IT WASN'T ME AFTER ALL [ CALIEXES WARRIORS #1 ]

Chapter 7

"You're a monster eater, hinay hinay baka mabulunan ka," puna niya habang nakatingin sa akin.

Tumatawa niyang inabot ang juice sa akin, habang punong puno ang bibig ko.

Napabusangot ako. "I'm not... Don't say that, nakaka-hurt kaya 'yon ng feelings," sabi ko pagkatapos uminom.

Pinupunasan ko ang gilid ng labi ko baka may dumi gamit ang tissue.

"You are!" he insist.

"Hindi nga kasi gusto kong madaling matapos kaya mabilis. Ganoon talaga ako kumain siguro hindi ka lang sanay. Ngayon ka lang ba may nakitang babae na katulad ko, mukhang matakaw pero ang payat naman?" I depend my self.

"Saka kung ayaw ko h'wag mo na lang akong tingnan. Pikit mo ang mata mo basta ko busog."

"Hindi ka talaga nagpapatalo kahit saan, ano?" He laughed.

"Kung nasa katwiran bakit hindi ipaglalaban?" sagot ko habang may kaunting ngisi.

"Tama nga naman," he agreed and nod.

Pagkatapos namin na kumain umuwi na ako. May dala akong mga materials para sa daladalhin ko bukas, manood ng laban nila Ryden.

"Anong ginagawa mo, anak?" my mom sit on the edge of my bed while I'm doing placard. Nasa harap ako ng study table seryoso sa ginagawa.

"Placard mom, my friend have competition tommorow. I use this just like a banner for support," I explained.

Maingat ko na inilalagay ang bawat design para maganda at collorful iyon. Para naman kahit paano, maliit lang ginawa ko para maitago ko pa sa paper bag. Ayoko sa subrang laki nakakahiya kasi.

"Looking forward to meet him." Nakangiti niya sagot sa'kin.

"Alam agad na lalaki ma?" pagbibiro kong sabi na tinawanan naman niya.

"Hmm. . . Mabait iyon, mommy. Matangkad pa, his basketball player." That was a short details but my mom seems interested.

He smile and nod.

"Ganyan na ganyan din ako noon sa daddy mo. Torpe nga lang yan, baka daw kasi i-basted ko siya." Tumawa ako may ganoon side rin pala si Daddy. Dati rin Kasi siyang basketball player sa school nila. At dahil sa basketball nakilala niya si mommy. Ang sweet ng love story nilang dalawa.

Napa isip ako sa love life ko. I don't have a romantic feeling for Ryden. Wala naman, ginagawa ko 'to para sa paborito ko. May pera man akong pambili noon pero kakaiba nga lang na diskarte 'to. Saka itong placard nakasulat team nila. Hindi siya, sinusupotahan ko yung buong team.

"Wala akong gusto sa kanya mom, wala pa sa isip ko mag boyfriend may tamang panahon para riyan." I depend my self, I'm sure she's thinking that I like Ryden.

Hindi ko siya gusto. Well normal lang siguro 'tong nararamdaman ko pagdating sa kaniya. At bago ko pa lang siyang kaibigan.

"Sinasabi ko lang naman, naalala ko lang ginawa ko noon dahil dyan sa placard mo," paliwanag niya.

Napakamot ako sa ulo.

"Advance lang po mag isip," dahilan ko rin.

"There's nothing wrong admiring someone, lahat tayo dumating sa punto na iyon."

Kinabukasan ma-ingat ko na talaga yung ginawa ko. Para naman safe siya kapag nakarating ako sa school. Medyo nahihiya rin ako baka kung anong isipin nila. Pero nawala rin naman iyon dahil marami rin ako na nakita na placard para sa team.

"Wow ready na ready..."salubong ni Seirra.

Nanlaki ang mata ko at kaagad na namula dahil sa hiyang nararamdaman. Tinago ko sa likod ang dala kong paper bag. Pinag interesan na naman ni Seirra. Nahihiya akong makita niyang nag-effort ako para suportahan ang sports na ayaw ko naman noon.