çocukluk

TANITIM

Ya benim nedense böyle üvey abi-kardeş kurgularına bir takıntım var. Aklıma gelen fikri hemen buraya döktüm o yüzden. (Taslakta var bir kaç tane)

Zaten deneme bunlar deneme. Öyle çerezlik okursunuz..

İyi okumalar ❤️

.

Kadın sabahtan beri ağzına tıkalı olan beze dişlerini bir kez daha geçirdi. Kan ter içinde kalmış, ağlamaktan gözleri kızarmıştı. Yanı başında bir kaç tane kadın onu teselli edecek sözler sayıklarken Emine ana mahreminden kafası çıkmış çocuğu destekliyordu.

"Geçti bak, biraz daha dayan.." dedi Serpil ağlamaktan bayılacak hale gelen kadının saçlarını okşarken. Doğrusu, kadının duyduğundan bile emin değildi.

"Çok kanaması var." dedi Emine ana dikkatle.

Dakikalar sonra çocuk kanlı, nasırlı ellerinde duruyordu. Her tarafı kirlenmiş, yüzü buruşmuş bir halde 'inga, inga!' diye ağlayan bir erkek bebekti.

Hemen yandaki kadının kucağına dikkatlice vermiş ve "Kafasını güzel tut!" diye tembihlemişti.

"Emine ana!" dedi Serpil cırtlak sesiyle bağırdı. İki parmağını boynuna dayamış öylece bekliyordu telaşa kapılmış kadın. Ama her şey için çok geçti.

O gün Aysu Hanım, son çocuğunu doğururken fazla kan kaybı yüzünden yaşama göz kapaklarını örtmüştü.

Geriye ise elindeki çocuğa nefretle bakan bir baba bırakmıştı. Babanın nefreti ile beslenen bir abi ve hayatından eksilecek bir kol..

12 yıl sonra

Genç adam ve oğlu eski ahşap masalarında yemek yerken kaşıkların tabağa vurma sesi yankılanıyordu. Kirli sakalı olan adamın gözleri arada yerde oturmuş kirli, pasaklı çocuğa kayıyordu. Elinde yapmış olduğu ekmek arası zeytin ve peynirden başka bir şey yoktu. Dikkatli ve küçük ısırıklarla bitirmeye çalışıyordu.

Biliyordu babası bir yanlışını bekliyordu. Onun istediğini eline verirse sabaha kadar canını yakacaktı. Bu yüzden minnacık elleri tir tir titriyordu.

Babası sinirle nefes verip önünde oturmuş olan büyük oğluna döndü.

"Derslerin nasıl?" diye kabaca sordu.

"İyi baba, çok çalışıyorum." deyip yerde çıplak ayakları ile çökmüş kardeşine kibirli bir bakış attı.