လင်းသေပြီး တစ်နှစ်ကျော်သည့်တိုင်အောင် ဖြူမေ့လို့မရပါဘူး လင်းကတော့ 1500ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ဖြူကတော့ 528နဲ့ပဲ အားထားရတဲ့သူတစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့ချစ်ခဲ့တာပါ
" မဂ်လာပါ ဆရာမ "
" မဂ်လာပါ ဒီနေ့ ဆရာမက $&#¢¥&........"
ဖြူရဲ့နေ့ရက်တွေကို ရိုးရှင်းစွာပဲ ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။
ဒါပေမယ့်...........
" ကလေး! "
" အော် မိုးရောက်နေတာလား "
" မုန့်လာပို့တာ အိမ်မှာ အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲလုပ်စားလို့ "
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မိုး ဘာလိုအဲမှာ တစ်ယောက်တည်းနေတာလဲ ဖြူနဲ့ တူတူလာနေပေးပါပြောတာ အခေါက်ပေါင်းမနည်းတော့ဘူး "
" ပြီးရင်အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာ ပြီး ကလေးဆီလာတယ်မို့လား "
" ရှင်နော် "
" အဲ့ရှင်နော် လေးကိုပဲချစ်နေရတာ "
" တကယ်ပါပဲ ချစ်တယ်သာပြောနေ အချစ်လို့တောင်မခေါ်တော့ဘူးနော် "
" အခေါ်ခံစေချင်လို့လား "
" အို မဟုတ်ပါဘူး "
" အချစ် အချစ် အချစ် "
" တော်ပါ အခုမှလာပြီ "
" အဲလိုဆူပုတ်နေတာလေးကို နမ်းချင်တာ "
" အပိုတွေ လင်းနဲ့နေတုံးကကျတော့ မိုးကိုမေ့နေတာမလား "
" မဟုတ်ပါဘူး ဖြူ့အမေ ဆုံးသွားပြီး ခိုကိုးရာမဲ့နေတဲ့အချိန်မှာ လင်းကအားကိုးရာဖြစ်ပေးခဲ့လို့ပါ ဖြူသူကိုယူခဲ့တယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ကျေးဇူးရှင်ကိုတစ်ခါလောက်စိတ်ချမ်းသာစေချင်ခဲ့တာ အဲ့အချိန်တွေမှာ မိုးကိုမမေ့ခဲ့ပါဘူး သူကောင်းပေးခဲ့တာတွေကို ဖြူအမြဲအမှတ်ရနေမှာပါ "
" ဒါဆို မှန်မှန်ဖြေ သူကိုချစ်ခဲ့တယ်မလား "
" ချစ်တာပေါ့ "
" ဘာ!! "
" အမယ်လေး အော်လိုက်တာ နားစည်ပေါက်ကွဲတော့မယ် "
" သွား မျက်နှာများတဲ့လူ မချစ်ဘူး "
" ဟေ....မများရပါဘူး ဖြူရှေ့မှာရှိနေတဲ့ အချစ်လေးကိုပဲ ချစ်တာ "
YOU ARE READING
စည်းကျော်ခဲ့သောချစ်ခြင်း
Short Story" တို့အတွက် တားမြစ်ထားတဲ့ တံတိုင်းတွေကို ဖြတ်ကျော်နိုင်မလား ဟင် "
