"ေအာင္မယ္ ဒီေန႕ငါ့သားႀကီးတယ္ထူးဆန္းပါလား..."
စိတ္ထဲမွာျမဴး႐ႊင္ေနတာမို႔ ေခါင္းထဲမွာေပၚလာတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုပဲ သိပ္မရတရနဲ႕ ေတးသြားအလိုက္ေလကေလးတခြၽန္ခြၽန္နဲ႕ အိမ္ထဲကိုဝင္လာသည့္တမန႔္ကို ေမေမကအထူးတဆန္းျဖစ္ေနသည္။ၿပဳံးၿပီးေမးတဲ့ ေမေမ့အနားကိုေျပးလာၿပီး ပခုံးကိုဖက္ကာ ေခါင္းေမာ့လ်က္တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိေသးေလသည္။
" ေရာ္.. ဟုတ္ေနပါၿပီ ဘာေတြမ်ားသေဘာက်လာသလဲမသိပါဘူးေတာ္"
" ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ေမေမရယ္... သားေရခ်ိဳးေတာ့မယ္... ဒီေန႕ဘာဟင္းခ်က္တာလဲ..."
" ဒီေန႕ေဈးမသြားျဖစ္ေတာ့ အိမ္မွာရွိတာေတြပဲ ႀကံဖန္လုပ္ထားတယ္...ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္တယ္... တို႔စရာအစုံနဲ႕... မုံ႐ြာဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္တယ္... ဘာထပ္လုပ္ေပးရဦးမလဲ..."
" အား... ဘာမွမလိုေတာ့ဘူး... ဒါနဲ႕တင္အရမ္းစားေကာင္းေနၿပီ.... ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ ေမေမ ၿပီးရင္စားမယ္ေနာ္..."
ပါးခ်ိဳင့္ကေလးေပၚေအာင္ ၿပဳံးျမျမနဲ႕ေျဖၿပီး ရပ္မေနေတာ့ပဲ အခန္းကိုျဖတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ဆီတစ္ခါထဲေလ်ာက္လာလိုက္သည္။ေမေမ့ေရွ႕မွာ ၾကာၾကာေနလို႔မျဖစ္။ကိုယ္ကသိပ္ဟန္ေဆာင္တတ္တာမဟုတ္။အရမ္းေပ်ာ္ေနကာ ဖုံးမနိုင္ဖိမရ ပီတိျဖစ္ေနတာေတြ ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိကုန္မွျဖင့္။
လမ္းမွာေရတစ္ခြက္ရပ္ေသာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုခ်က္ခ်င္းပဲဝင္သည္။ေရပန္းကိုဖြင့္ခ်ကာ တကိုယ္လုံးေအးသြားေအာင္ ေရအရင္စြတ္ ၿပီးမွေခါင္းေပၚမွာအျမႇုပ္ေတြေဖြးေဖြးလႈပ္တဲ့အထိ ေမေမ့ေခါင္းေလ်ာ္ရည္ဘူးကိုေလာင္းထည့္ၿပီး ပြတ္သပ္ပစ္လိုက္သည္။ဆံပင္ကြၽတ္သက္သာတယ္ဆိုၿပီး နိုင္ငံျခားကေတာင္ တကူးတကမွာယူကာ သုံးစြဲရတဲ့ ေခါင္းေလ်ာ္ရည္ဘူးမို႔ ေမေမေတာ့သိရင္ႏွေမ်ာေတာ့မွာပဲ။ဆပ္ျပာကိုပါ စိတ္ေျပနေျပတိုက္ကာ အၾကာႀကီးခ်ိဳးေနမိၿပီးမွ...ခြၽတ္ပုံခ်ထားသည့္ ပုဆိုးနဲ႕ အကၤ်ီကိုပါ တလက္စထဲေလ်ာ္လိုက္သည္။
" ဟယ္.. တဝုန္းဝုန္းနဲ႕အဝတ္ေတြေလ်ာ္ေနျပန္ၿပီ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္က်မွ ဒီေကာင္ေလးက ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္မသိဘူး... အေအးေတာ့ပတ္ေတာ့မွာပဲ... ျမန္ျမန္လုပ္ေလ..."
