2.BÖLÜM: Değişim

173 16 1
                                    

(2 yıl önce)
  Üniversite sınavından alabileceğim en düşük notu aldım ama umrumda değildi. Çünkü üniversite hayallerim yoktu. Çünkü zaten bir işim vardı. Ben dövüş yapıyordum. Ordan kazandığım bahisle geçiniyordum. Ve bir de YouTube kanalım vardı. Resim yapıyordum. Fakat ordan da henüz fazla para kazanmıyordum. Yetimhaneden ayrıldığım gün masum bir kız gibi çocukluğumu geçirdiğim arkadaşlarıma, müdürüme, müdür yardımcısına, temizlik görevlilerimize, aşçımıza, güvenlik görevlimize, arkadaşlarıma veda ettim. Bahçesinde son kez yürüdüm o soğuk ve karanlık evin. Son kez dönüp baktım, o kapıdan son çıkışımdı o gün. Ve bir daha girmeyecektim. Durup düşündüm ve dedim ki "Vay be ne çok anı, ne çok kötü zaman, sabahladığımız geceler, kızılmasına rağmen dört yatağı birleştirip yaptığımız film geceleri, birbirimizin kıyafetlerini giydiğimiz zamanlar, kavga ettiğimiz zamanlar, küçüktük ama büyüdük. Ne depremlere şahit olduk, korktuk birbirimize sarıldık. Bizim evimiz çok sallandı, yandı, yıkıldı, tadilata alındı ama biz hala sapasağlamdık." diye geçirdim içimden. Arkadaşlarıma sarıldım ki bu onlara son sarılışım otogara kadar gittik. Hepimiz ayrı otobüslere dağıldık. El salladık ve kuş misali kanatlanıp uçtuk...

  Otobüse biner biznmez eski Samsung telefonumun hattını çıkardım ve çantamın en altına attım. Yerine dövüşlerden kazanıp biriktirdiğim parayla aldığım İPhone 13'e yeni hattımı taktım. Kimse bana ulaşamazdı artık. Instagram şifremi, kullanıcı adımı değiştirdim. E-posta adresimi değiştirdim. Bana ulaşamamaları için herşeyi yaptım. En sonunda Çorum'dan bindiğim otobüs İstanbul'da durdu. Ve beni otogarda onlar bekliyordu. Atlas, Onur, Berke, Sıla. Yeni istikamet 'Sınır' adını verdiğimiz dövüş kulübü.
Ve yeni cinayetler...

ACABA SINIR DENEN YER NEYİN NESİ? 3. BÖLÜMÜ BEKLEYİN.

RESSAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin