CHAPTER 47

2.1K 60 0
                                    

"Fuck you Kuya Adam! Anong klaseng Doctor ka para itago sa akin ang lahat?!" galit na sambit ko.

Mommy G is lying on the Hospital bed, fighting for her life. All this time I thought she is doing good, but this Doctor right here who knows the whole time na may taning na ang buhay ni Mommy G ay hindi manlang sinabi sa akin. What a dumb decision!

Everything is falling apart for me ever since she left. Nakakagalit dahil sunod sunod na kamalasan ang nangyayari sa akin. Bumagsak ako sa isang subject ko kaya kailangan ko pa mag take ng summer class. Imbis na ga- graduate nalang ako, nadagdagan pa ako ng pahirap sa buhay ko.

"Doc! Code blue!!" I heard the nurse shouted from the room where my lola is in. Shit shit shit!

Agad tumakbo si kuya Adam sa kwarto ni Mommy G, they tried to defribillate my grandmother to regain her heartbeat. My hands are shaking, I need someone to lean on to but I don't have anyone.

They defribillate her twice but still no heartbeat. My knees are getting weak now. Kuya Adam did a CPR into my grandmother, he tried his best for Mommy G to survive.

While seeing Mommy G lying on the bed, all the good memories came in. I want her to be saved, but then I saw a tear dropped from her eye. My heart broke into pieces when I felt the pain she's feeling at the moment.

"S- stop..." I said as my mouth finally construct a word. All the staffs looked at me while I'm tearing up continuously.

"S- stop it- she's... she's in pain. S- she's tired." I put my hands into my knees to support myself from falling and then I wiped my tears.

"Let her rest..."

I opened my eyes while feeling the sweats all over my face and neck. I looked around the room, I am not in my condo. I realized I slept here in Aiko's room, with her.

Napangiti ako when I saw her sleeping peacefully. It's been a while since I slept like that, my nightmares keep coming in ever since I lost Mommy G. Hindi ko alam bakit ganun, siguri kasi hanggang ngayon hindi ko parin matanggap ang pagkawala niya.

Hanggang ngayon sinisisi ko parin ang sarili ko sa mga pagkukulang ko sa kaniya. Yung mga pangakong hindi ko natupad na paulit ulit kong sinabi sa kaniya.

Bakit ba kapag may nawawala sa akin, lagi nalang biglaan?

Lagi nalang walang paalam.

Naramdaman kong bahagyang gumalaw ang aking katabi kaya agad akong napabalik sa aking sistema. Nagkunwari ako tulog para hindi niya mapansin na nagising ako ng ganitong oras.

Naramdaman ko ang mainit niyang braso na unti unting naglalakbay sa aking bewang hanggang sa mahigit niya ako at makulong sa kaniyang bisig.

Dahil sa kaniya ay nagkaroon ulit ng kapayapaan ang isip at puso ko. Unti unti kong pinikit ang aking mga mata hanggang sa tuluyan na akong kainin ng aking antok na nadarama.

I WOKE UP without her in my arms kaya agad akong napabangon sa aking pagkakahiga. 5am palang, bakit wala na agad siya? Kinakabahan ako sa hindi ko alam na kadahilanan.

When I Met You (GXG) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon