When I Met You (GXG)

CHAPTER 46

Ly Zenith

Kinuha ko kaagad ang medical kit sa sala, pinakalma ko narin ang nagulat na bata dahil sa nabasag na plato ni Aiko. Pagkatapos ay agad akong bumalik sa kusina.

I looked at her while I was behind her, her shoulders were going up and down, and her arms were in motion of touching her face.

Is she crying?

Lumapit kaagad ako sa kaniya, nang maramdaman niya ang presensya ko, agad niyang hinilamos ang tubig na tumutulo sa gripo upang itago ang kaniyang luha.

"M- masakit ba? Sobra?" she sniffed and then nodded as an answer to my question. She cried harder when I touched her back with my hand while rubbing it slowly.

Kinuha ko ang kaniyang daliri at dahan dahang pinunasan ang kaniyang sugat. Pagkatapos noon ay nilagyan ko kaagad ito ng band aid.

Nagulat ako pero awtomatiko ding gumalaw ang aking mga kamay upang tugunin siya, nang humarap siya sa akin atsaka tumingkayad upang ipulupot ang kaniyang mga braso sa aking batok.

Yumuko pa ako nang kaunti dahil napansin kong nahihirapan siya sa pagtingkayad niya. Patuloy kong hinimas ang kaniyang likod habang siya naman ay patuloy at patuloy sa pag iyak.

Ang kaniyang mukha ay nakabaon sa aking leeg kaya nararamdaman ko ang bawat luha na tumutulo dito, at sa bawat pagtulo nito pati ang puso ko ay unti unting nadudurog.

Hindi ako nagsalita, hinayaan ko siyang umiyak nang magdamag sa aking piling. Ilang minuto pagkatapos ay nangalay siya da pagtingkayad kaya humiwalay siya sa akin sa pagkakayakap.

Tinulungan ko siyang punasan ang kaniyang mga luha, kada punas ko dito ay may panibago nanamang tutulo kaya hindi ako matapos kaka punas.

"Y- you still hate me. You see me crying but you're not talking to me. Please stop hating me, Zen. I can't take it anymore, I can't take the pain anymore. I'm sorry for leaving you over and over again, I'm sorry if I'm always selfish. Zen please stop... stop hating me... please..." she pleaded with her teary eyes. I continued wiping her tears dahil hindi ito nauubos.

"Zen ano ba?! Are you just gonna wipe my tears all this time? Are you a wiper or something? Will you stop it please- Zen!" she shouted when I carried her and then place her at the island table. I placed my hands on her waist to support her.

"Shh na, don't cry na baby."

Nataranta ako nang mas lalo itong umiyak na parang bata. Shit akala ko ba naman kakalma siya! Hala patay ako neto, ano ba dapat kong gawin para kumalma siya?

"A- aiko... shh... come here." I offered a hug again which she welcomed. I was between her legs nang ipulupot niya muli ang kaniyang mga braso sa aking batok habang ang aking mga braso naman ay nakapulupit sa kaniyang bewang.

"Iyakin ka din pala, tama na bebe. Tahan na po. Wag ka nang umiyak, sa mundong pabago bago, pag ibig ko ay totoo. Ako ang iyong bangka, kung magalit man ang alon ng panahon, sabay tayong babangon- ah!" napatigil ako nang makaramdam ako ng malakas na batok mula sa kaniya.

"What the hell are talking about? Crazy ka parin." she said in a cute voice which made me smile.

"Krazy paden sayo Miss Rich." she pushed me to break the hug we're having. Nakakunot ang noo nito at ang mga kilay niya ay kulang nakakulubot.