လင္း ျဖဴကို အိမ္ထဲကေန အျပင္ကိုေခၚထုတ္လာခဲ့တယ္ ျဖဴကေတာ့ အေနာက္ကေနတေကာက္ေကာက္ပါလာတယ္ လင္းက ျဖဴလက္ကိုတင္းက်ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ဒီတစ္သက္လုံး မင္းလက္ေလးကို မလႊတ္ေတာ့ဘူး လင္းရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ျဖဴကိုဆုံးရႈံးရမွာစိုးတဲ့ပုံရိပ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနေတာ့သည္ ၿခံဝေရာက္ေတာ့ ျဖဴေမေမ ေဒၚသက္သက္ျဖဴနဲ႕ ေတြ႕ၿပီေလ လင္းမေၾကာက္႐ြံပါဘူး ျဖဴကိုရေအာင္ေခၚသြားမယ္
" ဆရာမ ဘယ္သြားမလို႔ "
" သမီးကိုေခၚသြားစရာေလးရွိလို႔ "
" ဆရာမ ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
ျဖဴ႕အေမးကို လင္း လုံးဝမေျဖပါဘူး
" သမီးဂ႐ုစိုက္သြား ဆရာမနဲ႕စိတ္ခ်ပါတယ္ "
" ဟုတ္ေမ "
" သမီး ကားေပၚတက္ "
" ဟုတ္ကဲ့ဆရာမ "
လင္းကားေမာင္းေနစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဘာမွမေျပာပါဘူး ျဖဴ႕အေတြးထဲ ဘယ္မ်ားသြားမလဲကို သိခ်င္ေနတယ္
" သမီးဘာႀကိဳက္လဲ ဘာစားမလဲေျပာ "+
" ရတယ္ မစားေတာ့ဘူးဆရာမ "
" မုန့္ဟင္းခါး ႀကိဳက္တယ္မလား မပူစူးဆိုင္ကအရမ္းေကာင္းတယ္"
" ဟုတ္ "
အတင္းေခၚလာတာ မုန့္ဟင္းခါးေကြၽးဖို႔လား ဘာပါလိမ့္
" စားႏွင့္ေနာ္ ျပန္လာခဲ့မယ္ "
ဘယ္သြားအုံးမွာလဲ
ျမန္ျမန္စားလိုက္ပါ့မယ္ေလ ဒါေပမယ့္ ကုန္သြားသည္အထိ လင္းေရာက္မလာ
တခဏအၾကာမွာ လင္းေလွ်ာက္လွမ္းလာတာကို ေတြ႕ရၿပီ
" ဆရာမေရာ မစားဘူးလား "
" ျဖဴ႕ကို စားမွာေလ "
" ဟမ္ဘယ္လို စေနတာလား "
" အတည္ေျပာတာ "
" သမီးျပန္ေတာ့မယ္ "
" ေနပါအုံး ပိုက္ဆံရွင္းအုံးမယ္ "
" သမီးကို ဘယ္ထပ္ေခၚသြားမလိုလဲ "
" သိခ်င္ရင္လိုက္ခဲ့ "
လင္း ကားရဲ႕အေရာင္ေလးက အနီေရာင္ေလး ေျပာရရင္ ျဖဴ႕အႀကိဳက္ေပါ့ လင္းနဲ႕ ျဖဴကအႀကိဳက္တူတာမ်ားတယ္
YOU ARE READING
စည်းကျော်ခဲ့သောချစ်ခြင်း
Short Story" တို့အတွက် တားမြစ်ထားတဲ့ တံတိုင်းတွေကို ဖြတ်ကျော်နိုင်မလား ဟင် "
