Yatakta yatarken kumral genç ilk defa bu kadar rahat hissediyordu. Tabii bu rahatlığın yanında huzursuz olmasını sağlayan bir kaç etkende vardı.
Kendi yatağında yatmıyordu ve Yağız herkes yatıp uyumasına rağmen hala gelmemişti. Bunun yüzünden uyuyamıyordu. Ama yatakta fazlasıyla yumuşak olduğu için kaslarının gevşemesine neden oluyordu.
Yatakta yan dönüp sağ kolunu başının altında birleştirdi. Bacaklarını kendine çekip uyumanın daha iyi bir fikir olacağını düşündü. Yaklaşık on dakika sonra odanın kapısı açılınca kapanan göz kapakları irkilerek açıldı.
Kapıdan içeri sendeleyerek kahve saçlı genç girdi. Bir süre etrafına baktı. Gözleri yatağında öylece yatan çocuğa kayınca gözlerini ondan ayırmadı. Ardından omuz silkerek dolabına yöneldi. O ara Kadir sıkıca yorgana sarılmış, uyuma taklidi yapıyordu. Tedirgin olmuştu çünkü Yağız içeri girdiği zaman burnuna buram buram içki kokusu dolmuştu. Anlaşılan sarhoştu.
Yağız üstündeki deri ceketi çıkartıp yere fırlattı. Ardından giydiği beyaz tişört ve pantolonda oraya eşlik etti. Şuan altında sadece boxer vardı.
Hiç bir şey giymeden yatağa ilerledi.
Tam yatacağı zaman deri ceketinin içinde duran telefondan yüksek seste müzikler yayılmaya başladı.
"Sikecem ha.."
Yağız sinirle yalpalaya yalpalaya deri ceketinin yanına gitti ve eğilip telefonu çıkartıp kulağına dayadı;
"Ne var be gece gece?" dedi karşısındaki kişiye. O ara Kadir kafasını hafif yorganından çıkartıp önünde, arkası dönük bir şekilde duran adama baktı. Gözleri çıkık kalçasına kayınca utanarak kafasını geri yorgana soktu.
"Ne?" diye sorarken yavaş yavaş yatağın öbür tarafına ilerlemeye başladı kara gözlü oğlan. Sarhoş olduğundan yamuk yamuk konuşuyordu.
"Ağlıyorsa ağlıyor, banane."
"...."
"Neyse ne gece gece siktin başımı, kapat."
Eğilip telefonu yastığın altına koyarken başı biraz dönünce sağ elini yatağa koydu ve bir kaç saniye bekledi. Gözlerini aç-kapa yaptıktan sonra kendisini öylece yatağa yüzüstü atıverdi.
Sürekli hareket edip duruyordu ve kumral genç bu durumun içinde asla uyuyamayacağının farkındaydı. Zaten sarhoş olduğu için geriliyordu.
Kadir birden belinde hissettiği kemikli eller ile kaskatı kesildi. O öylece dururken genç adam onu yavaşça kendisine çekti ve sımsıkı sarıldı. Adeta bütün olmuşlardı. Yağız kafasını arkadan Kadir'in boynuna gömünce kumral gencin nefesleri hızlandı.
"Yağız?" dedi kısık bir sesle. Cevap veren yoktu. Sadece bir kaç anlamsız mırıltı çıkardı ve uykusuna döndü. Kadir öylece gözleri iri iri açılmış bekliyordu. Ama bir süre sonra onunda göz kapakları gerginlikle uykuya tutuldu.
Sabaha kadar Kadir, Yağız'ın kolları arasında uyudu.
.
.
.
"Oha!"
Yağız uzaklardan gelen ince bir ses ile huysuzca gözlerini araladı. Burnuna hoş, tatlı bir koku hüküm ediyordu. Genzine giren tatlı koku nedeniyle yüzünde sersemce bir gülüş oluştu.
Gözleri bulanık gördüğü için uyuşukça tekrar kapattı ve hoş kokuya dahada sokuldu.
Uzaklardan bir kıkırtı gelirken hafif kaşları çatılır gibi oldu. Yarı uyanık, yarı da uykulu bir haldeydi.
"Allah'ım tiplere bak ya.." dedi uzaktaki ince ses. Tanıdık geliyordu. "İfşan var artık bende canım abim!"
Sesi tanıyınca dehşetle gözlerini açtı ve yatakta doğruldu. Bir kaç saniye boş boş etrafına baktıktan sonra hala yanında sakince uyuyan kumrala değdi gözleri. Saçları anlına düşmüş, sağ kolunu ise başının altına almıştı. Yağız'ın gözleri anlık olarak dudaklarına kaydı. Sonrada hayvan gibi gülen kız kardeşine çevirdi bakışlarını.
"Sus kız." dedi uykulu boğuk sesiyle. "Sabah sabah ne bağırıyorsun amına koyayım.."
"Abi, çocuğu resmen sarmaya çevirmişsin ya!" dedi Elif anıra anıra gülerken. "Bunu paylaşmam yok mu ama?"
"Sil o fotoğrafı lan." dedi Yağız dişlerini arasından, aynı zamanda yataktan doğruluyordu.
Elif abisine bakıp "Allah'ım birde boxer ile sarılmış. Ben shiplerim ama sizi.." dedi kız hala gülerken. Sabah onları böyle göreceği aklının ucundan bile geçmezdi. Hizmetli bugün gelmeyecekti ve Eslem Hanım Elif'i zorla yataktan çıkarmıştı.
"Hasbinallaaah." dedi Yağız sinirle.
"Ama abi gelde bak şu fotoğrafa." deyip ayakta altına eşofman giyen abisinin yanına koştu ve elindeki telefonu uzattı. Yağız kısık gözleri ile ekranı izledi.
Sarma falan yapmamış neredeyse üstüne yatmıştı Kadir'in.
"Dedim ben sana ama. Üvey kardeş fantez-" diyeceği zaman Yağız elinin tersiyle Elif'in ağzına vurdu.
"Saçma sapan konuşma Elif."
Yağız uyarır bir tonda konuşunca Elif suratını astı.
"Aman be! Sanada şaka yapılmıyor."
"Sil o fotoğrafı."
Elif reddedince Yağız kardeşinin üstüne atlayıp zorla telefonu ondan almaya çalıştı. Ama Elif ona kolay yenileceğe benzemiyordu. Sonuçta içinde yatan kick boksçu ruhu ayaklanmıştı.
O ara Kadir ise ilk defa huzurlu geçirdiği bir uykuyla gözünü aralıyordu.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
