မေပယ်ပင်ကြီး၏အောက်တွင် သူတို့ရှိသည်။ ငိုရှိုက်နေသူနှင့်အပြိုင် သူသည်လည်း မျက်ရည်များဆက်တိုက်ကျဆင်းနေဆဲဖြစ်သည်။ နှလုံးသားမှ တင်းကြပ်စွာ နာကျင်ခံစားနေရမှုများသည် မျက်ရည်များအဖြစ် ထွက်ကျလာဟန်တူသည်။
“ ချစ်ရတာ ပူလောင်လိုက်တာ ” ဟု မတွေးဆချင်သော်လည်း ရင်မှာ တမြေ့မြေ့နှင့် လောင်မြိုက်ရသည်။ ထိုသို့နာကျင်ရသည့်တိုင်အောင် ဆော့ဂျင်ကို ချစ်သည်။ စည်းတွေ ဘောင်တွေကို မျက်ကွယ်ပြုစွာဖြင့် ... ။
“ ဘာလို့ ရောက်လာတာလဲ။ ဒီအချိန်ကြီးမှ ... ”
ရှိုက်သံသဲ့သဲ့ထွက်နေသော နှလုံးသားငယ်သည် ရင်ခွင်ထဲမှ ခေါင်းမော့ကြည့်ကာ ဆိုသည်။ မျက်လုံးချင်း ဆုံမိရင်း မျက်ရည်များ ဝိုင်းလာပြန်သောအခါ ဒီမျက်ရည်တွေကို သူ ကျဆင်းခွင့်မပြုနိုင်တော့။ ချစ်ရတဲ့ ကောင်လေးငယ်မှာ ပင်ပန်းလွန်းလှပြီ။
သူ့အနမ်းများကြောင့် မှိတ်ကျသွားသည့် မျက်၀န်းညိုတွေကို မျက်ရည်တွေ တိတ်သွားသည်အထိ အခါခါ နမ်းရှိုက်မိသည်။ မျက်နှာသေးသွယ်သွယ်က သူလက်တခုပ်စာပင်မရှိတော့။ တွေ့စတုန်းကထက် ဆော့ဂျင် ပိန်သွားသည်။
“ ကျွန်တော့်ကြောင့် မင်းစိတ်ပင်ပန်းနေရတယ်လို့ တွေးမိတိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေပစ်ချင်လာတယ် ... ”
“ ..... ”
“ မင်းအချစ်တွေနဲ့ တကယ်ကို မထိုက်တန်တဲ့ကောင်ပါ ”
ရင်ခွင်ထဲမှ ဆော့ဂျင် ထွက်သွားသည်။ ညလေပြေသည် တိုက်ခတ်စပြုလာပြီး ည၀တ်အင်္ကျီ အပွ၀တ်ထားသည့် ဆော့ဂျင်၏ အင်္ကျီစလေးတွေ လေတချက်ဝှေ့တိုင်း လှုတ်ခတ်သွားသည်။ ကျောခိုင်းထားသော်လည်း ရှိုက်နေသော ခန္ဓာသည် အနည်းငယ်တုန်ရင်နေသည်။
“ ချစ်တာကို မချစ်ဖို့ တားလို့မှ မရတာ ဂျွန်။ ဒီလိုသာ တားလို့ရစတမ်းဆို ဒီအခြေအနေထိ ကျွန်တော် ရောက်လာမှာမဟုတ်ဘူး ။ မင်းနဲ့ ဝေးတဲ့ဆီ ထွက်သွားပြီး မေ့ပစ်လိုက်မှာ ”
ဆော့ဂျင်နားသို့ လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားသည့် လက်သီးဆုပ်လေးနှစ်ဖက်ပေါ်ကို ကိုင်ဆုပ်မိသည်။ သူ့လက်ဖဝါးထက် သေးငယ်သူမို့ လက်ဖြူဖြူဥဥလေးနှစ်ဖက်ဟာ သူ့လက်အတွင်း၀ယ် နစ်မြုပ်နေသည်။
YOU ARE READING
MINE
Fanfictionအချစ်ဦး VS အချစ်ဆုံး ဘ၀မှာ မေ့မရဆုံးသော အချစ်ဦးရယ် ... ထွက်သက်နောက်ဆုံးချိန်အထိ အနားမှာ အမြဲရှိစေချင်မိတဲ့ အချစ်ဆုံးရယ် ... အချစ်ဦးနှင့် အချစ်ဆုံး အားပြိုင်လာတဲ့အခါ ... အခ်စ္ဦး VS အခ်စ္ဆုံး ဘ၀မွာ ေမ့မရဆုံးေသာ အခ်စ္ဦးရယ္ ... ထြက္သက္ေနာက္ဆုံးခ်ိန္အထိ...
