Oh My Boss, Billionaires

Chapter 12

Chapter 12

Chelsey's Pov

Maaga kaming namasyal ni GK, at hanggang ngayon, hindi ko alam kung saan kami pupunta. Nakatutok lang siya sa driver niya. 

"Hoy! Asan tayo? Ang layo kaya natin!" Nakatingin lang sa’kin si GK. 

"Hindi ka ba magsasalita? Magsawa ka," paulit-ulit kong sabi sa kan'ya. 

"Matulog ka muna. Maaga kang nagising. Gigisingin lang kita." Kumunot lang ang noo ko sa kan'ya. 

Kunwari ay natutulog ako habang si GK ay abala sa pagmamaneho. Makalipas ang ilang oras, naramdaman kong tumigil na si GK. Nagkunwari akong natutulog. Naramdaman ko na lang na bumaba siya ng hindi ako ginising. Pero pinilit kong magpanggap na tulog. Bumalik siya pagkatapos ng ilang minuto. Naramdaman kong malapit na ang mukha ni GK sa mukha ko. Sa sobrang gulat ko, nagising ako sa gulat. Tinawanan lang ako ni GK. 

"Hindi bagay sa iyo ang pagiging artista. Huling huli kaagad.” Hinirapan ko lang siya. Maingat niya akong hinalalayaan. Natulala ako sa nakita. Napatitig ako kay GK.

 "Surprise ba kita?" 

"Totoo ba ito?" Hindi ko maiwasang magpatingin sa kan'ya. 

"Matagal mo na bang pinangarap 'to? Nandito na tayo. Tingnan mo ang ganda ng dagat. Alam mong masarap mag-stay dito kapag mag-isa ka. Marami kang maiisip." Natawa ako sa naisip ko. 

Sa ngayon, may bago akong sinusulat. Hindi nila alam na writer ako sa isang online platform. Kahit si Riza hindi alam ang ginagawa ko. Ito ang pangarap ko noong bata pa ako. Magsulat, gumawa ng mga kanta, gumuhit ng mga bulaklak, at gumawa ng tula. Hindi ko alam kung ano ang gusto kong gawin noong bata pa ako. Pero ang tanging laman ng puso ko ay ang magsulat ng kuwento. Ngayon ay natapos ko ang isang bagay na tinatawag na Oh, My Boss, Billionaires. 

"Salamat, GK!" niyakap ko siya. 

Napaluhod si GK na ikinagulat ko.

 "Para sa'yo, mahal, gagawin ko ang lahat para mapasaya ka." Tsaka may inabot siyang singsing sa akin. 

Ang tanging nagawa ko lang ay sundin si GK. Anong nangyari kay GK? Itutuloy ba niya? Well, hindi pa ako handa. Seryoso akong nakatingin sa kan'ya habang tuwang-tuwa siya. 

"Isang taon na tayong magkasintahan. Happy First Anniversary!" Sinampal ko ang mukha ko. 

Oo nga pala, isang taon pa lang kaming magkakilala. 

"Sorry, nakalimutan ko, mahal." Kaya naman nandito kaming dalawa. 

"Alam ko. Lagi ka bang nakatutok sa trabaho? 

"Hayaan mo babawi ako." 

“Pero mahal pa rin kita dahil ramdam ko ang pagmamahal mo sa akin kahit na araw-araw tayong magkasama. Sana lagi tayong ganito tayo. Hindi magkakaroon ng anumang problema." 

"Tama na ang nandito ka. Napakasuwerte ko na dumating ka sa buhay ko. Alam mo, ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko. Tsaka napakabait mo, matulungin sa kapwa, at karamihan. of all, loving to your family I'm so happy kasi mahal mo rin ako.” Niyakap ako ni GK ng mahigpit. 

Pakiramdam ko nami-miss niya ang pamilya niya. Hindi naman kasi ako nagtatanong tungkol sa buhay ni GK. Hindi ako sanay na ipaalam ang personal niyang buhay. Mahalaga sa akin si GK, kahit sino pa siya. Hihintayin kong sabihin sa akin ni GK.

"Maglakad-lakad muna tayo." Hinila ko si GK.

 Ramdam ko ang lamig ng simoy ng dagat. Kung saan man kami dalhin ng aming mga paa. Nilibot namin ang resort.