When I Met You (GXG)

CHAPTER 31

Ly Zenith

Aalis na sana ako ng kwarto nang malaman kong hindi ang hinahanap ko ang pinasukan namin, pero agad kong naramdaman ang kaniyang pagpigil sa akin.

Hinawakan niya ang aking braso at hinarao ako sa kaniya. Ramdam na ramdam ko ang malalim na paghinga niya, habang siya ay nakatingala at nakatingin sa akin.

"Rich, cr ang hanap ko." pahayag ko pero hindi ito nagsalita.

"Talk to me first."

"Ano bang pag uusapan?" tanong ko.

"About us."

"Anong tayo?" I saw her swallowed hard after she heard what I said. Napabitaw siya sa aking braso at napa iwas din ng tingin. I feel guilty all of a sudden, did I hurt her?

"About Lucas, we were supposed to marry next mo-"

"Kailangan mo pa ba talagang sabihin yan sa akin? Tama na, wag mo na ipamukhang ikakasal ka na. Naiintindihan ko na, lalayo na ako sayo." nagtitimpi kong sambit sa kaniya.

"N- no that's not... that's..." she breathes heavily that she can't speak her mind.

"I- I'm not mad... just... a little, and I know I don't have a right to feel this. It's just that, ako naman ang nagsimula nito. Ako ang nagpumilit, alam kong mali pero ginawa ko padin. To the point na pati ikaw nakagawa ng kasalanan sa magiging asawa mo. So hindi ako galit sayo, galit ako sa-- sa sarili ko." nag iwas ako ng tingin sa kaniya nang maramdaman kong may pumatak ng luha sa aking mata.

"Alam ko naman na hindi talaga pwede, pero mas inuna ko yung gusto ko kesa intindihin yung ibang tao. Kesa intindihin ka. Don't worry, ako ang nagsimula, ako narin ang tatapos." I wiped my tears that kept falling from eyes.

Nakita kong may paparating na luha din na papatak sa kaniyang mata kaya agad ko itong pinunasan. Hinawakan ko ang kaniyang mukha gamit ang aking dalawang kamay.

"Tahan na, sorry Aiko ko." malambing kong banggit sa kaniya. Umiling siya habang pinipigilan ang kaniyang pagluha.

"N- no... I don't want to... I don't want to lose you." my heart shouts joy from what she said, but confusion hits me at the same time.

"Y- you won't, I will still be your student. I can still watch you from afar." I will love you from afar.

"Y- you don't understand. T- that's... that's not what I mean." she said while she shook her head. Using my finger I brought a strand of her hair behind her ear.

"Make me understand."

she stares at me, she didn't answer.

"Aiko please spea-"

I froze when she came near me and then wrapped her arms around my waist. Pinatong niya ang kaniyang ulo sa aking dibdib, kaya sigurado akong nararamdaman niya na ang malakas at mabilis na pagtibok ng aking puso.

"I don't want to lose this..."

she breaks the hug but her arms are still around my waist. Tiningnan niya ang aking mukha, at sa isang iglap ay di ko namalayang ang kaniyang labi ay natagpuan ang akin.