Het Schaduw iets

hoofdstuk 10

mijn ogen waren zwaar en met moeite kreeg ik mijn ogen weer open. Mijn wekker ging af. Het was zeven uur. Ik moest werken vandaag. Ik sprong op uit bed en dacht weer aan gisteravond. Noë was Eon , maar hadden we echt gezoend."nee." ging erdoor mijn hoofd. Ik zette het weer uit mijn hoofd en bestempelde het als de zoveelste droom over Eon/Noë, ik gooide wat kleren aan en haalde ruig een borstel door mijn haren. Pijnscheutjes gingen soms door de oppervlakte van mijn hoofd. Toen ik klaar was pakte ik mijn tandenborstel en poetste mijn tanden ( tja wat doe je er anders mee ). ik keek even naar mijn moeders make up tasje. ik lachte, wat was ik toch blij dat ik dat (haast) nooit opdeed. Het duurde alleen maar langer voor je klaar was en het stond mij toch niet goed. Ik spoelde mijn mond met water en checkte of ik nog tandpasta rond mijn mond had liep ik de kamer uit. Net voor dat ik de badkamer uitliep viel me mijn oog op. Ik bleef staan, mijn oog was wat rood geworden, niet de iris maar dat wat wit hoort te zijn. Even keek ik naar mijn spiegelbeeld. Mijn blauw-groene ogen keken mij aan. Mijn lange blonde/donkerblonde haar hing tot ongeveer de helft van mijn rug. Mijne ene oog was dus wat rood, maar dacht eraan dat dat vast kwam door gisteren. Ik liep de trap dus maar naar beneden om snel een broodje te eten. Ik was niet heel verbaasd toen mijn broertje beneden tv aan het kijken was." Heej broertje" riep ik. lachend liep ik de keuken in. smeerde lunch en wou het in mijn brood trommeltje doen. Ik vond hem op het aanrecht leeg. Dat kon niet want ik had gisteren ook eten gepakt maar niet opgegeten, toch ? Ik haalde voor me zelf mn schouders op en stopte mijn broodjes er in. Ik gooide nog wat drinken in mijn tas en gooide de mijn tas over mijn schouder en pakte mijn fiets.

---

Ik duwde de deur open en zei hoi tegen de man achter de balie. Hij zwaaide terug. Wist ik zijn naam eigenlijk al ? Zou ik zo wel aan Noë vragen.

Direct de seconde dat ik aan hem dacht voelde ik kriebels in mijn buik. De link van dat hij een vriendin had maakte mijn blije momentje omslaan. Wat zou dat meisje gelukkig zijn. Naast hem wakker mogen worden. Lieve woordjes van hem in je oor gefluisterd krijgen.

Ik dwaalde af en ik zag dat ik was aangekomen bij de deur. Ik nam de klink in mijn hand en nam diep adem. ik duwde klink omlaag en zodra ik hem zag kwamen er even weer héél veel kriebels in mijn buik.

" Heej Eon " zei ik zo nonchalant mogelijk lopend naar de andere kant van de kamer. Ik stopte midden in mijn bewegen toen ik er achter kwam dat ik Eon had gezegd en niet Noë. In mijn gedachten gaf ik mezelf een keiharde facepalm, ondertussen steeg het bloed naar mijn hoofd en voelde ik mn hoofd rood worden.

Ik draaide me om op mijn hakken om naar hem te kijken. Hij keek iets verrast, maar met een blij gezicht. Ik beet op mijn lip en liet langzaam een glimlach op mijn gezicht verschijnen.

Ik liep naar de tafel toe en ging op het blad zitten."Hoe móet ik je nu noemen Eon/Noë?" vroeg ik mijn benen heen en weer zwaaiend. Ik stopte er mee toen ik me zelf er op Snapte en legde mijn handen naast me neer. Hij kwam naar me toe en leunde tegen de tafel aan. Zijn zij raakte mijn been en dat was geruststellend al had ik liever dat dat niet zo was. Hij zette zijn handen op de rand van het blad. Op het moment dat zijn hand de mijne raakte keek hij mij aan. Het volgende moment raakten zijn lippen de mijne. Zo zacht en teder. Langzaam had ik door dat we aan her zoenen waren en trok hem dichter tegen me aan. Hij maakte zich los van mijn lippen. Ik liet mijn hoofd op zijn schouder steunen en zonder er bij na te denken gaf ik een kusje in zijn nek en nog wat, een kleine, zachte dreun ontsnapte zijn mond. Hij fluisterde dat dit niet kon en ik keek op. Ik wou zijn vriendin zijn en meer. We zoenden nog een keer kort waarna hij zich losmaakte uit de situatie, hij begon binnensmonds te vloeken."ik heb een vriendin" fluisterde hij.

Een paar katjes begonnen te miauwen, ik sprong van het tafeltje af en begon met de kittens."sorry" fluisterde ik nog even, maar eigenlijk was ik mega blij dus fluisterde ik ee na " ik kan er geen spijt van hebben".

Ik werkte rustig en voorzichtig, maar toch had ik de kittens snel weten te verplaatsen. Het was tijd om de kooitjes schoon te maken en omdat ik het Gister niet héél goed hoefde te doen deed ik het grondig. Nadat alles weer schoon was en,gedesinfecteerd, was het tijd Noë op te zoeken en mijn volgende taak te vragen. Ik checkte of ik alles had gedaan , toen ik me realiseerde dat ik Neo nog fles moest geven. toen ik daar klaar mee was, Neo drinkt niet snel, was het pauze.,