လင္းေသၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သည့္တိုင္ေအာင္ ျဖဴေမ့လို႔မရပါဘူး လင္းကေတာ့ 1500ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ျဖဴကေတာ့ 528နဲ႕ပဲ အားထားရတဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႕ခ်စ္ခဲ့တာပါ
" မဂ္လာပါ ဆရာမ "
" မဂ္လာပါ ဒီေန႕ ဆရာမက $&#&........"
ျဖဴရဲ႕ေန႕ရက္ေတြကို ရိုးရွင္းစြာပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။
ဒါေပမယ့္...........
" ကေလး! "
" ေအာ္ မိုးေရာက္ေနတာလား "
" မုန႔္လာပို႔တာ အိမ္မွာ အုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲလုပ္စားလို႔ "
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မိုး ဘာလိုအဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေနတာလဲ ျဖဴနဲ႕ တူတူလာေနေပးပါေျပာတာ အေခါက္ေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး "
" ၿပီးရင္အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာ ၿပီး ကေလးဆီလာတယ္မို႔လား "
" ရွင္ေနာ္ "
" အဲ့ရွင္ေနာ္ ေလးကိုပဲခ်စ္ေနရတာ "
" တကယ္ပါပဲ ခ်စ္တယ္သာေျပာေန အခ်စ္လို႔ေတာင္မေခၚေတာ့ဘူးေနာ္ "
" အေခၚခံေစခ်င္လို႔လား "
" အို မဟုတ္ပါဘူး "
" အခ်စ္ အခ်စ္ အခ်စ္ "
" ေတာ္ပါ အခုမွလာၿပီ "
" အဲလိုဆူပုတ္ေနတာေလးကို နမ္းခ်င္တာ "
" အပိုေတြ လင္းနဲ႕ေနတုံးကက်ေတာ့ မိုးကိုေမ့ေနတာမလား "
" မဟုတ္ပါဘူး ျဖဴ႕အေမ ဆုံးသြားၿပီး ခိုကိုးရာမဲ့ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လင္းကအားကိုးရာျဖစ္ေပးခဲ့လို႔ပါ ျဖဴသူကိုယူခဲ့တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ေက်းဇူးရွင္ကိုတစ္ခါေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္ခဲ့တာ အဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မိုးကိုမေမ့ခဲ့ပါဘူး သူေကာင္းေပးခဲ့တာေတြကို ျဖဴအၿမဲအမွတ္ရေနမွာပါ "
" ဒါဆို မွန္မွန္ေျဖ သူကိုခ်စ္ခဲ့တယ္မလား "
" ခ်စ္တာေပါ့ "
" ဘာ!! "
" အမယ္ေလး ေအာ္လိုက္တာ နားစည္ေပါက္ကြဲေတာ့မယ္ "
" သြား မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့လူ မခ်စ္ဘူး "
" ေဟ....မမ်ားရပါဘူး ျဖဴေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ အခ်စ္ေလးကိုပဲ ခ်စ္တာ "
YOU ARE READING
စည်းကျော်ခဲ့သောချစ်ခြင်း
Short Story" တို့အတွက် တားမြစ်ထားတဲ့ တံတိုင်းတွေကို ဖြတ်ကျော်နိုင်မလား ဟင် "
