When I Met You (GXG)

CHAPTER 34

I'm nervous.

They asked me where do I want to eat, I just told them the restaurant that me and Carrie went to since I liked their food. Speaking of Carrie, hindi na siya nakasama kasi may alis daw sila ng little sis niya.

I calmed myself first before entering the restaurant, I saw Elijah waving her hand so I went to their table immediately. Habang papunta ako ay hinahanap ng aking mata ang kanina pa kinakakaba ng aking dibdib. Bakit ba siya ang hinahanap ko?

Napansin kong wala pa siya pagdating ko, pagtataka kaagad ang bumalot sa aking isipan dahil nandito na si Ate Sophie. Sa hindi ko kaalamang dahilan ay nakaramdam ako ng lungkot. Sabi niya pupunta siya.

"Babeee!! Happy Birthday!!" bati kaagad sa aking ni Elijah at sinalubong ako ng mahigpit ng yakap.

"Ayan ka nanaman sa tawag mo sa akin, sabing tigilan mo na eh. Baka sugurin nanaman ako sa Hospital ng jowa mo, nakakahiya." she chuckled in what I said, and then break the hug. You guys didn't know how her girlfriend gets jealous, nanunugod. Ansakit niya sa bangs, akala tuloy nung mga tao dun sa hospital kabit ako.

"Omg, I'm really sorry about that talaga babe. It's clear nanaman sa kaniya, she just misunderstood it." she explained afterwards.

"Maligayang kaarawan Ly! Panibagong taon nanaman para sayo kapatid. Hayaan mong ipanalangin kita sa iyong kaarawan." pagbibiro ni Laure.

"Magpalinis ka muna ng mga kasalanan mo sis." pagbabawi ko na ikinatawa naman nila.

"Lyyy! Happy Birthday!" Chezka welcomed me with a very warm and tight hug. She also kissed my cheeks which startled me. She chuckled when she noticed it.

"Happy birthday bibi!!" masiglang bati sa akin ni Rae. Ako mismo ang yumakap sa kaniya ng mahigpit dahil sobrang namiss ko tong babaeng ito. Suminga ito kunwari sa aking dibdib kaya napalayo kaagad ako sa kaniya.

"Bwiset ka, dudumihan mo pa ang pagkatao ko. Ngayon ka na nga lang nagpakita ulit sa akin eh. Pagkatapos mo kaming iwan ng anim na taon?! my gosh." kunwaring pagdadrama ko.

"Ang drama mo, isang taon lang yun. Boba mo naman sa science, umupo ka na." sabi niya.

"Math yun. Ito naturingang topnatcher, di naman alam ang pagkakaiba ng math tsaka science." tinarayan nalang ako nito at hindi na sumagot pa.

Bago ako umupo ay sumalubong sa akin si ate Sophie at bumeso. She greeted me cheerfully, but my mind still can't stop wondering where is she. When I realized it, I immediately turn my attention to them to distract what's on my mind.

We ordered a LOT of food. I can't even imagine we'll eat all of this. We prayed and then shared the food together. I have this desire to ask ate Sophie where she, but some part of myself is holding me back not to ask it. Why am I so curious anyway?

"Kanina ka pa lutang dai." mabilis akong napatingin kay Laure. Binigyan niya ako ng tingin na mapanghinala kaya agad naman akong napakunot ng noo.

"Kulang lang sa tulog." rason ko. She just nodded in response but her face looks like she's not believing it.

"Kumain ka na Ly. Nakakahiya naman, ikaw may birthday pero kami halos lahat ang nag order ng foods." I chuckled in what she says.

"Buti naman nahiya ka, mukhang sila hindi nila mararamdaman yun eh." pagbibiro ko na ikinatawa naming dalawa.

We were eating and chit chatting. I told them I need to use the restroom. After I pee, I washed my hands and then looked myself at the mirror. Inayos ko lang ang aking damit atsaka lumabas.

I was about to go to the table, when my feet automatically stopped when I saw the newcomer in our table. Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita ko ang babae na kanina pa nilalaman ng isip ko. Putangina, pamilyar na pamilyar ang pakiramdam na ito, at alam kong hindi ito maganda.