IT WASN'T ME AFTER ALL [ CALIEXES WARRIORS #1 ]

Chapter 31

Naging maayos naman kami ng nagdaan pa na araw. Ryden never fail me, he always proves everything to me. Na sincere siya na wort it ako kahit medyo maldita ako sa kaniya minsan para masubukan ko ang pasensiya niya. But he's so patient pagdating sa akin.

"The sunset is so beautiful!" I whispered.

I heard him chuckled; he was beside me. "Just like you!"

"Tumigil ka nga hindi mo ako madadala sa pambobola mo!" asik ko sa kaniya sabay hampas.

Natawa na lamang siya ibinalik ang ang tingin sa paglubog ng araw. Pinicturan ko yan kanina tapos pinost ko sa IG. This scenery deserves to be flex.

"What's with that sad face sweetheart?" masuyo niyang tanong sa akin.

Tumingin din siya sa akin kasabay ng pagpisil niya ng kamay ko na hawak niya. Inayos niya ang malungkot ko na mukha. He smiles at me.

"Sabihin mo nga, Alona!" I teased again. I do this every day.

"Alona?" takang sunod niya naman sa sinabi ko.

"Ano feeling mo? Wala na ba talaga?" kinakabahan ko na tanong.

"What I'm supposed to feel? Magtatalon magsaya o mag celebrate? Ikaw naman palagi ang nasa isip ko," nakakunot na noo niyang tanong.

Bumagsak lang ang balikat ko habang nakanguso. Tinatanong ko lang naman bakit ba super defensive niya. Pero hindi noon maitatago ang relief at saya sa pakiramdam.

"Naninigurado lang naman," nakanguso pa din na sabi ko. Tinulungan niya akong tumayo, pinagpagan niya ang dress ko. Pinisil niya ang kamay ko bago kami tumuloy sa pag pasok.

"Promise me, no secrets anymore." I looked at his handsome face. Hindi ko mapigalan ang ngiti na sumilay sa sa labi ko.

Watching the sunset with the handsome love of my life. Was the best.

"Of course, sweetheart, hindi ko kaya na mawala ka ulit sa akin," he gently said habang hinahaplos ang buhok ko.

"Pero naisahan mo talaga ako kanina," Napabusangot ako ulit. Naisahan niya naman ako.

Bukas pala ang pinto kung saan siya pumasok kanina. Hindi ko agad naisip iyon dahil sa halong halong nararamdaman ko.

"Ganda ng moment nyo na dalawa dyan, ayos na yarn?" napaangat ang tingin ko sa likod namin ng may nagsalita.

"Epal ka kasi!" bulong ni Ryden pero mukhang malakas ang pandinig ni Troy dahil narinig pa niya ang sinabi ni Ryden.

Sinamaan siya nito ng tingin at nalungkot ang mukha. "Wala kang utang na loob ako kaya nag-isip ng plano para magka-ayos kayong dalawa!" nagtatampo sabi niya.

"Stop being rude, Ryden!" pangaral ko sa kaniya.

"Oh, boss narinig mo iyon stop being rude raw," nakangisi naman na sabi ni Caljan.

"Ano bilis!" Siniko ko siya ulit.

"Thanks bro!!" Napahinga na lang ako ng malalim. "Thank you sainyo."

"Let's celebrate!!" Nagtatalon sila at nagsaya.

Natawa na lang ako kasabay sa mga tawa nila dahil sa tuwa. Ryden hug me from behind and his his chin on my shoulder.

"Adming pagkain!" Kumikinang ang mata ko habang nilibot ang paningin ko sa subrang daming ibat ibang klase ng pagkain.

"Si Swan kasi request niya ang iba riyan." Hinila ni Roscev si Seirra malapit sa kaniya at umakbay. "Hindi ko sila mahindian ng mag-ina ko."

"Akala ko magagalit ka?" sagot naman ni Seirra habang naka nguso.

"Subukan lang niyang magalit sayo, pag uumpugin ko ang magkapatid na 'to," banta ko sa dalawa at tiningan sila ng matalim.