Always an Option

Chapter 15 - A Night to Remember

Magkasama kaming pumunta ng Davao at doon din tumira si Aziel sa apartment ko. Buti nalang ay may isang kuwarto itong apartment ko na inuupahan. Akala ko maninibago si Aziel pero hindi, madali siyang naka-adjust sa simpleng pamumuhay ko sa Davao. Nakasundo niya din ang mga kaibigan ko.

In fact, he already met Isabelle and Sandra.

He was so good with Sandra.

Noong unang araw niyang makita si Sandra ay malungkot akong tinignan ni Aziel at malungkot na sinabi.

“Siguro kung nandito si Kayle… Baka may anak nadin kami.” Sabi niya habang nakatanaw sa naglalarong si Sandra.

“Azi..”

“Sorry, Keens… Alam kong dapat mag move on na ako. Pero hindi ko pa kaya, naiisip ko padin siya at patuloy padin akong minumulto ng mga ‘what ifs’.”

Malungkot ko siyang tinignan.

“Ang swerte ni Kayle sayo. Mahal na mahal mo siya.”

“I don’t know. Ginayuma ata ako ng kambal mo. Hindi ko alam kung kaya ko pang magmahal ng iba.”

May kung anong kirot sa puso ko. It’s been a year when she’s gone but Aziel seems to not forget her. He’s been okay but there are times na bigla nalang niyang mababanggit si Kayle. He also flies monthly to Manila to visit Kayle’s grave, minsan madalas pa lalo na kapag may magandang balita.

Isabelle and Aziel becomes friends too. She agreed that Aziel is a great man but she gave me a firm warning.

“Keena, you’re playing with fire. Alam mo naman ang ending ng gamo-gamo sa kwento, diba? Alam kong matatag at malakas ka pero don’t try your luck and test your pain tolerance. Aziel is a great man, maybe for your twin sister or baka sa ibang babae, but not for you, right now. Makikita at makikita niya lang sayo si Kayle at hindi mo makukuha ang pagmamahal na deserve mo. Ayaw kong matulad ka sakin. Ayaw kong maranasan mo yung sakit. Heed my words, Keena. Lumayo ka hangga’t kaya mo pa. Let him heal alone at kung bigyan man kayo ng pagkakataon sa hinaharap, at least you won’t be haunted by the past, hindi ka magdadalawang isip kung ikaw ba ang mahal niya. You’ll be assured by then.”

I understand Isabelle’s concerns but I am too late now.

Too late na handa na akong tanggapin kung ano lang ang kayang maibigay ni Aziel sakin.

Nang namatay si Kayle, naging sobrang hirap sa pamilya namin lalo na kay Aziel. Hindi ko siya masisi dahil sobrang sakit na nakaplano na ang lahat pero sa isang bigla, ninikaw sayo ang pagkakataon ng tadhana.

Naging magkadamay kami nj Aziel sa lumipas na isang taon at yung pagmamahal na pilit kong pinapatay ay unti-unting nabuhay.

Alam kong hindi tama.

Pero sumugal ako.

I am fully aware sa pinasok ko. Hindi ko alam kung moment ba katangahan o kapusukan.

Pumasok ako sa apartment namin Aziel at dumerecho ako sa kuwarto niya. Nandun siya sa nakaupo sa sahig sa dulo ng kama niya at nakayuko.  It was Kayle’s death anniversary today at buong araw siyang umiinom at nakakulong sa kuwarto.

"Aziel... Stop it." Kinuha ko yung bote ng beer sa kamay niya at hindi naman siya tumutol.

"Keena, why life is so unfair? Nakaplano na ang lahat, she's going to be my wife, the mother of my children. Bubuo pa kami ng pamilya. Pero bakit… bakit nawala siya."

Aziel cried on my chest and I hugged him.

May kirot man akong naramdaman pero alam ko wala pa iyon sa kalahati ng sakit na nararamdaman niya. Isang taon na ang nakalipas pero parang hindi padin nabawasan ang pagmamahal niya kay Kayle. And right now, I feel so jealous of my twin.

"I know it is unfair, Aziel. Alam kong masakit pero nandito ako at hindi kita iiwanan."

Pinunasan ko ang kanyang luha. Nagulat ako nang bigla niyang akong kabigin palalapit sa kanya, nanlaki ang mata ko nang maglapat ang mga labi namin. Ang init at lambot ng labi niya. Ramdam na ramdam ko ang kiliti at ang init na unti-unting bumalot sa katawan ko.

Marahan niya akong hinalikan.

Tinulak ko siya at tinignan. The lust and longing is evidence on his eyes.

“Azi… Hindi tama ito… Baka pagsisihan mo-“

Bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay hinila niya ako palapit sa kanya sa kanya. He sat me on his lap and kissed me hard, his hands are caressing my legs. I shivered with the bolts of electric running on my veins. I can feel the fast beating of his heart.

Despite of warning headlights on my mind, I can’t find my strength to stop him. I may die if he stopped right now.

Alam kong mali, na baka pagsisihan naming dalawa ang mangyayari pero tila naging bingi na ang utak ko sa lakas ng tibok ng puso ko.

'Bahala na...'

Iyon ang huli kong sambit when I started to kissed him back, buhos na buhos ang pagmamahal na matagal kong iningatan at tinago.  Susulitin ko ang gabing ito, baka ito na ang huling beses na maparamdaman ko na mahal ko siya at minsan maramdaman ko man lang na kaya akong mahalin ng isang Aziel Marasigan.

He kissed me passionately and started to unbutton my blouse. He kissed my earlobe down to the soft spot of my neck. And all I can do is to moan his name, repeatedly.

I never let any words left my mouth other than his name. Natatakot kase ako na matauhan siya at baka huminto siya.

"Kayle...I miss you so much…"

Pumikit ako.

Kahit anong pigil ko sa mga luha ko, walang babala itong tumulo.

Niyakap ko siya nang mahigpit, hinalikan ko siya sa noo, sa mga pisngi. Bago ko siya hinalkan sa labi, bumulong ako.

'Use me tonight to forget her.'

Tinayo niya ako at marahas akong hinalikan, nagmamadaling niyang tinanggal ang mga damit namin. His eyes are like a hawk in the night while staring at me when we're both naked. He looked at my naked body like he’s seeing a Goddess in front of him.

"You're beautiful..." He said while caressing my back and kissing my shoulders.

Masakit. 

Alam ko kaseng kahit ako ang nasa tabi niya. Kahit ako ang kahalikan at kasiping niya, iniisp niya na sana ako si Kayle, na sana si Kayle ay kasama niya. Alam na alam kong si Kayle ang laman ng puso't isip niya ngayon.

At ako?

Isang parausan ngayon gabi.

"Make me yours, Aziel." I whispered in his ear then wetly kissed it.

Niyakap niya ako nang mahigpit, hinaplos nang buong pag-iingat ang katawan ko. Puro ungol lang ang lumabas sa bibig ko lalo noong dumako ang kanyang labi sa pinaka-iingatan kong hiyas.

"Ah... Aziel..."

"Nakakabaliw ka."

'I'll make you crazy until you forget her, forget her tonight.'

After a while, he rose and looked at me after positioning himself at my entrance, waiting for my permission.

"Are you sure? No backing away after this…."

I pushed myself on his hardness.

"Take me... Azi.."

Tila nawalan siya ng kontrol when I moved. Without a warning, he pushed himself.  Masakit. I surrendered my treasure innocence with the first man I love. I felt finally home after a long time. Yung bang pakiramdaman alam mong pagod ka pero hindi mo alintana kase alam mo namang wala kang magiging pahingahan, walang kang uuwian, at hindi kana umaasang  makakauwi ka. Tonight, I belong with him, I felt home with him.

He took me the whole night. Hindi ko alam kung kalian siya nagsimula at kung kalian ako natapos. Pero isa lang ang sigurado ko. Hindi ko pagsisihan kailanman ang gabing ito.

I surrendered myself wholeheartedly to Aziel. Buong puso at pagkatao ko. Hindi ko alam kung paano pa ako makakalayo at makakamove on sa kanya pagkatapos kong isuko ang pagkababae ko.

Pero bahala na ang bukas.