Selina Taekook

10≮

Kucağından indirmeden açtığı kapıyı tek ayağıyla kapattı. Yatağın üzerine bıraktığı an penisini ağzıma soktu. Gelen ani hamleyle afallasam da işimi yapmaya devam ettim.

"Babacığın hatasını telafi etmeli değil mi?! Biz de iki gün dozunda aşk yaparız"

Sözleri karşısında yutkunma hissiyatımı kontrol edemeyerek yutkunduğumda boğazından hırlarcasına ses çıktı. İnlemesi bile beni çileden çıkarıyordu.

Bir eli yataktan destek alırken diğeri saç tutamlarımda dolanıyor, sakince okşuyordu. Yaşadığımız âna göre fazlasıyla ince, naif davranıyordu.

Dilimi ustalıkta kullanarak damarları iyice belli olan  penisinde dolandırıyor, boğazımın acımasını umursamayarak emiyordum.

"Mmmh"

"Ohh, b-bebeğim çok iyisin. Beni deli ediyorsun"

Gözlerimi kısarak karşılık vere bildim sadece. Malum ağzım gülmeme engel olacak kadar dolu ve meşgul.

Nefesim git gide tükendikçe Taehyung kontrolden çıkmışçasına kendini daha itiyordu. Penisi ağzımda her saniye büyürken bu pozisyonda kalarak ne kadar devam ede bilirdim bilmiyorum.

"O küçücük dudaklarınla beni sarman var ya, siktir ohh, mükemmel"

Taehyung dudaklarımın böyle küçük ve dolgun olmasına zaafı vardı kesinlikle. Hiç durmadan yanıma yanaşır, yanaklarımı sıkarak dudaklarımın büzülmesine neden olup bolca öpüyordu.

Nefessiz kaldığımı anlamış olacak ki geri çekildi. Derin sesi kulaklarımı süslerken kasıklarımdaki ince sızı git gide şiddetini artırdı.

Daha yeni soluklanmaya başlamışken penisimi okşamasıyla başımı geriye atarak derince inledim. Burnundan gelen gülüş sesi memnun olduğunu gösterirken kendimi daha fazla sıkıyordum.

"Artemis'im, Ay tanrıçam, şu an ellerimin altında böyle kıvrandığında seni tüketmek istiyorum. Nefesini kesene kadar öpüşmek, seninle ilgilenmek istiyorum."

Taehyung çok zarif ruhluydu. O beni incitmemek için sevişirken bile şehveti kenara bırakıp ruhumu mest edecek sözler söylüyordu.

Salaklar Taehyung'un kafasını karıştırıyor bir de. Sanki beni çok düşünüyorlar da. Size ne bizim ilişkimizden. Taehyung bana böyle ilgiliyken sanki beni eve kapatıyormuş, kısıtlıyormuş gibi konuşmaları gereksizdi.

Sadece ben asosyaldim. Arkadaşım yoktu. Ailem deseniz, aile değiliz ki. Benim sadece Taehyung'um var. Ve tüm şansımı onda kullanmış gibi hissediyorum.

O kadar anlayışlı ki. Bazen annemle konuştuktan sonra ağlamalarım yüzünden gözlerim fazlasıyla şiş oluyordu. Asla gözünden kaçmıyordu. Bir şeyler uydurarak kurtuluyordum. Ama yine de  gözlerime masaj yapıyordu o güzel elleriyle.

Kendimi yalnız hissettiğimde küçük çocuk gibi yanına otururum fark ettirmeden. Ama o hemen anlar sıkıldığımı, ilgi istediğimi. Kolları arasına alır beni, çalışma masasında beli ağrımasına rağmen sesini çıkarmaz, ben ona sarılıyken işlerini yapardı.

Bazen beni bacakları arasına oturtur, saçlarımı hiç usanmadan küçük küçük örer, tokalarla süslerdi. Sonra da 'Boşuna bebeğim demiyorum sana. Bebek gibisin' diyordu.

Özel alanıma karşı saygılıydı. Asla telefonumu kontrol etmiyordu. Bir yere giderken de ondan izin almıyordum. Sadece aklı kalmasın diye haberdar ediyordum.

Çünkü Taehyung’a göre dünyadaki tüm şerefsizlerin gözü bendeymiş. Kıskanç.

Bir şey yaparken ilk benim fikirlerimi sorar. 'Yapalım mı hayatım?', 'Sen nasıl istersen öyle olsun', 'Hangisi olsun' ve sair gibi.