What is love?[အချစ်ဆိုသည်မှာ (system )]{Completed}

Part 57

အိမ္ျပန္ခ်ိန္သို႔.....
_______________

လူအသြင္ေျပာင္းၿပီး ဝမ္ရိေပၚက ေရွာင္က်န႔္ဆီ တန္းသြားကာ ထူ မ ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေျမေခြး‌မရဲ႕ တိုက္ခိုက္တာကို ေရွာင္ဖို႔ ေရွာင္က်န႔္ ခါးေလးကေန ဆြဲမသြားကာ ေကာင္းကင္ထက္ ဓားပ်ံနဲ႕ တက္သြားသည္။ပါးစပ္ကလည္း အဆင္ေျပလား တဖြဖြေမးရင္း

"ကိုယ္ အဆင္ေျပတယ္။"

ဝမ္ခ်င္းရယ္နဲ႕ လီရွင္းအာက ၾကားကေန ေျမေခြးမကို ဝင္တိုက္ေပးသည္။

ပတ္ဝန္းက်င္က အေျခအေနကို ၾကည့္ယုံနဲ႕တင္ ေရွာင္က်န႔္နဲ႕ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ႐ုပ္ဆိုးအၾကည္းတန္ေစသည္။

ကေဍနဲ႕ ခ်ီရွိခဲ့တဲ့ လူသားေတက ေသဆုံးကာ ဖုတ္ေကာင္ေတ အျဖစ္ေျပာင္းသြားၿပီး အသတ္ရွင္က်န္ရွိသူ ေထာင္ဂဏန္းေတာင္ရွိေလစ။ ထိုအသတ္ရွင္က်န္သူမ်ားမွာလည္း တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေသဆုံးေနတာပါပဲ။
မိစ္ဆာစစ္သည္မ်ားကလည္း မရွိသေလာက္နည္းသြားခဲ့ၿပီ။

သို႔ေပမဲ့ လူသားေတက မိစ္ဆာစစ္သူႀကီးရဲ႕ ေနာက္ေက်ာက ပင့္ကူလက္ေတလို ျဖာထြက္ေနတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးမိစ္ဆာဝိညာဥ္ေတရဲ႕ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံရတဲ့အျပင္ မိုးေရမ်ားေၾကာင့္ စိုစြတ္အပ္ကြဲေနတဲ့ ေျမႀကီးေတထဲကလည္း ႐ြံစရာ သတၱဝါေတ မ်ားစြာထြက္လာသည္။

ထိုလူသတ္ကြင္းႀကီးထဲမွာ ရွိတဲ့ လူမ်ားက အားမေရွာ့ တိုက္ခိုက္ေနၾကေပမဲ့လည္း တစ္ေျဖးေျဖးေသဆုံးကာ နည္းပါးလာသည္။ ဒါက တစ္ဖက္သက္ သတ္ပြဲႀကီးလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။

ဝမ္ရိေပၚက အေျခအေနကိုသုံးသက္ရင္း ဒီအခ်ိန္မွာသာ သူရဲ႕ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ စြမ္းအားကို မဖြင့္ရင္ အရမ္းေနာက္က်သြားလိမ့္မယ္။ ဥပမာ မိစ္ဆာစစ္သူႀကီး အာ႐ုံမ်ားေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့

"မင္းတစ္ေယာက္ထဲ လုပ္ခြင့္မေပးနိုင္ဖူး သိတယ္မလား ကိုယ္တို႔ အတူလုပ္ရင္ အၿမဲေအာင္ျမင္မွာ"

ဝမ္ရိေပၚက ေတြေဝေနတယ္။ ဒါက ေသလမ္းကို‌ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသလိုပဲ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရွိမွာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ မရွိခဲ့ဖူး။ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ သူက ေရွာင္က်န႔္ကို အထိအခိုက္ခံမွာ မဟုတ္ဖူး။