ថេយ៉ុង : ពោះកាន់តែធំហើយ... ហេតុអីមិនសម្រាក?
មកមើលអ្នកខាងនេះវិញម្ដង នាយកម្លោះសម្លឹងមើលមុខនាងតូចដែលកំពុងឱនជូតតុជូតកៅអីក្នុងហាងមួយនោះក្នុងនាមជាអ្នកធ្វើការ ពោះនាងក៏ខ្ទាតកាន់តែធំហើយតែនាងម្នាក់នេះតស៊ូណាស់ ។
ជេននី : លោកមកធ្វើស្អី?!
ថេយ៉ុង : ហេតុអីក៏អូនដាច់ចិត្តចាកចេញ? ហុឹក... កូនយើងណា៎យើងមានកូនជាមួយគ្នាហើយ បងស្រម៉ៃមិនចេញទេពេលដែលកូនកើតមកគ្មានឪពុកហៅនិងគេនោះ
គេពោលឡើងទាំងទឹកភ្នែកស្រក់មករហាមលើផែនថ្ពាល់សងខាងលែងមានភាពជាកូនប្រុសរឹងបុឹង លែងខ្មាសនរណាបន្តទៀតព្រោះការអត់ធ្មត់អស់កំណត់ត្រឹមនេះហើយ ។
ជេននី : ចេញទៅវិញទៅ
នាងផ្អាកការងាររបស់ខ្លួនបន្តិចទើប
ក្រោកឈរឡើងត្រង់ខ្លួនបង្ហើរសំនៀងនិយាយជាមួយគេដោយទឹកមុខខ្សោះបំផុត គេគិតឬថានាងចង់ធ្វើបែបនេះ?គិតឬថានាងចង់ចាកចេញពីគេមកវេទនាសព្វគ្រប់បែបយ៉ាងជាមួយកូនក្នុងពោះនិងប្អូនប្រុសបែបនេះ? អត់ទេ!តែមកពីនាងគ្មានជម្រើស ទើបធ្វើបែបនេះជាការជ្រើសដ៏ប្រថុយប្រថានបំផុតហើយដែលនាងអាចធ្វើទៅបានដើម្បីជួយជីវិតប្អូនប្រុស ។ថេយ៉ុង : បងមិនចេញទេ! ហុឹក…
គេលើកដៃជូតទឹកភ្នែកខ្លួន
ឯងចេញមួយទំហឹងនៅឈរតទល់ជាមួយនាងនៅនិងមុខលើកនេះគេមិនទៅណាទៀតឡើយ គេត្រូវតែនិយាយជាមួយនាងឲដឹងរឿងច្បាស់ហើយលើកនេះជេននី : ថេយ៉ុង…
នាងដកដង្ហើមធំអូសដៃគេចេញមកឈរនៅ
ក្បែរស្ពានដែលមានខ្យល់បក់រវិចៗនាពេលយប់ស្ងាត់នោះក្នុងចិត្តហាក់ដូចជាកំពុងត្រៀមពាក្យពេជន៍រួចជាស្រេចដើម្បីនិយាយជាមួយគេ ។ជេននី : យើងគួរតែចែកផ្លូវគ្នាទៅ... លោកនៅដោយលោក ខ្ញុំនៅដោយខ្ញុំហើយក៏មិនចាំបាច់បារម្ភកូនទាំងពីរនេះខ្ញុំអាចចិញ្ចឹមគេបាន
នាងញញឹមស្រាលដាក់ដៃអង្អែលលើពោះខ្លួនឯងថ្នមៗហាក់ដូចជាមានសេចក្ដីសុខខុសធម្មតារាល់ពេលដែលស្រម៉ៃឃើញមុខរបស់កូន ព្រោះពេលនេះកូនទាំងពីរនេះហើយជាមូលហេតុដែលនាងលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងឲប្រឹងរស់ដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។
ថេយ៉ុង : អ-អត់ទេជេន… ហុឹក! ជេនបងស្រលាញ់កូនណាស់ជេន
គេលើកដៃទប់ពោះរបស់នាងគ្រវីក្បាលញ័រតតាត់បដិសេដញាប់មាត់ដាច់ខាតមិនព្រមចែកផ្លូវគ្នាតាមសំណើររបស់នាងនោះឡើយ ក្ដីប្រាថ្នារបស់គេតាំងពីមុនមកក៏ចង់ធ្វើជាឪពុករបស់គេនេះហើយពេលនេះគេមិនអាចឡើយធ្វើឲក្ដីប្រាថ្នារបស់ខ្លួនឯងត្រូវរលាយ
ជេននី : តែខ្ញុំចង់លែងលះ ដោះលែងខ្ញុំទៅ
នាងនិយាយទាំងមុខស្ងួតទាំងដែលការពិតក្នុងចិត្តកំពុងខ្ទេចខ្ទាំពាក្យពេជន៍ដែលនិយាយចេញមកក៏និយាយទាំងក្បត់សតិសប្បជញ្ញាក់របស់ខ្លួនឯងទាំងមូល នាងសុំគេលែងលះដោយប្រើពាក្យដាច់ខាតទាំងបេះដូងនៅឡើយអង្វរចង់ឲគេនៅក្បែរ ។
ថេយ៉ុង : បងអត់លែងទេជេន… ហុឹក! អូនទាញកាំភ្លើងមកបាញ់បងឲដេកស្លាប់នៅទីនេះទៀតក៏បងមិនព្រមលែងដែរ
គេគ្រវីក្បាលចាប់ក្រសោបដៃរបស់នាងជាប់បដិសេធមិនព្រមលែងលះនិងនាងឡើយ គេជ្រើសរើសនាងជាមនុស្សស្រីចុងក្រោយបង្អស់នៃជីវិតរបស់គេហើយ! ចាំសម្ដីដែលគេនិយាយដែរទេ? បើមិនបាននាងគេសុខចិត្តស្លាប់ ។
ជេននី : តែខ្ញុំអត់បានស្រលាញ់លោកទេ! ហុឹកៗ
ថេយ៉ុង : កុហក! អូនស្រលាញ់បង
ថេយ៉ុងចាប់ទាញនាងមកឱប
ជាប់ទ្រូងទឹកភ្នែកហូរចុះមកមិនចាញ់គ្នាឡើយ គេដឹងច្បាស់ពីចិត្តរបស់នាងវាមិនដែលថានាងមិនបានស្រលាញ់គេសូម្បីតែបន្តិចនោះទេ បើមិនបានស្រលាញ់នាងសុខចិត្តពរពោះកូនឲគេនាំតែពិបាកខ្លួនឯងធ្វើស្អី?ជេននី : ខ្ញុំអត់ស្រលាញ់លោកទេ! ហុឹក…
ថេយ៉ុង : អូនស្បថទេ? ទៅស្បថជាមួយបងឥឡូវនេះទេ?
____គេថាស្បថបើមិនអត់លូវ 🤣
![](https://img.wattpad.com/cover/300929118-288-k119401.jpg)
YOU ARE READING
ល្បិចស្នេហ៍
Actionចម្រូងចម្រាស់មិនស្គាល់ ពាក្យអ្វីដែលហៅថាស្នេហាស្មោះត្រង់ ទោះបីមានសិទ្ធ និងឈ្មោះជាប្តីប្រពន្ធតែរឿងទ្រព្យធន នៅឡើយបែងចែកមិនដាច់ ។ គីម ថេយ៉ុង X គីម ជេននី