RESSAM

7.BÖLÜM: Kalabalığın içindeki kız.

Vur!
Daha hızlı!
Acele et!
Acımadan vur!
Hadi!
İzleyiciler heyecanla birlikte yarı sinir yarı boş gözlerle bizi izliyordu. Biz ise bibirimizin hareketlerine... Beklediğimden güçlü çıkmıştı. Hiç halim kalmamıştı. Kan ter içinde, nefes nefese, o beni yerden yere atarken ben de ne zaman bitecek diye bakıyordum. Ve sonunda... sonunda o kurtarıcı zil çaldı. Allah'ım... Şükürler olsun. Onun izleyicileri onu ayakta alkışlarken, benim izleyicilerimden küfür sesleri yükseliyordu. Onun takımı gitti, kalabalık dağıldı. Ben ise hala koca kafesin ortasında sırtüstü yatıyordum. O sırada Berke geldi.
"Hadi kalk şampiyon"
-Ne şampiyonu neyden bahsediyorsun ya. Kaybettim.
-Kaybettim değil, kaybettik. Beraber.
-Her neyse artık. Sonuçta zarardayız.
-Bir önemi yok. Kalk hadi Çağla yaralarına merhem sürsün.
-İstemiyorum.
-Hadi! Üç yaşında değilsin, naz etmeyi bırak.
Benim keçi kankam inat etmeyi bırakmıyordu. Biraz daha dil döktükten sonra kabul ettim. "Tamam sen git, geleceğim ben." Sonunda Berke'yi başımdan salmıştım. Biraz daha yattıktan sonra derin bi soluk alıp doğruldum. Tam ayağa kalkacakken geçirdiğim ufak çaplı bir şokla yere düştüm. İzleci koltuklarında bir kız beni izliyordu. Bu kız üvey kardeşimden başka biri değildi. Buradayı. O buradaydı. "Sen..." arkasına dönüp gitti. Arkasından bakakaldıktan sonra kalktım ve hiç birşey olmamış gibi yavaş yavaş üst kata doğru yürümeye başladım. Ama aklım almıyordu.  Odama çıktım ve sıcak bir duş aldım ve yaralarıma merhem sürdüm. Üzerime tiril tiril bir pijama giyip yattım. Ama uyumadım. Pinterest'te gezindim. Yeni çizim fikirleri araştırdım. Sonra saar 21.34'de uykuya daldım ama geri uyandım. Saat 02.14'de kalktım ve kahve yaptım. Şekerli bir Türk kahvesi... Sonra gece gece içimden resim çizmek geldi. Portre siparişlerine baktım. 17 kişi sıra bekliyordu. Ve biliyor musunuz? O gece sabaha kadar 6 tanesini bitirdim. Ve sıkıntılı gibi saat sabahın yedisinde uykuya daldım.