hun mensen gedaante. " EETSMAKELIJK" riep Fengari luidkeels nadat hij twee bouten had gepakt. Iedereen viel er op aan. Eerst leek het voor mij een wanordelijke bende, maar zag al snel dat de jonkie of ukkepukkies aan de linkerkant aten en de oudsten. Ik pakte ook een bout en liep langzaam naar buiten. Ik wou niet ondankbaar over komen, maar het had allemaal best veel impact op mij gemaakt. Ook dat Eon niet naast mij stond maar naast Ilvy deed me pijn, wat ik juist niet wilde.

Ik ging tegen een deur zitten en hoorde nog geen minuut later een hele harde boer. Ik hoorde een van de jongens roepen "high five" Ik hoorde voetstappen mijn kant op komen. Fengari stond voor mijn neus, nederig boog ik mijn hoofd. Hij knikte en ik naar hem op, nieuwsgierig naar wat hij mij wou vertellen of vragen. Hij liet zich naast mij zakken op de grond. "lekker?" vroeg hij mij. Ik knikte, zijn stem klonk zorgzaam. Wist hij hoe ik me voelde? Neej dacht ik, vast niet. "Dus Eon heeft je al wat getraind? Je kan al nacht visie hoorde ik" het klonk meer als een vraag dan een conclusie. Ik knikte weer dit keer bedachtzaam. Ik had al eerder besloten, me iets van de domme te laten spelen en niet al te snel te laten zien dat ik al kon veranderen. "Dat is mooi" zei hij even bedachtzaam als ik daarnet had geknikt.  "zou je morgen langs willen komen om te trainen?" vroeg hij. Ik knikte. Morgen was ik vrij. "kan je hier om tien uur 's ochtends zijn, je bent morgen vrij toch?". Alweer knikte ik. Morgen was het dinsdag dan had ik vrij.  

Toen de maan bijna helemaal boven aan de hemel stond was al het eten op. Eon kwam naar mij toe en zei dat het maar eens tijd was om te gaan, het was al best laat. Ik knikte alweer. Het leek wel als of ik niet meer kon praten. Jippe kwam naar mij toegerend en trok even aan mijn trui om mijn aandacht te trekken.

Ik ging op mijn hurken zitten zodat ik op hoogte was. Hij keek me met van die grote ogen aan. "kom je nog eens terug" zei hij een beetje sipjes. "tuurlijk kom ik terug" en ik gaf hem een knip oog. Hij gaf mij een dikke knuffel en Eon en ik begonnen onze weg terug naar mijn huis.

--- 

Bij tuindeur bleef ik staan. "De pack is leuk, het lijkt net een grote familie" zei ik met een glimlach. Noë glimlachte en keek me dromerig aan. Mijn hart maakte een sprongetje. Hij zette een stap naar mij toe en even hield ik mijn adem in. Mijn ogen vast op zijn gezicht. Mijn lichaam stond nu vast tussen de muur en zijn lichaam. Hij duwde met zijn hand een lok haar voorzichtig achter mijn oor. Hij drukte een kus op mijn wang, mijn wang tintelde van de aanraking. Toen hij me weer aankeek, zag ik dat hij dat ook had gevoeld, wat was dat voor vreemd gevoel dat ik had als ik bij hem was. "Weltrusten" fluisterde ik half, terwijl ik bloosde. "weltrusten" zei hij zacht en liep langzaam weg. 

Ik zuchtte diep en legde mijn ijskoude handen oop mijn warme wangen en liep het huis in.

Die nacht viel ik snel in slaap

Ik keek rond en ik kon me niet oriënteren op waar ik was, het was raar ik voelde me veilig in deze open plek in het bos. Ik zag noë. Hij kwam bij me staan en boog zijn hoofd, zijn mond was enkele centimeters van mijn oor vandaan. "Het komt wel goed" fluistert hij, rillingen rollen over mijn nek. "Het gaat wel uit." Zijn armen gleden over mijn schouders en trok me zachtjes in een knuffel. Ik sloeg mijn armen om zijn middel en ik haalde diep adem, genietend van zijn warmte en geur.

Ik deed mijn ogen open en staarde gedachteloos naar het plafond. Ik bleef een minuut zo liggen. Daarna begonnen mijn hersenen te werken en na te denken, dat wou ik niet en sprong snel op. Er kwamen wat zwarte blekken in mijn gezichts veld.daarna begon ik maar rustig met het aankleden en klaarmaken. Ik bedacht me dat ik een heel eind moest lopen. Ik kon beter veranderen dat zou veel sneller zijn, maar ik wist niet of dat wel slim was. Ik was van plan om het een tijdje verborgen te houden dat ik al kon veranderen.