" အမေလး ပင္ပန္းလိုက္တာေဒၚေလးရယ္"
" ျပန္ေရာက္လာၿပီလား ဟိုမွာနင့္တပည့္စာေပးသြားတယ္ မုန့္ေတြေရာပဲ "
" ဟယ္ဒီကေလးကေတာ့ "
" ညည္း စိတ္ေကာက္ေနတယ္ဆို ကေလးလည္းတစ္ခါတစ္ေလေတာ့မွားတတ္မွာေပါ့ ကိုယ္ကလူႀကီးပဲ စိတ္ေလ်ာ့ေပးလိုက္ေလ "
" ေဒၚေလး မသိလို႔ မိုး အေလ်ာ့ေပးၿပီးမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ရေပါင္းမ်ားၿပီ "
" ေအးပါ ဒါေပမယ့္လည္း "
" ေဒၚေလးေတာ္ၿပီ မိုး ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္ ဒါေတြလည္းမလိုခ်င္ဘူး လႊင့္ပစ္လိုက္ "
" ေျပာရခက္လိုက္တာ ဟိုက သူႀကိဳက္တာေလးေတြပဲေသခ်ာဝယ္ေပးလာတာကို "
............
" ဟယ္လို ျဖဴ "
" ေအးေျပာ ဘာကိစၥ "
" နင္သက္သာလား"
" ေအးသက္သာတယ္ျမတ္နိုးေမာင္ "
" နင္ကို ဆရာမမိုးကေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနတာ သူစာသာသင္ေနတာစိတ္ကနင့္ဆီမွာ ငါသိတာေပါ့ ေငးေနလိုက္တာမ်ား "
" ဟုတ္လား အဲလိုမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး "
" ဟုတ္ပါတယ္ဆို ဟိုကနင္ကိုလာမေတြ႕ဘူးလား "
"လာမေတြ႕ပါဘူးဟာ "
" အားတင္းထား စိတ္ေျပသြားမွာပါ သူကနင္ကိုတကယ္ခ်စ္တာ သူရင္ထဲကထုတ္မျပတာပဲရွိတာ ေဘးနားကၾကည့္တဲ့ငါတို႔ကသိတာေပါ့ "
" ငါေတာ့မထင္ပါဘူး ငါကိုသစၥာေဖာက္တယ္ဆိုၿပီး မုန္းေနေလာက္ၿပီ "
" သူမမုန္းေလာက္ပါဘူး "
အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ လဲေနရင္း ျမတ္နိုးေမာင္နဲ႕ေျပာၿပီးေတာ့ ပင္ပန္းလို႔ ျဖဴ ခဏေမွးလိုက္သည္ စိတ္ေတြလည္းရႈပ္ေထြး လူကလည္း ႏွလုံးေဖာက္ထားတာဆိုေတာ့ ပင္ပန္းေရာေပါ့ ျဖဴ အိပ္ေမာ္က်ေနခ်ိန္မွာပဲ လူတစ္ေယာက္ ျဖဴ႕အနားေရာက္လာတယ္
ဘယ္သူျဖစ္မလဲ??
" ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ အိပ္ေနတာေလးကအစ ခ်စ္စရာေလး "
အခန္းတံခါးေလးကို ဖြင့္ၿပီး ဖြဖြေလးဝင္လာသည္ ညေန၆နာရီေလာက္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္ေလး အျဖဴအစိမ္းကိုဝတ္ဆင္ထားေသာသူ ျဖဴအတြက္အၿမဲေပးဆပ္ဖို႔ အသင့္ရွိတဲ့ လင္းက မေနနိုင္ဘဲ ျဖဴဆီရေအာင္လာၾကည့္သည္
YOU ARE READING
စည်းကျော်ခဲ့သောချစ်ခြင်း
Short Story" တို့အတွက် တားမြစ်ထားတဲ့ တံတိုင်းတွေကို ဖြတ်ကျော်နိုင်မလား ဟင် "
