Duskwood- moja historia

II.

Kompletnie nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Jake hackerman (XD) jest w Duskwood? Ale, jak?? Nie, on musi kłamać. Przecież to nie możliwe. Po co miałby...

________

Jake: Kopalnia żelaza to gigantyczny system jaskiń, który rozciąga się na ponad 100 kilometrów. Niewiele osób nawet wie, że jej części znajdują się również pod Duskwood , a główne wejście znajduje się w Terrendale. Ale w Grimrock też jest wejście.

Jake: Michael poprosił y/n aby przyszła do wodospadu w Grimrock, bo jest tam jedno z wejść do kopalni.

Dan: Sugerujesz, że jest jeszcze jedno wejscie?

Jake: Tak, Michael będzie czekał na y/n przy wodospadzie, a ja udam się drugim wejsciem.

Jake: Oczywiście jest pewne ryzyko.
Zlokalizowałem sygnał transmisji, więc znam przybliżoną lokalizację Hannah i Richy'ego i mam mapę tuneli. Wyciągnę tych dwoje z kopalni tak, żeby Michael nawet tego nie zauważył.
________

Świetnie, naprawdę ekstra.
Zabawne jest to, że chciałam wejść do tej kopalni nie mając mapy ani niczego. Jake jak zwykle ma plan jest przygotowany. Nie to co ja, całkowity spontan, zero planu i nadzieja, że będzie dobrze.

Jestem nastawiona na spotkanie z Michael'em, ale gdyby to nie wyszło planowałam znaleźć Hannah i Richy'ego na własną rękę.

________

Jessy: Ten plan jest lepszy niż wysłanie y/n prosto w ramiona Michael'a.

Dan: Zawsze byłem fanem samobójczych misji.

Jake: Będę w drodze tak szybko, jak to możliwe.

________

Czekam właśnie na ostatni pociąg. Śmiesznie to brzmi. Może to pociąg w jedną stronę. Może Michael faktycznie chce mnie zabić? Tylko po co? Skąd Hannah miała mój numer telefonu? Dlaczego jestem w to wszystko zamieszana? Tyle pytań. Zero odpowiedzi.

Chyba jest to jeden z celów mojej podróży. Poznać odpowiedzi na te wszystkie pytania. Wiem kto też szuka odpowiedzi na pytania i będzie miał okazję ku temu by je poznać. Alan Bloomgate.

Mówiłam Alanowi, że przyjadę kiedyś do Duskwood i odpowiem na wszystkie jego pytania. Wolałabym jednak, żeby to się nie wydarzyło zaraz po moim przyjeździe, a raczej, żeby wogóle się nie wydarzyło.

Mam pewną obawę. Co jeśli ci policjanci wcale nie są tacy głupi i mają już trochę informacji o mnie i co gorsza o Jake'u. Co jeśli wiedzą jak wyglądam i złapią mnie przy najbliższej możliwej okazji.

Wydaje się, że Alan od początku nas trochę podejrzewał, a przynajmniej Jake'a. Na początku sama miałam podejrzenia co do Jake'a, w końcu pojawił się z nikąd, wiedział dużo o całej sprawie i co najlepsze - otwarcie przyznał, że jest hakerem ściganym przez rząd.

Co by było gdyby Alan miał racje, gdyby faktycznie to wszystko była robota Jake'a. Niby to niemożliwe ale, Jake jest dość inteligentną osobą i co jeśli te wszystkie rozmowy to tylko gra tylko po to, by mógł osiągnąć swoje cele, co jeśli on wie, że właśnie jadę pociągiem i to jest jego cel żeby mnie tam sprowadzić i ...

Zdecydowanie za dużo rozmyślam. Jestem zdenerwowana tą całą sytuacją i czuję dość spory niepokój.

Już dawno przestałam podejrzewać Jake'a, ale mój umysł ciągle płata mi figle i nasówa pomysł: co jeśli to wszystko kłamstwo.

Słowa, które Dan powiedział, że to misja samobójcza. Nie wiem jak mam je odebrać.

To co robię jest mega niebezpieczne, normalna osoba wogóle nie dałaby się w to wciągnąć. Zablokowałaby tych ludzi i żyła dalej, w końcu kto taką sprawę próbuje rozwiązać przez telefon.

Dla mnie jednak jest to jakiegoś rodzaju przygoda, czuje dreszczyk emocji. Wiem, że nie powinnam się tym ekscytować, cała ta sprawa jest dramatyczna, ale od dawna nie przeżyłam czegoś takiego, moje życie było nudne do momentu, gdy zaczęło się to całe zamieszanie. Nie wiem co o tym myśleć. Właśnie zbliżam się do celu mojej podróży i czuję strach połączony z ekscytacją.

_________________________________________

Hej hej hej!

580 słów myślę, że to dobry wynik.

Wiem, że na razie jest smętnie i jest dużo opisów przeżyć, a mało akcji, ale to się rozwinie obiecuję.

Pora na śmieszki

I do następnego! :)