Selina Taekook

16 ≮

Elleri cebinde, sabırsızlıkla gelecek iki kişiyi bekliyordu. Bir buçuk yılın ardından  onu göreceği gerçeği kalbini sıkıştırıyordu.

Bekleyişi son buldu. Arabadan inen Joon oğlu Jungkook'un elinden tutarak onları bekleyen adama baktı. İç çekerek gülümsedi. Aynı karşılığı aldıktan sonra gözleri çocuğu buldu.

Uzamış saçları, büyüterek şaşkın şaşkın etrafa baktığı gözleri, aralık ağzından görünen dişleri.

Çok büyümüş....

Titrek adımlar attı. Çocuk kim olduğunu bilmeden adama koştu. Babası arabanın yanında öylece bekledi. Yalnız kalmalarına  müsade etti.

Önünde duran çocuk ellerini arkasında birleştirerek bir öne, bir arkaya sallandı. Gülümseyerek adamı izledi. Fakat onun ağladığını gördüğünde gülüşü soldu yavaş yavaş.

"S-sarılabilir miyim?"

Aldığı onayla diz çöktü. Küçük bedeni kolları arasına aldı. Bağrına basmak istedi. Sessizce ağladı. Sarmaladı küçük olanı.

Sonunda geri çekildi. Kendini daha iyi hissettğinde küçüğün elinden tutarak yanına oturmasını sağladı.

"Siz babamın arkadaşı mısınız?"

5 yaşındaki çocuk karşısında dolu gözlerle onu izleyen güzel adama sorduğunda olumlu yanıt almıştı. Nedensizce babasının arkadaşını sevmişti.

"Sen çok güzel bir çocuksun. Babana benziyorsun Kook. Çok seviyorum seni"

"Çirkin olsaydım sevmez miydin?"

Gözlerini büyüterek sorduğunda adam bu şirin görüntü karşısında kıkırdadı. Tombul yanakları sıkarak konuştu.

"Seni bebekken bile seviyordum. Yani çirkin olup olmayacağını bilmiyordum. Senin kalbin çok güzel. Seni nasıl sevmem?!"

Jungkook ellerin birbirine çarparak güldüğünde güzel adam kıvırcıklaşmış saçlarını okşadı.

"Beni çok küçük olduğumdan bu yana mı tanıyorsunuz?"

"Evet Kook. Her daim yanındaydım. Sadece bazı sorunlar oldu. Bir buçuk yıldır seni görmeme engel olacak şeyler oldu. Küçüktün. Beni hatırlamaman normal."

Küçük çocuk dudaklarını büzerek başını salladı. Nedensizce kötü hissetmişti.

"Seninle o kadar fotoğrafım var ki. Çok güzeldin. Hâlâ öylesin. Keşke benimle güzel kalsan. Bazen ağladığını duyuyorum kuşlardan. O zaman canım çok yanıyor işte. Seni korumaya gücüm yetmiyor."

Güzel adam sahilde oturduğu bankta boş gözlerle karşıyı izlerken gözyaşı yanağına düştü. Küçük çocuk ağlayan adama baktı.

Neden ağlıyordu?

Canı mı yanıyordu?

"K-keşke baban olsaydım Kook. Belki seni korumaya gücüm yeterdi."

"Ben size baba derim ki."

"Der misin?"

"Derim baba."

°°°

"Baba, bilmiyorum. Midem çok kötü. Joon babamı da arayıp endişenlendirmek istemedim. Taehyung şirkette. Ararsam apar topar gelir. Bugün çok önemli toplantısı vardı. Uzun süredir üstünde çalışıyor. Mahvolmasın benim yüzümden."

Midesini tutarak kanepede küçülmüş haldeydi. 5 yaşından tanıdığı bu güzel adama her sırrını veriyordu. Onun sırdaşı yerindeydi.  

Küçüklüğünden bu yana sık sık onun yanında kalırdı. Başı sıkıştığında ilk onu arardı. Baba dedikten sonra onu gerçekten de korumuştu.