လင်း ဖြူကို အိမ်ထဲကနေ အပြင်ကိုခေါ်ထုတ်လာခဲ့တယ် ဖြူကတော့ အနောက်ကနေတကောက်ကောက်ပါလာတယ် လင်းက ဖြူလက်ကိုတင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဒီတစ်သက်လုံး မင်းလက်လေးကို မလွှတ်တော့ဘူး လင်းရဲ့မျက်နှာမှာ ဖြူကိုဆုံးရှုံးရမှာစိုးတဲ့ပုံရိပ်တွေ ပြည့်နှက်နေတော့သည် ခြံဝရောက်တော့ ဖြူမေမေ ဒေါ်သက်သက်ဖြူနဲ့ တွေ့ပြီလေ လင်းမကြောက်ရွံပါဘူး ဖြူကိုရအောင်ခေါ်သွားမယ်
" ဆရာမ ဘယ်သွားမလို့ "
" သမီးကိုခေါ်သွားစရာလေးရှိလို့ "
" ဆရာမ ဘယ်သွားမလို့လဲ "
ဖြူ့အမေးကို လင်း လုံးဝမဖြေပါဘူး
" သမီးဂရုစိုက်သွား ဆရာမနဲ့စိတ်ချပါတယ် "
" ဟုတ်မေ "
" သမီး ကားပေါ်တက် "
" ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ "
လင်းကားမောင်းနေစဥ်တစ်လျှောက်လုံး ဘာမှမပြောပါဘူး ဖြူ့အတွေးထဲ ဘယ်များသွားမလဲကို သိချင်နေတယ်
" သမီးဘာကြိုက်လဲ ဘာစားမလဲပြော "+
" ရတယ် မစားတော့ဘူးဆရာမ "
" မုန့်ဟင်းခါး ကြိုက်တယ်မလား မပူစူးဆိုင်ကအရမ်းကောင်းတယ်"
" ဟုတ် "
အတင်းခေါ်လာတာ မုန့်ဟင်းခါးကျွေးဖို့လား ဘာပါလိမ့်
" စားနှင့်နော် ပြန်လာခဲ့မယ် "
ဘယ်သွားအုံးမှာလဲ
မြန်မြန်စားလိုက်ပါ့မယ်လေ ဒါပေမယ့် ကုန်သွားသည်အထိ လင်းရောက်မလာ
တခဏအကြာမှာ လင်းလျှောက်လှမ်းလာတာကို တွေ့ရပြီ
" ဆရာမရော မစားဘူးလား "
" ဖြူ့ကို စားမှာလေ "
" ဟမ်ဘယ်လို စနေတာလား "
" အတည်ပြောတာ "
" သမီးပြန်တော့မယ် "
" နေပါအုံး ပိုက်ဆံရှင်းအုံးမယ် "
" သမီးကို ဘယ်ထပ်ခေါ်သွားမလိုလဲ "
" သိချင်ရင်လိုက်ခဲ့ "
လင်း ကားရဲ့အရောင်လေးက အနီရောင်လေး ပြောရရင် ဖြူ့အကြိုက်ပေါ့ လင်းနဲ့ ဖြူကအကြိုက်တူတာများတယ်
YOU ARE READING
စည်းကျော်ခဲ့သောချစ်ခြင်း
Short Story" တို့အတွက် တားမြစ်ထားတဲ့ တံတိုင်းတွေကို ဖြတ်ကျော်နိုင်မလား ဟင် "
