Ahsef

26.Bölüm: ❛Meftun❜

Keyifli okumalar!

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen :)

Instagram : veskerazem

veskerazem

Meftun : Tutkun, gönül vermiş, vurgun, aşık

26.Bölüm: ❝Meftun❞

Gözlerimden öptükten sonra üzerimden çekildi. Ellerimden tutup doğrulmama yardımcı olduktan sonra alnımı öpüp ellerimi bıraktı. Aklıma gelenle "Aç mısın?" diye sordum. "Saatlerdir yolda olduğunu unuttum ben, seni görünce."

"Aslında aç değilim ama..." deyip duraksadı ve saatine baktı. "İlaç saatim geliyor, bir şeyler yemem lazım."

"Hazırlayayım hemen." Kolumdan tutup gitmeme engel oldu. "Sen hazırlama, sipariş edelim."

"Olur." Siparişlerimizi verdikten sonra koltuğa yan yana oturduk. "Bilgisayarımı getireyim, film izleriz." Yanından kalktığımda "Bana odanı göstersene," diyerek ayaklandı. Kafamın içinde odamın düzenli olup olmadığını tarttıktan sonra "Tamam" diyerek elini tuttum. Birlikte odama girdiğimizde eşyalarımı incelemeye başladı. Bilgisayarı göğsüme bastırıp onu izledim. Şu an bilgisayar yerine ona sarılmayı tercih ederdim. Aynanın karşısına geçip görüntülerimize baktı. "Yakışıyoruz," dediğimde "Çok," dedi.

Kitaplarımı incelemeye başladığında zilin çaldı. Onu odamda bırakıp kapıyı açtım ve yemekleri aldım. Gökbaran hâlâ odamdayken yemekleri hazırlayıp bilgisayarı açtım. "Gökbaran!" adını söylediğimde adım sesleri duyuldu. Arkamdan yaklaşıp karnımı okşadıktan sonra boynumu öpüp yerine geçti. Yanına oturup ne izlemek istediğini sordum. Romantik bir filmde karar kıldığımızda hem izlemeye hem de yemeye başladık.

Çöpleri topladıktan sonra Gökbaran kombinimi birlikte yapmayı teklif etti. Onunla birlikte odama geçtik. O sandalyeye oturduğunda bende dolabımın kapağını açtım ve teker teker kıyafetlerimi göstermeye başladım. Fikirlerini söylediğinde bu yaptığımız çok hoşuma gitti. Haki saten bir gömlek ve siyah kumaş pantolonda karar kıldığımızda elimi tutup beni kendine yaklaştırdı. Bir fotoğrafımızı çektikten sonra telefonuna ilaç bildirimi geldi. O ilacını içmeye gittiğinde bende odamı kısaca toplayıp yanına gittim.

"Şimdi ne yapacağız?" diye sorduğumda yanağımı sıktı. "Ne istersen." Kafamı omzuna yasladım. "Böyle kalalım," diye mırıldandım. "Çok yorgunum, Gökbaran." Konuşmaya başladığımda omzumu okşamaya başladı. "Annemler gittiğinden beri asla rahat değilim. Hep tetikteyim. Her an kötü bir şey olacağını düşünüyorum ve huzursuz oluyorum. Zaten onların ardına senin göreve gitmen de beni kötü etkiledi."

"Feride anlattı bir şeyler," deyip omzumdaki elini yanağıma çıkardı. "Bunları yaşamanı istemezdim."

"Biliyorum."

"Hande," deyip sustu. Konuşması için ona baktım. "Seni seviyorum." Alınlarımızı birleştirip öylece kaldık. Sakallarını okşayıp âdemelmasında parmaklarımı gezdirdim. "Şu an sana dokunabiliyor olmam beni çok rahatlatıyor."

"Huzuru hissediyorum." Yanağımdan öptü. "Huzuru sadece senin yanında hissediyorum."

Tekrar ettim ve doğruları söyledim. "Huzuru sadece senin yanında hissediyorum."

Ardından dudaklarımız birleşti. Yoğun bir anda kaybolduk.

Dudaklarımız ayrıldığında alınlarımız tekrar birleşti. Üzerimdeki tüm yorgunluğun gittiğini hissederek gülümsedim. Ellerim yanaklarını bulduğunda geri çekilip gözlerinin içine baktım. "Gözlerin çok güzel," dediğimde gülümseyip çenemi sıktı. "Sana baktığım için."