19.BÖLÜM: "Haberin olsun."

27 8 2
                                    

Atlas hakkında daha fazla bir şey düşünemeyecektim. Sevdiğim kız derken... benden mi bahsetmişti? Şuan ne düşünüyordur? Ocağın altındaki çekmeceden bir paket Nescafe aldım. Su ısınırken de telefonumu yeniden elime aldım. Benimkilerden, pardon. Bilinmeyen birkaç numaradan mesaj vardı. Bakmadan sildim. Ve bir karar aldım. Ne mi? Kahvemi içince söyleyeceğim. Kahvemi aldım ve odama geçtim. Bir yandan kahvemi içerken bir yandan da üzerimi giyiyordum. Altıma siyah eşofmanımı, üzerime de bel üstü siyah bir sweat t-hsirt giydim. Saçlarımı arkamdan kıstırmalı bir toka ile tutturdum. Telefonumu ve telefon kılıfımın içine koyduğum parayı alıp evden çıktım. Hemen karşıda bir Turkcell bayi vardı. Hattımı kapattırdım ve yeni bir hat aldım. Ne mi yapıyordum? Aynı, yetimhaneden ayrıldığım gibi Sınır'dan ayrılıyorum. Aynı, arkadaşlarımı bırakıp gittiğim gibi Sınır'dakileri de bırakıyordum. Yıllar önce yaptığım gibi... Eve döndüm ve yeni numaramı sadece Atlas'a verdim. Akşama doğru abim geldi. Ona hoşgeldin dedim. Ve sarılarak karşıladım. Sonra beraber sohbet ederek akşam yemeğini hazırladık. Ve size bir şey diyeyim mi? Abim benden  daha güzel espri yapıyor.
-Abi. Bu yemek soğumuş ama?
-Ne olmuş?
-Soğumuş.
-Kime, sana ?
Abimden espri yapma dersleri alacağım. Unutturmayın. Abimle sohbet ederek yemek yedik. Yemek bittikten sonra film izledik, yoga yaptık. Daha doğrusu, ben ona yaptırttım. Sonra ise odama çekildim. Bilgisayardan Tumblr'da gezinirken telefonumun titrediğini hissettim. Telefonumu elime aldım ve ufak çaplı bir şok geçirdim. Atlas arıyordu. Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.
"Biz artık sevgiliyiz, haberin olsun."
Bunu dedi ve kapattı. Bense şok içinde bip bip sesini dinledim. Ama, ama, ama... Garip bir şekilde mutlu olmuştum. Tumblr'da gezerken saati gece yarısı etmiştim. Ama umursamadım ve devam ettim. En son baktığımda 02.21'i gösteriyordu. Sonra mesaj kutumda bir mesaj olduğunu fark ettim. Anonimler işte diye düşündüm. Ama değildi. Mesajı okuduğumda suratımda aptal bir gülümseme vardı.
Kimden:Spidermaninbacanağı
Kime:BneBETo
"Saat kaç oldu? Yat uyu artık."
Ufak bir kahkaha attım.
Kimden:BneBETo
Kime:Spidermaninbacanağı
"Sana ne?"
Ama yanıtı görünce çatlayacaktım.
Kimden:Spidermaninbacanağı
Kime:BneBETo
"Ya sen zaten tavuk gibi sabahın köründe kalkıyorsun. Zaten saç baş darmadağın. Bide geç yattığın zamanlar var ya. Of suratın bir garip oluyor. Bir garip oluyor. O ifadeyi çok sevgili abiciğimin görmesini istemem."
Neredeyse gece boyu yazıştık. En sonunda da uyudum.

RESSAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin