SPARKLES | PJM | FF [COMPLETED]

14 🥂

ඒ මැසේජ් එක විවෘත වුණා. අමීලිට ඉහල ගත්ත හුස්ම පහල හෙලන්න අමතක වුණා.

ඒ ෆොටෝ එකක්... අමීලිගේ ෆොටෝ එකක්... අමීලි Spirea මල් දිහා බලාගෙන ඉන්නවා... ෆොටෝ එක අරන් තියෙන්නේ අමීලිගේ පිටිපස්සේ ඉඳලා...

"එයා ඇවිත්..." අමීලිට හිතාගන්න බැරි වුණා. අමීලි ෆෝන් එක අල්ලගෙනම පිටිපස්සට හැරුණා. ඒත් තම තමන්ගේ ලෝකවල අතරමං වෙලා එහා මෙහා යන පිරිස ඇරෙන්න නතර වෙලා තමන් දිහා බලා ඉන්න කිසිම කෙනෙක් අමීලිට පෙනුණේ නෑ.

"ඔයා පැරිස් ආවද?"

" Surprise"

"ඔයා කොහෙද ඉන්නේ"

"මට ඔයාව පේනවා"

"මම කොහොමද ඔයාව අඳුරගන්නේ"

"Spirea මල් තියෙන stall එකේ දකුණු පැත්තෙන් එළියට එන්න"

මේ ඇත්තක්ද.. එයා ඇත්තටම අමීලිව බලන්න ආවද... නැත්තම් festival එකට ආව අතරෙ අමීලි එන බව එයාට මතක් වුණාද...

මූණ අමතක, ඒත් කියලා එවපු හැම වචනයක්ම මතක මේ අපූරු fantôme අද හැබැහින් මුණගැහෙනවා. මේක වෙන්න පුලුවන් ද... අදින් පස්සේ මොකක් වෙයිද... ප්‍රශ්න උල්පතක් වගේ ගලාගෙන එද්දි අමීලි ස්ටෝල් එකේ දකුණු පැත්තෙන් එළියට ගියා.

ඒක ලස්සන චෙරි බ්ලොසම් ගහක්... autumn season එකට සූදානම් වෙන්න වගේ මල් නැති වුණත් ලස්සන පාටවලින් හැඩ වුණ කොළ පිරුණ චෙරි බ්ලොසම් ගහක්. ඒ ගහ දිහා බලාගෙන හිටියේ fantôme බව අමීලිට අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ වුණේ නෑ. කළු trouser එක, කළු ජැකට් එක, කළු බකට් හැට් එක... අමීලිගේ හද ගැස්ම වැඩි වුණා.

හුළඟ එක්ක චෙරි බ්ලොසම් ගහේ කොළ හෙලවෙද්දි හරි ලස්සන වාදනයක් වගේ අමීලිට දැනුනේ....

"මම ආවා" අමීලි එහෙම කෙටි පණිවිඩයක් යැව්වේ එකපාරටම ළඟට ගිහින් කතා කරන්න නමක්වත් දන්නේ නැති නිසා.

ඒ එක්කම ගහ දිහා බලාගෙන හිටිය fantôme ෆෝන් එක බලනවා අමීලි දැක්කා. එයා කළු මාස්ක් එකක් දාලා හිටිය නිසා මූණ පැහැදිලිව පෙණුනේ නෑ.

අමීලි එයා දිහා බලාගෙන ටිකක් ඈතින් හිටියේ ළඟට යන්න එකපාරටම අපහසු බවක් දැනුන නිසා.